Birlik İlmi
  İLİM 05, 5.AKIŞ, 2.BÖLÜM
 

17.MAYIS.2017 TARİHLİ İLİM 05

AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 5.AKIŞ – 2.BÖLÜM

Unutmayın dünya, unutmayın. Koklayan koklanan Tanrı, kalemde KAHA olan aha, şimdide, bütünde, her andaysa korkma. Çamur yoğurmayacak dünya artık. Yürüyen dünya, kontrol kurdu ağırlık hafifledi. Çarık giymeyecek zamana inen. İnsan, kelamını alıp gelecek.

Bundan daha bir gün yoktur… Karanlık aydınlanır, yol hakkın kapısından muktedir levhiye varır. “Benim adım, ilim” der. Unutmayın, benim adım, insandır.

Kampanya başlatmışlar, yarına varmak için. Nedir kampanya, bilir misiniz? Düet okunur tüm zamanlarda, kok, kok, kok, kok, diye. Kokan, koktu ya KAHA. Göz söz öz bilsin ki artık düetler okunmayacak zamanda.

Sessiz zaman seslenecek ama diri yürekten seslenecek. Bütüne hizmet edilecek… Herkesin kendi yüreğini dillediği gün, bütünün kültü, meridyenlerin paralelleri kesişimleri de koruyucu kodlamalar yapacak…Her bir meridyen, her bir paraleli keserken, her kesilen, bütün yüreklerde dilleşecek. Ve bundan öte bir gün olmayacak.

Koruma altına aldık zamanda, ilmi…Kokuyu yükselttik, bütünün kültünde Mikail’in kültleriyle dürümlendik. Gerçek kaynağa vardık. Ana kapıyı açtık. Mahrekin kültü olduk. Bütünün gücü olduk. Koruduk zaman sayfalarında, her anı. Ha diyeceksiniz ki “yaman bir gündeyim.”.. Öf canlarım, öf o yaman gün, yaşamın kalemidir.

Eğer dünya yolu, Allah yolu değilse kini aşamayan yolu açamaz ama bilin ki hatalar bağışlandı. Her insanın hatasını bağışladık. Mesih, keskin bir dünyalıdır…Esma diriliğinde dürümlediklerini diller. Mustafa Kemal Atatürk’se yoğun tohumdur, her ana.

O bilge, mahrektir ve yarımdır. Ana kalemde, Mesihi kodladı. Dedi ki “gönüllerin gücüyle dillen.”.. “Ve ben ona sordum, netice nedir Ata diye?” “Dağ” dedi, “misafirlik bitti.”.. Öyle bir günü kodluyoruz ki burada, yarı yarıya sen, yarı yarıya her diri. Ama kelam ama kalem, her an. Bütün kükremeler mutlak ve biz mutlak olan hak Tanrılar.

Gerçek akılla seninleyiz. Kelam levhide biz akılız, canlar. Kontrol dışı bilgimiz, asla olmadı. Canın canı olan cennet, can levhide kalem ve biz o kalemde, kelam. Her an, olanlar. Muradımız dünyadır, bizim. Önce dünya ve önce KAHA olan, nefes. Ve önce yarın olan, kelam. Ama kelamın kalemi olan tinsellik. Her an.

Ve dünya mutlak ve biz muktedir insanlar. Öfkemiz asla olmayacak. Dünya biz, biz dünyayız. Biz öfkelenirsek dünya öksüz yetim bırakır yürekleri, bunu iyi bilin. Biz öfkelenirsek her an kontrolden çıkar. Biz öfkelenmemeliyiz ki dünya, kelam olsun ve yarın olsun.

Önce insan ve önce ruhun kulluğunda o kuran olan insanlık. Bütüne hizmet budur. Kantara koymayın kimseyi, unutmayın ki o kantar, sevgisizlerde kodlama yapar. Kantara koymayın hiçbir an kalemini. Kelamı kalem yapın ama yarına kodlayıp, kodlayıp, tohumlayıp katın.

İnsanı asla kırmayın. İmparatorluğun gücünü kodlarken, hayrın tendeki teni olun. Tını, siz olun. Ama kontrol kurun. İsmail-i Kapılarının tümünü kodlayın. Öfkeyi aştığınızda, biz siz oluruz.

Allah dedi ki “koruyun tüm insanlığı.” Dedim ki “Allah sen, sen Allah’sın ama ben akılsam sen insana, ben olup varmalısın”. Allah dedi ki “sen akılsan, ben sana sevgi olur, gelirim”. Ve dedim ki “ona, ben senim.”.. O der ki “bana, sevgiyim.”.. Hey dünya, aha bu!

Kim kime kim olursa olsun, hak kapıda olsun, har olsun, karanlık olsun ama Allah için olsun.

Çok konuşmak, çok kodlamaktır. Bu nedenledir ki çok konuşur, çok kodlarım. Öyle çok öyle öyle kodlarım ki insanı.. Kinden öte olsun diye öyle çok kodlarım ki insanı akıp hakka varsın diye. Öyle çok kodlarım ki korkuyu aşsın diye. Anlayın, anlayın beni. Ben dünya olup, koklarım yarınlarımı ki her an yaşam olsun diye.

Ben cennetim ki cennet olsun zaman diye. Her anda, her yarında, hak kalemde Mikail, Mikail olsun diye. Yerküreyim ben…Aha bu!.

Ha diyeceksiniz ki “harını yükselttiğiniz zaman, yer küresin”… Y”a harını düşürdüğün zaman nesin?”.. Hasatçıyım. “Ya hasatı tohumlayıp kodladığında nesin?”.. Koklayıcıyım. Öfkeyi aşamadan nesin? Akıl kapısında kırıcıyım. Kime varırsam, kelamım ben.

Unutmayın. Her insan, budur aslında….Kendini dinlemelidir…. Ekmek için, herkes için. Yarın için. Biliş için. Muradı ne ise onun için ama cennet için çalışmadır. Cennet, kardeşim, insanlıktır, anlasın herkes.

Barış için insan. Ak kelamda kalem için insan. Yürüyen dünya için insan. Cennete kul olmak için insan. Ve insan, kelam olduğunda kardeşim, her şey olacak. Aha bu!

Bunun için çalışmalıdır. Kili kumu aşmayan, akıp geçemez. Kurana varıp, yolu bulmayan, tohum olamaz… Nedense “OL” dedik, işte. “OL”.. “Ve OL”….Aha bu!. “OL”..

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ

https://vimeo.com/218289633

 

 
  Bugün 209 ziyaretçi kişi burdaydı!  
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol