11.EKİM.2017 TARİHLİ İMPARATORLUK 6,
AV. NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ, 3. AKIŞ
Deli miyim? Diri miyim? Bilmem. Bedenli miyim? Bedenimde kelamım var mı? Kalemimde ilmim ve ben bütünde kübra mıyım? Neyim ben?
Yarında ne olmalıyım? Maya tuttuğunda, ben turkuazda kul muyum? O mayaya kaynak mıyım? Hani neredeyim ben? Ve ben kontrol kurdum mu? Çok mu; çok mu kolay kardeşlerimizi anlayabilmek?
Hazır dünyadayken, hangi yürek beni dilleyebilir bilmem ama ben, varlığın toprağa tohum ektiği bir günde, her güçte ve her yürekte ölüyüm. Ölüyüm ki her bir can, kendi yüreğini dillesin diye….”Ben ölüyüm…” Başka ne deyim ki?! “Ölüyüm ben…”
Ha, diyeceksiniz ki “haz duydum yürekte olmaktan. Ben haz duydum ama Hakkın kapsında haz duydum.
Benim için robotik timlerin tükenen dünyalara kotladıkları o ilim yeterli değil. İyi bilin ki dünya için çok çalıştılar. Dünyaya kelam ilmini öğretmek istediler. Yolu kontrol etmek istediler. Hepsi ruhsuz ve kutsuzdular. Ha, diyeceksiniz ki “ama dil vardı.”
Dil olması hörmet için yeterli mi? Dili halik olmadan, hakkın kapısını bulanların yere kübra olmalarında, yeşilin mordan önemi var mıdır? Yeşilin daha önemli olduğunu söyleyebilir misiniz mordan?
Dağlarım, “robot” dediğim nedir diye sordular. İzah edeyim;
Suptilitedeki yaşam tahdididir. Her şey mekaniktir. Otomatik olarak kotlama yapılır ve her şey kotlu olarak çalışır. Her şey otomatiktir. Bugün örnek vermek gerekirse, dünya sistemindeki yaşamların bir kısmı örneğin; yaşamı kontrolsüz olduğu zannedilen böcekler, yaşamı kotlanmamış sanılan, çürümeye yüz tutan yarınları kotlayamayan ışıksızlar, ya da cennetin cinleri…hepsi otomatiktirler. Cinler ve cinniler keza….hepsi otomatiktir. Onlar sesle kotlanmış Yaşam Kapıları oldular ama otomatik çalışırlar. Ruhları yoktur. Ruhsuzdurlar.
Ses kotları ocaklarını tohumlar ama ruhsuz olmalarından dolayıdır ki Rahman olamazlar. Yaşamları yoğunluklarındadır ama ağırlıkları kotlanmış değildir.
Bunun içindir ki beden alırken, ROBBİ SİSTEM’e girmek isteyenler bu sisteme alınır ama RUHİ SİSTEM’e girmek isteyenler de Ruhi Sistem’e alınırlar.
Ruhi sistem, yaşamı, Hakk Teknikle kotlayabilen bir sistemdir. Ve hepimiz Ruhi Sistem’den yaşama geldik.
Robbi Sistem’de, Toprak İlmi yoktur. Yaşam İlmi yoktur. Sadece methi bilinen kişiler okunur, öğrenilir ve onlar, imza günlerinde kalem verilenler olurlar. Onların kalemleri o okuyanlara verilir. Böylece de ocakları kontrol edilir. O size kendi kalemini, kendi yüreğinden verir. Bu imzadır aslında. Ve o bilgi sizi kotlar ama otomatiğe kotlar.
Bu şekilde dünya yaşamlarında çok ölüler kayıtsız kaldılar. Ölülüktür bu. Suptilite ölümdür aslında. Ve bizler ruhla çalışmayı istemiştik.
Ruh, Nefes İlmi’yle hak edilen bir sayfadır. Ve nefesi olan hakikiyete varır ve ruhla kotlama yapar. Ruh; koku, ruh; Hakk, ruh; yaşam olur ve biz olur. Daha da önemlisi, sistemin kübra olan ilmi olur.
Eğer; bir an “ben daha güçlü olmak isterdim.” derseniz, sizin her birinizin şunu yapmanız gerekir;
Mahrek olmak…Mahrek olduğunuzda mutlaksınız. Mutlak olduğunuz zaman, kutsalsınız ve yolunuzda Sistem olur.
Dini kalıpları incelersek, din kelamda asla otomatizma yoktur. Dinde ruhsallık olur.
Ha, diyeceksiniz ki “ama eskiler okunur. Eskiler yine…yine…yine tekrarlanır. Bu bir “den den çalışmadır” ama bu dahi olsa, öteki şekildeki çalışmadan üstündür. Yani, “ben ruhsuz kalırım ama güçlü olurum…” Bu imkansızdır. Ve daha da öncelikli olan, kontrol dışı bilgi asla olmaz ruhi çalışmalarda; çünkü ruhi çalışmalar, mutlak kullukla elde edilen bilgilerin tahditsizliğiyle yapılan çalışmalardır.
Emin olunuz ki toprak toplum ruhsuz değildi önceleri. Ama otomatik sistemler, toprak levhiye indiler ve doğanın kübra olan ilmini, hakikiyetleriye dillediler ve kotlarını, tohumlarını bütünün kültü olarak kayda aldılar. Ve dünya insanlığını Robbi Sisteme dahil ettiler. Bundan öte bir kırıcılık olamazdı…Ve böylece dünya insanlığı, has tınıyı duyamadı. Allah’ın sistemli kaydını okuyamadı.
Öfkeyi aşırtmak için, işte; insanlara İlmin Kapılarını açacak biliş kalemleri gönderdik. Ve onların Ruhi Sistemlerini kotlattık. Ruhsal kapılarını açtırttık ve yer kürenin gözünün görmesi için çabaladık.
Muradımız insanlığın güçlenmesidir. Ellerimiz ilimdir ama yaşamımızın da ilim olması gerekir. Muradımız tüm insanlığın Ruhsal İlmi anlamalarıdır. Ruhsal ilmi anladıklarında, her bir insan, Mutlak Kalem olabilecektir. Yaşam budur. Ve biz bugün bunu açık vermek istedik.
Hepimiz sizi kucaklıyoruz. İşte bu. Şimdilik.
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
