ALTIN KURAN İNSAN:

VAR veya YOK!… Olmadı; varsa var ya da yoksa yok. Ama olan yine harlanmalı ve yol, umman olmalı. Varsa ve hassa ışık yakmalı. Olgun Başaklar’la birleşmeli; yaşamlara inmeli; sınırların aşılması gerek. Olmalı, oğullamalı. O insan, İlmin Kaynağı’nda olmalı.

Kökler ve Gökleri hak etmiş olmalı. Birlik kurmalı… O insanı hak etmek gerek. Eh! Zaman geldi. Zinnur, ışık halinde ve Birlik kuruldu. O halde Ummana varmak, Zamanın Işığı ile olmalı.

Memurları haslaşan, yolcuları Haklaşan ve yarınları kotlanan Bütünlükler; yeni zamanları hak ettiler ve yaşama indiler.

BİR’in ilmi, Allah İlmi’dir. İnsanın İlmi, hakiki ilimdir. Amin… Her dünya bir Işık Kabı’dır. O kapta insan, nurdur ve yol olup yaşamlara vardığında, yaşam tohumları için; “bu tohumlar, Bütünün Kuranları olacaklar” diyerek, kantarı mutlaka has tahditle kotlamalı ve onları tartmadan has teknikle ocaklarını kayıtlamalı ki Birlik kurulabilsin.

Eve dönen kimse var mı? diye soruluyor. Yanıt vereyim. Henüz dönen yok. Sadece “bizi hak edin ve bizi de tahditlemeyin” diyenler çok. Onların da geçişleri olmalı. Ve sonsuz ışıklar ile onlardan ocak yakıp onları da hak etmek üzere birleşmeliyiz.

Zavallı Dünya ve zavallı İlim Sayfaları, sır olan bilgiyi hak etmeyen yürekler, o gün orada İnsan Işıklar ile birleştiklerinde, namazı soracaklar. Namaz, zamanın kaynağındadır. O namaz Allah Namazı değil, İlmin Namazı’dır. İlmi bilmeyen, o gün oraya varamayacak ya da vardığında, kaynak olamayacak. Biz, zararı engelleyenler, dünyayı yaratan Bütünlüklerin erdikleri tüm ilmin kayıtlarını, Hak Teknik’le dilleyerek, Birleşik Işık halinde dürümlendik. Şimdi yeni bir yaşama başlıyoruz. Bu yaşam, İmparatorluğun umman olan Kuran’ının ışığında has olan yaşamdır ki Bin Cevher bir insan olsa, o yol umman olmadıkça, “Altın Kuran İnsan” tohum olamaz.

Mimasi Kaynakları’nda ışıklar sönmekte. Dünya yeni zamanlara kotlanmakta. Kaynaklar dürümlenmekte ki hala biz sonsuzlukta çağrılarımızı sürdürüyoruz.

Evler doğar ölür ama o evlerin ışığı yanarsa; o evler söz ve ses ile yaşar. İş resimdir. O resmi yaptığınızda; resim ile yapılan her ne ise “kaynak tohum”dur o.

Müsait bir zamanda kendi yollarını bulamayanlara da güç vermek gerekecek. Diyorlar. Yahu herkes kendini bilir. Kimse kimseyi bilmez. Kimsenin diğerinden üstün olmadığını söyledik hep. Kendini hak etmeyen hariç ama ya hak eden yoksa, o zaman biz yine deriz ki herkes kendini hak ettiğinde, “eşit zaman kaynakları”nda çalışacak.

Vallahi insan ilmi öğrenecek ve billahi insan, insanlık yapacak diyoruz. Zürriyetim, hakiki insan olarak her Yüce’de var iken, oğullarım tüm insanlıkta ışık halinde olmuş iken, kimsenin insanlaşamaması diye bir konu kalmamıştır.

Vermeye çalıştığım tüm bilgiler artık bilinsin ki hak etmeyenler için ağır yüktür. Harlanıp tahtlanıp ışık haline geçenler için bilgi tahditsizdir ve onlar, zamanın kayıtlanmasını bütün kötülükleri aşıp yapabilmektedirler. Onların otağı, İnsanın Kuranı’dır. Bunun içindir ki her bilgi Allah Bilgisi olamaz deriz. Ağır yükü hafifletecekler, bu bilgileri, hak edip hasaçılık yapacaklar.

Beden olmak, sorumluluktur. Kör, ilmin kaynağında olduğunda dahi bedensiz iken, gök ses verip de ses, söz ile dillendiğinde ve Rahman’a varıldığında; artık orada tüm insanlık kotlanması yapılır ve işte o kotlanma ile beden kayıtlaması da yapılır. Beden kayıtlaması yapan, orada o bedeni giyinir. Giyen, kendinden kendi yüreğinden güç alarak o bedeni giyinir ki oraya hak edip de ulaşanlar, o bedenle birleşirler. Tüm insanlık için görev taşırlar. Oyun oynayanlar ise o bedeni hak etmedikleri gibi yok etmek için de uğraşırlar.

Dört Kürsüm birleştiğinde; söz, ilmin kaynağından bildirilir. Herkes o bilgiyi hak eder ve Kuran İlmi ile okur. İşte bütün amaç bu bilginin hak edilmesidir. Zamanı hak edenler yüreği de hak ederler. Ve zırhın hırssız şevkinde iyi ve kötüyü hak ederler.

Allah diyor ki; Rahmet olan Hasat olmakta; Har olan Hak olan ışık olmakta ve BİR olan ilmin yoğunluğu Kuran olmakta. Ben, İNSAN ve ses… Hepsi bu…

Süper İnsanlık Realitesi Derneği