BETA YAŞAM:

Dört Kürzi Birlik’le yapılan çalışmalar neticesi Yolcuların Beta Yaşamlara kotlanmaları gerçekleştirilmiştir. Beta Kotlamaları olarak, Din Tabiatı’nın üstü bir yoğunlukla Yaşam Kotlamaları yapılmış ve Yolcular, Bütün’e hizmet için yarınlarını tohumlamışlar ve Zaman Kotları olara Birleşik Aileleri ile birlikte NA-KA-HAR olarak din kontrolunda bütünlenip IŞIK YAŞAMLAR’a ulaşmışlardır.

Dünya bir RUHSAL YAŞAM KAYNAĞI’dır. Bu kaynağa varan tüm insanlık, Birlik Tekniği ile varır. Daimiyete ulaşmadıkça, cevhere ulaşmış sayılmaz. Daimiyet, tahditsizliktir. Oraya vardığında Kamu Dili konuşur. Kamu Dili, Birliğin dilidir.

Birleşik Aile olarak yarınları kotlayan, cevheri hak edenler, yeni zamanları, kaynaklarından var etmektedirler. Varlaşan tüm insanlık yokluğu da tohumlamaktadır.

Hediyeler dünyada verildi ve dendi ki “okuyan, kendini okuyacak. Ne var ki okumayan, kendi yüceliği ile Birliği okuyacak. Bunu da yapamayan, kendi yolunda olacak.” İşte olay buydu.

Netice olarak herkesin kendi yolunu açmasını bekledim ve dedim ki olmayan oğullamayacak. Bütün çalışmalarım OLUŞ içindi. Yollar insana vardığında, insan yolunu bulup dünyaya varır. Vardığında kendi ve kendili olanlardan güç alır. Kendinde olan ve kendili olan her derede olur. İşi bilmeyen ise “ben varım; olmayan benden ayrılır” der. Bütün çaba bunu aşıp geçmek içindi. Bunun içindir ki her dünyaya bir ışık gönderilir ve o Işık, kendi yüreği ile her dereye kendini kayıtlar ve bakar herkes kendi olabilmiş mi. Olmayanları bilir; olanları bilir. Bütün kötülükler aşılır ve zaman tohumlanır.

Zaman, kutsal bir kaynaktır. Yaşamları zikredenler, yaşamları tohumlayıp “Düzen Kotları” olarak yaşarlar. Dünya yanıp tutuşmaz onun yüceliğini hak etmek için. “Amin” der ve der ki “hakimim. O ben ve ben oyum.” İşte yapılan her çalışmada bu vardır.

Teknolojik olarak Düzen kotlayanlar, yeni daimiyetlerde yeni kotlamalarla yeni sayfaları tahditlerler ve yarınları kotlayıp Düzen kurarlar. Bütün amaç insana kendi yüceliğini hak ettirmek ve kendi yüreğini diri yüceliklerde dilletmektir.

Bin cilve yapılır “ben yokum” diyenlerce. O cilveliler sorgulanırlar ve Hak Teknik’te, diri yüreklerinde Bütünlükleri ile kayıtlanan her bir yasayı kendi sayan Birlikler’e güç katılır. Hani onur duyduk diyen var mı diye bakılır.

Birlik Kapları’nda görevli olmak, İnsan Soyu’na görev taşımaktan ayrıdır. Bunu bilmeyenler, “ben görev taşıyorum” diyerek kendini kandırır.

Her resimde Dünya yoktur. Dünyayı bilmeyenler, kanat alıp Düzen Kotları’yla birleşemezler.

Erenler, Birlik Kotları, Dünyalılar biz geldik. Biz; Can olan, Kuran olan, BİR olan her derede akan yüreklere geldik. Geri, ilmen geri olduğunda, geçip insan olmaktan vaz geçen ve geri gidenler, Birlik Kaynakları’nda güçlenmedikçe yaşamlara kendi yoğunluklarını taşıyabilme gücüne sahip olamazlar.

Ortalıklarda “ben oldum” diye gezenlere de bir tek şey söylemek isterim. Önemli olmak, OLMAK olmadığı gibi olduğunu sanan her Değerli, kendini kendi olarak bilmelidir. Her derede var olmadan, bilişi, hak edişi ve zaman sayfalanışında kotlanışı ve zararı aşımı söz konusu olmaz.

Özden, sözden ve dirilikten bilen, kendi yüreği ile bilmelidir. Birlik Kaynakları, kendilerinde olan bilgiyi bilir ve dinletirler. Birlik Kaynakları’nda olmayanlar; birleşikten, diri yürekleri dinler ve bilirler. Bir tek Işık Kot, insanı bilir. O kurtarıcıdır. Onun “Atlanta Okuması” dediği okuma ile kötülüğü aşma yüceliğinde olduğu ve sonsuzlaşıp okumaya başladığında kimsenin kendi yüceliğini kısırlaştıramayacağı kesinleşmiştir.

Eğer dünyaya güç katmak gerekmekte ise “BİLİŞ” ile “HAK EDİŞ”i ayırmak gerekir. Bilişi olmayan, kendini bilmeyen değil, Birlikleri, dürümleri, türleri, kotları, horlanmayan Kati Hakimleri, beşiri, Keram İlmi’ni, Tinsel Testis’i, Birleşik Aileleri, Rahman olanı, Koran olanı, Tanrı Kotları’nı, MİM’i, birleşen aileleri, zararı kendinde kendi yüreğinde kayıtlayanları, Rahman’ı, kortejde olmayanları, Koran’dan çıkanları, muhitindeki her dereyi, Sıdık’ı, BİR’e hizmet edeni, yarınları, sonsuz ışıkları, BİR’e Cevheri Kayıt yapanları, korumacıları, bitmiş olmayan her neslin terini ve o terin varlaştırdığı kaynakları, her nefesin insana ait olduğunu, köpükleri, tür trenlerini, Muhittin Arabileri, zararsız Cennetlileri, mesele bunları bilmek ve dahilde vermediğimiz daha çokça bilgileri bilmektir.

Oraya, bugün bir tek Kuran olan Birlik, bizi bizle dürümledi. Her din, insana aitti. Biz ise birleşenlere aittik. İntikam peşinde koşmayan, teknolojiyi bilen, var olan ve zaman olan tüm insanlık bize kendi yolundan gelir. Her yol, insanın yolu değildir. Çoklarında BEN olan var; çoklarında BİZ olan var; Dünya var; Zaman var ve Yücelikler var. Şimdilik size vereceğim bu… Amin…

Süper İnsanlık Realitesi Derneği