İMPARATORLUK (17/3)
27.12.2017
Allah der ki HALİK olun. Unutun yaşamda kodladıklarınızı ve kontrol altına aldıklarınız kayıtları!… Herşeyi unutun!... Sonra dönün ve KÖK GERÇEKLİK’inizi HASAT’a KAYNAK yapın. Adın İNSAN olsun. Sonra NEFES olun ve zamana HALİK olun.
“ÖZ’ünüz, GÖZ’ünüzün görebileceği en BİLİŞLİ ve HAKİKİYETLİ KAYNAK İNSAN SOYU olsun. Ulu bir DİN olun; KÜLT olun ve DİRİ olun… Sorun, “yarınlarda KAYNAK IŞIK KALEM var mı!?” diye. Ve deyin ki “herşey herşeyi hak etsin!...”
Sahra sizi kodladığında; siz, kontrol kurun ve dürümlere inin. Herşeyi dilleyin ve deyin ki “ben ZİYA’yım…” ZİYA olan ışık, KUL’dur. “Ben KUL’um!” deyin… Benim, ete girmeme vesile olan yoğun ışık, becerdiğimiz zaman, BİZ olacak. O zaman ben, zamana KARANLIK İLİM ile geleceğim. Sonra ben, karanlığı tohumlayacağım; RUH olup KURAN olacağım ve dinden öte bir SEYFETTİN olacağım… Aha! ben, DÜNYA olacağım…
Burada, ÖZ KÖKLER’im var. MAYA olarak yaşamaktayım… Beni, ANA KALEM diye bilenler, BEN olacaklar ve ruhumda, BİZ olan DİRİLİK olacak…
Ermek istediğim en yüksek sahra, NİHAN OLAN İLİM’dir. İlim için KERVAN gerekir ki o kervana, et kemik olanları almalıyım. Ocaklarında, KAYNAK IŞIĞIM olmalı. Bedenim, HASATTA olmalı. Karanlık ağır yüktür. AYDINLATMALIYIM KARANLIĞI… İSMAİLİ KALEMLER’i, KALEMLERİN KÜLTLERİ’nden GÜÇ çekmeden; DİN İLMİ’nden güç çekmeden; BİZ olandan, BİR olandan NEFES olup; YARADAN olup yarattırmalıyım… HALİK olmak için HASAT olmalıyım… Bunları yaparsam; CEVHERİM, HER İNSANIN KAYNAĞI OLUR…
Burası, insanlığın hakikiyeti ile dillenen, bir YAŞAM SAYFASI’dır. Burada; ben, unuttuklarımı hakkedip hatırlarım; dinlerim, dillerim, ÖZ KÖKLER’imden görev taşırım… Sahra olurum… Koruyup kontrol ettiklerimle, KAYNAK IŞIKLAR’ı kodlarım ve yakarım.
SAHABE, BEN olur; BELLEK KAPILARI açılır; AŞK SAYFALANIŞLARI yapılır. Az görev taşınmaz; her bir diri ile görev yapılır…
ARA, BİL, oğullarını BUL ve yolunu kodla!… Ara, dinle, ÖZ GERÇEKLİK’ini hasata kayıtla… OL ve dille… MEDİNE, SEN OL… BEN OL ve YOL OL… ANA KAPI, İNSAN olsun. Çorban, her insanın çorbası olsun… KÖK GÖREV’in, DİRİLİK’te, İNSAN SIRRI’nı, KALEM’e çekmek olsun… ÖZ KÖKLER’ini dille de haket…
Sevgili, seni hepimiz geri çekmek istedik ama sen, kendi yarınını kodladığın zaman, geçip gelirim! dedin… Sana, seni vermeye çabaladım… DİN KALEM olan YARINLAR için ışık yaktım. Sevgiyle HALİK kıldım yaşamları… Borcum bitmiştir yaşama…
Geniş bir GÜÇ KAPISI benim için açıktır. Bu GÜÇ KAPISI’nda, DİN KODLARI, BİTKİ ve HAYVAN CEVHERİ’ni kontrol edemeyeceğinden; BİZ olarak görev taşıyoruz. Orada herşey, KELAM olarak tohumlanıyor…
DOĞAN GÜÇ, İNSANLIK GÜCÜDÜR… Bu güç, tüm zamanlara, GÜÇ olup TOHUM olmuştur… Unutulan her bilgi, artık hatırlanmaya başlanmıştır…
Kesmeyin yarını hasata kodlayan İLİM’i… O ilmin, ismi olan YOL’u kesmeyin… Koruyun İNSAN SIRRI olan YARINLAR’ı…. Koruyun ki HAKK olun. Hatta hatta SİSTEM olun...
Unutmayın, beden almak zor değil!... Alırsınız; geçip gelirsiniz dünyaya ama DÜZEN kurmak zordur… Bugün bu DÜZEN için çalışan çok GÖREV TAŞIYICILAR vardır. seviyemiz yükseldikçe, sorumluluğumuz da yükselmektedir… Bizler, insanlık için yaşamı hakettiren, İLİM KAPILARI’yız ve İNSANLIKTAN SORUMLUYUZ… Bu kesindir.
Beni, bana ver insan!... Ben olan NEFES ve bezenen İSRAFİL HAKİKİYETİ’nde HASAT olan; NÜVE olan yaşam… Az öz İNSAN… ULULAR DİYARI, İNSAN SIRRINI DİLLEDİ… Şimdilik!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
