MUHTEŞEM İNSANIN MUKTEDİRİYETİ

Murat insanı bilmek, aklı bilmek, ilmi bilmekse;
Uyanın! Biz dağa taşa ilim verdik.
Herkes, kendinden yaratmalıdır kendini!
Teknik tohumlamalarla ilettik bilgimizi
Ektiğimiz insan göğün yüceliğine vardı.
Şükür ki hasat tamamlandı, zaman tohumlandı.
Erdiğimiz zaman, bizi bizden çekip alan zamandır,
Miraca çıktık, zamanı kontrol için.

İkrardayız her daim,
Nefesimizin gücüyle;
Som Altın bir yoğunluğa ulaştı dünya.
Akıl Tanrının ışığıdır, yarınlara varılır akılla.
Nesiller boyu çalıştık, yarınları hak ettik,
Işığın şevkiyle çabaladık, akıp geldik,
Nesillerimizi tohumladık, kontrolü kurduk.

Muktediriyetle bildiririz ki muktedir olan kapıyız biz,
Uyandırdık tüm türleri İsrafil’in Sur’uyla,
Kelamın tekniğinde ses var; biz seslendikçe yaşam seslenir.
Tanrı iş ister, işçilik ister, tabuları yıkmak gerekir.
En-El Hak, hasat hepsi bir tek yarın.
Dünyaya söyleyin! İnsan kutsal bir yarındır. O, Bütünün gücüdür.
İnsan Kaynak oluyor, toplum yarınlaşıyor.
Ruhsal ışıktır insan,
İnsanlık İlmidir insan, Kelamdır insan.
Yalnızca insandır dünyanın koruyanı…
Erenin erebildiği her an, Yaşam AN’ıdır,
“Türkiye ışığın yaşamı olan bir yarındır” dedi Mustafa Kemal.
İş bilgidir, biliş halinde ışık yakılır. Buyurun yaktık ışığı… O ışık, Muhteşem Muktedir İnsan’dır Hah! Aha…