İMPARATORLUK (22/2)
31.01.2018
Elinden tuttuğumuz; yaşama kodladığımız; yarını kontrol için yaşattığımız İLİM KALEMİ’miz İNSAN; geri çekil!... Yarına ve tüm yaşamlara çekil!... Geri çekil!...
Geri, yaşam için görev alanların ilmidir ve YAŞAMIN KELAMI’dır. Geçtik yarına; gözledik dünyayı!... Barıştı dünya!… Savaşı halik kılmadan; barışı kodlamıştı. ÖZLER, GÖZLER, SÖZLER dürümlendi yarın için. Biz, BİZ’e vardık. “OL!” dedik… Olan İLİM’di.
GÖZÜN GÖZ olması; yarının, KÖK GERÇELİK’iydi. Geldik yarına; dünü, ÖZ GÖZ ile gördük… İNSANLIK, kendini anlıyor artık. İLİM’le çalışıyor… BİLİŞ’i haketti… RAHMAN oldu. ÖZ GÖREV’ini anladı. DÜNYA oldu… Aha oldu!...
Neden eti kemiği var bilir misiniz!? Et kemik olmasa, yaşam tohumlanmaz… İnsan, eti kemiği ile YOL olur ve RUH’unu kontrol eder.
EKMEK için GÖREV gerekir… Biz için de GÜÇ gerekir. Bizi, BİZ’e KALEM yapan insan, toy değildir. İsmi, NİSA’dır onun. Kültü, KULLUK’tur. O MUTLAK’tır. İşte Dünya budur!...
Bugünden sonra RAHMAN olan yarınlar kodlanacak. Yaşam, kontrol kuracak. İnsan, BİZ olacak… İSLAM olacak… O görev, insanın olacak. Görev diriliktir…
Boş konuşulur dünyada!… Bilir misiniz!? Her insan, kendini dillerken; her diriliği dillediğini zanneder. Yanılgı budur!…
Uzak planetler, YEŞİL renkli yarınları kodlarken; yarın, tüm insanlığın yolu olacak diye boylar boyu BİLİŞ KODLAMALARI oldu. Bizim için İSLAM, İNSAN’dır ama dünya için İNSAN, BİZ olmadan, KURAN olamayacaktır.
Borçlar ve borçlular hepsi yolu açtılar; SİYAH’a varmak için!… Yoğunluğu artırmak için!… Kendini bulup mutlu olmak için!… Başın başını bilmek ve onun dürümlerine inmek için!… BİZ olup da DİN olanlar; BİZ olup da DÜNYA olanlara, sorgu sual ederler. Neden diye!…
Yaşamda hezimete uğrayanlar var!... Sayfalarında tahdit olanlar, Mustafalar’a KURAN olduklarında; has olacaklarını sandılar… Nesillerini, HALİK kılacaktılar… Nüve olup KURAN olduklarında, TANRI olacaktılar… Neden olmadılar!? Haz duydukları her ne ise o oldular da ondan!…
Haz duydukları, HALİK değilse; HAKK KELAM hasat yapamaz ki!… Şeytan ANA KAPI’da, insanlık için GÜÇ KAYDI yapar… ANA KAPI’da!… ama o ANA KAPI, İLİM KAPISI’dır… İnsan, insanı tohumlarken; kendini, HALİK kılmadan, o kapıya yarını kodlatamaz ki!...
Biliniz ki şer yaratan İNSAN; şerri tohumlayan İNSANLIK’tır… Ve SİSTEM, insanı kodlarken; İLİM, kaynağı kodlar.
BÜYÜK GÜÇ, İNSANDIR… Müsterihiz ki bu gücü; insanlık, ARZ GÜCÜ diye bilir. ARZIN GÜCÜ, İNSANLIK GÜCÜDÜR…
NİSA, İSLAM KAPISI’ydı… O, da dürümlendi; KÜLT oldu… TOHUM oldu… ÖZÜN SÖZÜ’nü söyledi… YARIN oldu… Muştuydu!… Nesillerini, hologram sayanlar, o zorbalar, KULLUK İLMİ’ni anlamamıştılar ve NİSA’ya, KURAN okumadılar…
CİNLER, İNSAN’ı kontrol için yarını kodlarlar ama İNSAN, CİN olduğunda; KURAN okuyamaz… CİNNİLER, CİNNİ KALEMLER, İSLAM olduklarında; CİN olurlar. ZİYA olurlar ama KAYNAK olamazlar… Bunlar, hiç dinletilmedi insanlığa… İNSAN, İNSAN’ı anlamadı ve her birini, KELAM’la, kendi yarınından tefrik etti… YAŞAMIN TINISI işte buydu!… Bugün, bu yoğunlukta herkes, BİZ olacak diye beklerken, bir tek KALEM, BİZ oldu. O BİZ oluş; HER İNSAN oluştur…
DÜZEN kurmak zordu! OL’du… Ayrılık yok analar!... Biz burdayız!... Sizi, size KALEM yapan insanlık, burada… Bulup kodladıklarımızı, buraya çağırdık!... Hepsi yaşama sisli olarak inenlerdi. “Ara bul!” demiştiler. Arattık, buldurttuk!... Her kim buradaysa; yaşamı haketmiş demektir. Şimdilik!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
