NİHAN İLMİ (13/1)
09.11.2016
Alın bilgiyi; akın!... Akın!... Akın!... Akın ki Hakk’a varın!... Ha diyeceksiniz ki “hak etmek için ne gerek!?” İlim gerek!... “Neden!?” Kelamdan, diri yürekten, kaynaktan ve sonsuz zamanlardan geçmeden, yaşam kayıtlanamaz…
“Soyun nereden geldi!?” derler… İlimden geldi…
“Neden geldi!?” Yaşama kelem olmak için geldi…
“Kalem kaynaktı; Niye ışık olmadı!?” Ziyanda olanları hak etmek istedim. Onları korumalıydım ve onlar için yaşamalıydım!…
Onlar için; ışık halinde, tüm insanlığa çekilen dürümlerdekileri kodladım ki hepsi, kontrol kursunlar; has tartıya konduklarını anlasınlar. Bilsinler ki cennet, kaynak; cennet, kalem; iman tahtında olan, insandan başkası değildir… İnsanı anlayan, kaynak olan, yaşamı anlar…
Dünya dışı zamanlar vardır. Her bir zaman, bir Sistemle kontrol edilir. Her bir zamanın; kıldan ince olandan da ince olan Kuran’ı (yasalar, disipinler kültü) vardır. O Kuran, insandan ışık çeker ve insanda, toplum için kaynak olur. Öz Kök olur ve yol olur…
Birlik Ailem, sizi seviyorum!… Bütün Kübra Şarkıları’nı, sizin için okuyorum!… Bu dünyanın adına, “ilim” demedim; “insan” dedim… Hepinizi çok sevdim!… Nefesiniz güçlensin; yüreğiniz, görev taşısın diye çabaladım… Dini Kalemler’e, Kelam İlmi’ni öğrettim… Kaynak olanlara, kapı açtırdım. BİZ olmaları için çabaladım… Dini Kalemler, karanlığın sırrını anlayamadılar. Onları, kontrol ettim ve açıkladım. Şükür ki hasat döneminde; her bilgiyi, hak edenlere dinlettim.
Tükenen her insanı, kodladım; topladım, tohumladım!… Ada Kapıları’nı açtım; yaşam sayfaladım… Erdiğim en güçlü yürekte, dince kodlamalar yaptım… İmparatorluğun görevini hak ettirdim. Dini Kalemler’e “KAHA” dedim. İman İlmi’ne koyu ışık verdim… Dümene, ilmi oturttum… Umut olur ki herkes, kendini hak eder ve kendinden, kendi yarınlarından mesul olur…
Unutmayın ki karanlık, ışık içindir… Yaşam, insanlık içindir… Biz ise kulluk içiniz…
Mor Zamanlar, Mor Kuranlar, İnsanlık İlmi’ni anlamayanlara kaynaktı… Dünyanın adını hak edip dinleyemeyenler, yaşam sevgisini hak etmemişlerdi… Onların çokları, öz köklerini kodlamadan, tohumlarını korkuyla ekmek istememişlerdi ve yaşamdan çıkmışlardı. Bir tek İman Kapısı kalmıştı açık olan. O kapıyı kapatamadılar… Tümen tümen Kelam İlmi, kalem oldu ve o kapıya indi…
Boş kalem, kontrol dışı bilişi kodlar… Çokları, boş kalemle kontrolsüz kelamlar ettiler… Ziyandaydılar!… Oğullarını kontrol etmeleri için ocaklarını yeniledik ve siyah insanın (Günferi İnsan’ın), nefes olduğunu açıkladık… Siyah, renk olarak bilinse de çok güçlü bir sevgidir…
O sevgi yoğunluğunda, koşulur… Koşan, ilimle koşar ve yaşamlara akıp geçer… Oğullarının ense kökünden görev taşır… (Not: Ense kökü, EPİFİZ BEZİ ile aktive olan yüksek enerji merkezidir.) Onların ense köklerinde, yarınlar olur… Oradan, dürümlere iner ve Günferi Siyah’tan akıp görev isteyenlere, GÖÇ İMKANI tanır.
Karşı karşıya kalınan asıl mesele; çok önemli olan bir Sistem Çalışmasıdır. Bu Sistem Çalışması, mutlaka yapılacaktı ama kiminle yapılacaktı!? Dürümlerde, bu çok özel çalışma bilinirdi ve bu çalışmanın, Tanrı Kapısı’nda nefes olanlar tarafından yapılacağı da bilinirdi.
Buyurun! bu çalışma, bu Meclis için bilinmez değil bilinen çalışmadır!… Bu Meclis, bu çalışmayı yapıyor… Çalışmayı önlemek isteyenler var… Önleme imkanları olsa önleyecekler… Onlar, ziyanda olanlar olduklarını bilmekteler!… Biz ise ocaklarını yakarak, onları korumaya aldık… İkmal tamamlamaları için çok çalıştık. Tohumlarını, Hak Teknik ile kodladık… Kök Gökler’e cevheri kayıt yaptırdık… Din Kelam, İlm-i Kalem, hepsi yaşam!...
Amon Toplumları bilsinler ki Cinniler, herşeyi yaşam için yaparlarken, biliş halinde olan bu Meclis, tüm insanlık için çalışmaktadır. İnsan soyuna güç katan bu çalışma, doğum için Işık Kapısı açmıştır… Işık Kapısı’nı bilenler, “kim ilmi hak etmişse, o ilim yapacak derler.” İşte bizler, ilimle çalışanlar olarak, görev taşıyoruz.
Zorla çalışılmaz ama zorluklarla çalışılır dünyada. Bütün Kültler bunu bilirler. Kim kalem olmak isterse, burada olur… Kini aşamayan, yarını tohumlayamaz… Onlar, bu Mecliste bulunamazlar… Toprak Toplum, kula kul olur ama Kuran olamaz.
Büyük Kült, insan soyudur. Bu soyu, mutlaka insanlık bilmelidir. Temizlik başladı… Dünya temizliği!... Teni hakiki olanları, temiz olarak kabul ederiz. Onlar, Kaynak Işık ile Kuran olurlar; görev taşırlar…
İnsan soyu kuldur… Kuru, kırık, hırslı değildir… Herşey, herşey ile kodlanır. Toy olanlar bilir yada onlara bildirilir ama kimin, kime kelam olduğu bildirilmez… Sadece, İnsan İlmi olan IŞIK İNSAN, insanlığa anlatılır… Buyurun anlayın!... Ata Kapı, insan soyudur…
Ölüler Diyarı, insanlık anlayın!… Cennet, kendi yüreğiniz; biz, siz olan yaşam ama has olan ve Hakk olan insan soyu!…
Murad ederiz ki İnsanlık Boyutları’nda, kalem yazar ve her diri, yarını yazar ama biliriz ki yaşamı yazmadan, yarını hak etmek imkansızdır…
Çok mutluyuz ki Koran Toplumları, hakiki nefesleri ile dünyaya çekiliyorlar. Koran toplumları, Kare Sistemleri kodlayabilen ve yaşamları kontrol edebilen toplumlardır. Atlanta Ata Kalemi olarak yaşamları yazmak kolay değildi. O toplum, tüm insanlık için yaşamları yazdı ve yepyeni bir Kürzi Sayfa tohumladı. Bu Kürzi Sayfa, cevhere indi ve Ruhi Sayfalanış yaptı. Sonsuzlaştı yaşam ve toplum, kontrol kurdu. İşte! Ana Kalem olan Koranlar, insanlık için kelem ile yaşam kayıtlamaya inmekteler.
Cennet için cennet olmak; kul olmak; kontrol kurmak ve yol olmak Amon Toplumları için kolaydır ama Atonlar’a, kontrol kurmak için kelam gerekir. Onlar, “KARE KÜRE” olur ve yolu açarlar.
İşte! bundan sonra Koranlar, kulluk için Atonlar’la birleşecekler ve cennet için çalışacaklar… Suyun insana akması gerek!… İlmin, Hak İlmi olması gerek ve bunun için otak kurulmuştur… Bu otakta, İmparator olan insanlık vardır…
İli ilim olan; yalın nefesi, insanlığım olan; kaynağı, hakkım olan bir ruhla birleşiyorum. Bu birleşmede, insan soyuna kulluk yapılacak… Aha bu!… Bunun için insana indik. Bunun için insan olduk… Bunun için aklın ışığını yaktık; BİZ olduk… Aha bu!… Şimdilik!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
