11.EKİM.2017 TARİHLİ İMPARATOR 6

AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ - 4.AKIŞ – 1.BÖLÜM

Dağlarım, buraya kalem olmaya gelenler, kelam etmedikçe tohum ekemezler. Biz, aklın tınısını duyanlarız. Buyurun, ölüyü diriltin. Nefesimiz yeter.. Eminim.

Çorba pişirmesek, o çorbaya kodlanmak ve yol olmak için ilim gerekir. Her insan, Allah’ın tendeki kelamıdır. Akıldır.. Hakk’ın kalemi, Mikail’in kültüdür... Öz görev, akıl!… Bu kesin!.

Medine ekmektir, bize. Merdiven kurduk ilme ama hakikiyete kelam olmadan, has tende, ilim kalemi olmadan, hak tende, insan olamayız.

Koruma altına alınan bir yaşamdan söz ediyorum. Bitki, hayvan ve tüm zamanların sessiz kayıtları dünya insanlığıyla, koruyucu kaynak insan sessizliğidir… Hepimiz, o sessizliğiz, canlar. Ama akıl tendeki kelam ilmindeki, sessizlik.

“Çok özel bir dünya gücü devreye girdi”, diyoruz. ..Nefesimiz. Hepimizin nefesi. Bu nefes, Miraç Kapısıdır… Hep, Allah’ın teknik kalemi olmaya çalıştı, insanlık...

Amon Toplumları da bunu yaptılar. Kardeşlik nedir, diye sorduğunuz zaman?... “Kaynak” dediler… Ağır çok ağır bir yüceliktir insanlık ama kaynak kodlama yapıldıktan itibaren toprak toplum, tohumlarını, kontrollü olarak kayda çekebilir.

Değerliler, dünya öfkesini artık aştı. Bu, ne demektir? Dünya, yolunu buldu, demektir. Öfkeyi aşmak, kontrolü kurmak, demektir. Ve bilgi kaleminin müthiş bir ışığa ulaşması demektir… Bu bir hızdır. Hız limitinin artması demektir.

Hani nerede, bu hız, diriliği? İlimde. Eğer sizler, yerkürenin gücünü, kelamla kendi yüreğinizde dilleyebilirseniz, kodlanmış ışık, çok daha güçlü bir yoğunluğa ulaşır…. Ve sorumlu yine insanlık olur ama Sultanların Sultanı İnsan, hakikiyetin diriliğinde kendini dilleyebilir, bu hızda.

Medine, akıldı. Ama Hakk’ın kalemimi miydi acaba? Mustafa mutlaktı ama yaşam mıydı acaba?.. Yeryüzü insandı ama insanlık kelam mıydı acaba? Yasalar nasıldı? Doğanın gücü kodlanmış mıydı? Toprağın topluma, tohum olduğu bir yoğunlukta imparatorluğun gücü hakikiyette miydi?

Kar tınısını duyan bile yoktu. Kaynağın diriğilini, dilleyen yoktu. Yüksek güç, aklın Kübra ilmini anlayamıyordu. Yeryüzünün görevi, nefesi hak ettirmekti ama nefesi hak eden, var mıydı?

Dağı taşı insan kodladı, canlar. Yolu kodlayanda, insandı. Yerkürenin görevini tohumlayan yine insandı. Ve insanın yapmadığı hiçbir iş yoktu. ….Ama dürümlere indiği zaman insan, kelamda kendini anlayacak güçte olmadığından, nefesiyle kayıtladıklarını dahi dilleyemiyordu.

Rahman olan insan, aklın kalemdir, anlasaydı. Yerkürenin görevidir, insan anlatsaydık, ona… Yeri göğü Yaradan’ın Allah’ın tınısı olan insanlık olduğunu keşke anlatsaydık…. Ama anlayacak güçte miydi acaba?.

Ağırı hafifletebilirdi, insan. Yaradan, yarattığıyla yaratılır. Altın ışığın gücüdür ilim, anlasaydı…. Ama anlatabildik mi? Anlayabildi mi? Aha anlattık, canlar.

“Kör sağır bir dünyada, göz, öz, söz olan insan, yerkürenin gücünü bilebilseydi” dedik, hep. Canlarım, Allah’ın dediği, aklın dediği olmadıkça yürüyen dünyanın, koşması mümkün değildi.

Mutlaka ama mutlaka dünyaya, kutsal ışıklar geldiler. İşte Mustafalar. Orta kapıların tümünü kodladık, onlarla… Çok mutluyduk. Muhammet Mustafa, teknik kapıydı… Levhi kapıydı, O... Mahrekti mutlak ve akıldı. Ve zürriyetini türevleriyle tohumlayabilen insandı, O.

Ve sonra maya tuttuktan sonra Mustafa Paşa, akıl kapısıdır, O.. Cennetin kelamıdır, O... Bilir misiniz? Ekmektir, O… Yüceler cümlesinde cevheri cennettir, O... Neden, yaşadı bilir misiniz? Karanlığın kalemi olmadan, aklın kapısı olunur mu acaba?

Seviyenizi yükseltebilmek için çok çalıştım, canlar. Ama doğanın gücünü tükenen dürümlerde dilleyebilecek olan ilm-i KA ları mutlak kuran olma üzere kodlamak zordur.

Süper İnsanlık Realitesi Derneğini Kuruş Sebebim; insanın kelamı, hak etmesi içindir... Hayrın tendeki ilmini, toprağa tohum olarak indirmek içindir.

Masaların hepsi bugün bizi dinliyorlar. Hangi masalar? Tükenen dürümlerdeki dirilikleri kodlayanlar masalar. O kadar çoklar ki bugün yine. Hepsi birlik kapımızda ve bizimle, birlikteler.

“Kantara koyduk, insanı” derler… Ah, canlarım, ah!... Kontrol dışıdır, kantar… Diriliklerde kantara koyan, tartılır. Bilmezler mi acaba? Biz, onları hak kelamla, tartarız. Ama Yaradan olup, Tanrı olup, yarattığında yaratıldığında, keşkeleri aştığında…. Ve Kübra olup, ilme kuran olduğunda, kaynakta tartarız, onları.

Nasıl? İlimle. Her dünya insanı, bir kaynak ilimdir. Biz, Allah’ın, eli, koluyuz, canlar… Bugün burada, yarın, tüm zamanların kutsal tınısını toprağa tohum diye eker yüceliklerde. Her bir kervanda, varız.

Oğullarım, ben dünyayım. Nüve olan insanlık.…Dünya insanlık, kelam kalem halik olan, has olan… Size gelmek mutluluktur, bana.

Kaynak dışı bilgim asla olmaz. Bütüne hizmet, insana hizmettir. İnsana hizmet için birlik kalemi, bütünün gücü olmalıdır.

Bugün dünya insanı, Allah’ın dediğini diyecek, dürümde mi? Mutlaka….Ama hak ettiğinde diyecek, bilir misiniz? Hak etmeden, diyemez…. Düzen kurmak kolaydır ama düzene, kült olmak sorumluluktur.

Koruyucu dünya kodları, bütüne görev taşırken her şeyin örtüsünü açmalıdır. Açıp, yaşama inmelidir. Doğanın gücünü anlamalıdır. Doğayı hak etmeli, dillemedir... Doğan gün olmalı, bütünün Kübrasında, kendi olmalıdır.

Deliler, diriler, bilişken halikler, toplaşmışlar yerkürenin gücünü tohumluyorlar… Burası böylesi bir yer. Ve biz, o deliler, o dili diri olan, yürekleriz.

Kaç Mikail görev taşır, yürekte? Biz, Allah’ın ilmini dillerken, hepsi bizleşir, dilleşir, canlar.

89. dürüme vardığınız zaman şunu göreceksiniz, Astral Boyutların kültü olan o kutsal tını, kodlanmaya başlıyor... 99’a vardığınız da artık siz öteler ötesi bir nefesiz… Ve yaşamı kodlayabilecek, dürümdesiniz. Ve kodlanmış olarak aşağılara inmeye başlarsınız... Orada ne var, bilir misiniz?.. İlim var.

Ve hepimiz, orada insanlık kodu olarak toprağı, tohumlamaya başlarız. İşte, Bilişin, Sistem Kültü olup, 98’ e inmesiyle birlikte artık biz dili, kelama kodlanmaya başlarız…. “Eşya” dediğiniz o kelamın, halikidir. ..Ve daha sonra Aton ötesi Atonları kodlamaya başlarız..

Devamı 2.bölümde

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ


https://vimeo.com/238292820