5.TEMMUZ.2017 TARİHLİ İLİM 12
AV. NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ, 2. AKIŞ
Tabuları yıktık. Burada oluş sebebimizi iyi biliyoruz. Kölelik değildi dünyanın sıhhatli sistemleşmesindeki yoğun kelam…ama biz, köleleri kök geçişlerle kontrol altına aldık ve tohumladık.
Ölüm dünyalı, ölü dünyalıydı eskiden. Artık ölüm, dünyanın dürümlerinde yok ve ölü olmayacak bu dünyada.
Canlılar, ne demek istediğimi izah edeyim; hepimiz bu bedenleri kendi yüreğimizden giyindik ve buraya geldik. Ama bu bedenlerin dahilinde olan bilişimiz bizi, bize kul yapar. Hepimiz kendi yüreklerimize kuluz.
Ölümlerin en güçlüsü olan kültlerimiz var. Gök sessizliklerini dürümlerken bunları iyi kayıtlarla dünyaya indirdik ama doğanın gücü de var. Ve o gücü hepimiz net bilmeliyiz.
Doğa, insana kelam eder ama insan doğayı dinleyemez, bilemez…ama doğa insan hep kelam eder. Sözü var dünyada insana doğanın. Ve der ki insana “seni Allah’ın İlmi diye bilirim.” Ve der ki insana “Aklın Kalemi diye bilirim seni” ve der ki doğa insana “ben barışın kuluyum. Sense savaşı seçtin. Sana ilim öğrettik. Sana yüreğini dürümlettik ama sen insanlar olarak, insanlık olarak, ne yaptın? Öldürdün! Kübra’da, kelamda, Kervanı yıktın, kırdın. Sen dünyayı yıldızların sıhhatli çatışmasından ayırdın.
“Ben, seni, sana bırakmam” der doğa insana; “Seni sana bırakmam. Seni sana bıraksam, sen beni de yok edersin.” Ve dünya der ve dünyadaki ilim der bunu ve tüm zamanlar der bunu insana….
İnsan nesiller boyu kırdı, kırıldı. Ve dünyayı yoğunluğunda tohumlarından kontrol etti, kusurlarıyla kayıtladı. “Burası dünya” der ama “burası Kuran” der ama “burası akıl” der her anımız…
Değerliler, bugün dünya insanı artık levhi kapıdır. Yerkürenin gücüdür, büyük külttür. Ve dünya artık kırılmayacak; kesindir. Biz bu dünyayı göreve aldık. Gözün görebileceği en büyük güçtür dünya; bizim gücümüzdür ve biz bu güçle bütüne hizmetçiyiz burada.
Umut olur ki bu dünya Ruhlar Kalemi olur ve bütünün kuru kaydının ötesinde kayıt yapar. Sakladık dünyayı tüm zamanlarda. Nereden, kimden sakladık? İtibarlı olanlardan sakladık. Neden? Bu dünya İmparatorluğun Kuranı’ydı. Buraya gelen her kim varsa, dünyayı kurtarmak için geldi ama dünyayı yok etti. Biz, bu nedenledir ki bu dünyayı toprak topluma tahditsiz olarak kayıtlayarak gerçek çerçeveyi kurduk.
Dedik ki “insanı biz kum ve kilden yaratalım. İnsan, biliş haline varsın, Kelam İlmi’ni anlasın, öğrensin ve bu dünyayı kontrol etsin. Görev buydu. Ama dünyaya gelen insan, yok oldu. Yok oldu; çünkü ruhunu kaybetti. Dünyaya gelen insan, yok etti. Kelamı kaybetti. Dünyaya gelen insan nefesi kaybetti.
Biz dedik ki “kaç kere yaşadı bu dünya? Kaç kere?” Yenir, yenilir bir ışıkla mı yaşadı? Asla. İnsanlıkla yaşadı.
Görevi hak edip yapabilecek olan, biliş kapılarını açabilecek olan, yarını kontrol edebilecek olan, kotlayıp tohumlayabilecek olanları bulalım. Onlara gök sözcülüğü yaptıralım. “Talik, kalim olur; levhi, kaynak olur, iner” dedik. Geçtik, geldik canlar.
Ölüm dünyanın ilmiydi. Öksüz kalmıştı yarın…Yarını hak etmeyen, yaşamı hak etmeyecekti. Büyük görevdi bu hepimize ve dedik ki “görev taşıyalım.”
Kontrol kurduk canlar. Dünyanın yolu, Allah’ın Yolu’dur. Hakkın Kalemi’ni kotladık. Bugünden itibaren yarınlar kontrollu olarak kayıtlanacak.
Büyük Kübra, Allah’a kültü; bizim yüreğimizdedir. Bunu bilerek geldik ve şimdiden öte bir şimdiyi hak ettik. Çarık giymemiştik ve giymeyeceğiz. Şimdilik.
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
https://vimeo.com/224423894
