İLİMİN HAKİMİ İNSAN:

Eyler Dünya; Kuranlar’ını, eyler kaynaklarını, eyler tohumlarını. Eğer sayfalanırsa Işık Kaynakları; Tanrı, Rahman olan Kuranlar’ını eyler. Emin olun ki Allah; sınırları kaldırır ve tüm yarınları tahditleyenleri, yerin sessizliklerinde diller.

Eyler Dünya, tüm insanlığı; ya Canlar, eyler yüreğimiz zaman kontrolunda olan yolcuları. Kontrol etmek isterse eder. Ok tüm insanlığa fırlatıldı. Okun isabet ettikleri, “HAL” oldular, “HAR” oldular ve murad ettikleri her şeyi, Altın Taht’a tahditsiz olarak taşıdılar.

Ördün dünyayı. Öz Söz’le ördün. Sözü hak ettiler, örüp yüreklerinde, türlerin her birine diri olarak ektiler.

Özü ayrı olan, sözü ayrı olan her dere, ağır yük taşıdı. Ahar Canlar, Arkon İnsanlar ve Tanrılar, tüm yarınları tohumlayanlar…, mesele Altın Toplum’u cümle yüreklerde dürümlemekti.

Ertelenen tüm insanlık, kendi yolcularını, Hak Teknik’le, dünya sayfalarına indirdiler ve onların kaynak yapmalarını ve yeni sayfaları, yaşam kodlamaları ile kayıtlayıp, İlm-i Kaynak olmalarını beklediler. 

Tertipli bilgi, hakiki bilgidir. Bilişi hak eden; ocakta, teni hak edip ördüğünde; tüm bilgiler tertiplenir ve yaşamlaşır. 

İşi hak etmeyen, zamanı hak edip tahditsiz kodlama yapamaz. Evrenler, sizden sizi hak edip beklediler. 

Eğer Dünya İşçileri, teknik tohumlama yapmamış olsaydılar, diri hakikiyet kodlanmış olmazdı.

Mesele Altın Toplum’u dünyaya çekmekti.

Birler Kapısı, her diri (Diri: hakikiyete varan) için açıldı. Bu kapıyı hak edip de dünyaya çeken Birlik, ilmin hakimi olan Birliktir. Teknik olarak Ses Kabları’nı hasata hazır eden yürek, insanı hak etmiş yüceliktir.

Doğumu hak etmiş ve beden alıp dünyaya inmiş olan yüreklerin çokları, Tanrı’nın kaynağına inebilmek için büyük çalışmalar yaptılar. Öz Geçişleri ile kodlanıp hasat yaptılar. Beşiri hak etmek için ilim yaptılar. Sanmayın ki hakikiyette ışık söner. Özgür ve hakim olan Cennetlileri tohumladılar. Şükür ki hak ettiler. 

Yerin sayfalarında görev taşımak için, “İnsan Sayfalanışı” gerekliydi. Öz Geçiş için gereken buydu. İtibarı yüce olan Işıklar seçildiler ve onlar kodlandılar. Olgun Başaklar ile Birleşik Işık halinde Kürzi Yaşamları tohumladık. Şimdilik…

Dağlarım, ben Allah, ilmin hakimi olan İnsan ile birlikteyim. Oğullar, umman olan ışıklarınızı hak edin ve kodlayın. İnsanlık ailem, BEN olmak üzere yüreklere inmektedir. Oğullar, ben Cevher. Bilgeler Meclisi beni sayfalarken; Birlik Kodları ile tohumlamaktadır. Öz Söz, insanın ilminde var. BEN’i hak eden, ilmi hak eder. Ulular Diyarı İnsan, altın bir koddur. O kodu hak edip de anlayan; ışığın kontrolunu kurabilir. Işığı kontrol etmek, insan soyu için “güç”tür. Örtüleri açıp ışık halinde insanlaşmak ve ışık halinde Kurtarıcı olmak gerekir.

Derdin insansa, insan soyuna Kuran olmalısın. Derdin Kuran’sa, ilmin kaynağına inmelisin ve zamanın tahtında, Kürzi Yaşamlar’ı kayıtlayıp, yaşatmalısın ki halka halka geçişkenleşip ilme varasın. 

İnsan oğlu artık kendini, kaynağını, bütün Kürzi Yaşamlarını ve dinini hak etmelidir. İlmin hakimi olan din, altın bir ışıktır. O din İslam Dini’dir. 

Deri, diri ise bilir ki insan, islamdır. İnsan olmak için ışık haline geçmeli ve Yüceler’e güç katmalıdır. Allah İlmi’nde insan, Nurun Kuranı’dır. Ruhun Tahtı’dır, yaşamların kaynağıdır. Olur da biliş haline ulaşılırsa; Zinnur, insan olacak ve bütün tahditli bilişliler, tahditsiz Ses Ummanları olacaklar.

Özünde iyilik varsa yüreklerin; öz, Kürzi Yaşam’da söz olur. 

Özünde kötülük varsa yüreklerin; söz, İslam’da kir olur. 

Ölüler Diyarı Dünya’da ışıklı bir dürüm, yaşam sayfalanışı olarak cevhere çekilmiştir.

Kervan, insana görevlidir. Altın Tohum olanı alır, kurtarır. O kervan, ışıktan yüceliklere yol alır. Amin… Şimdilik…

(NOT: Dağlarım, İslam dindir. O dini hak etmeden, ilime varılmaz. Zaman sayfalanışında çelişki görenlere açıklamadır.)

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ DERNEĞİ