Has ilimde kelam, hakikidir. Has ilimde kalem, Hak’tan yazar ama aklın kapısı olmalı ve o kapı ana kalem olarak bütünün gücünü kodlamalı. Kontrol kurmalı…Yoksa kontrol, korkmak gerek. O kalem sevgisiz, kelamsız, hakimsizse, ışık yaşamı yazmaz.

Yaşamı yazmayan ışığın Rahman’da, Kare, Küp, Küre İnsanı kodlaması dahi mümkün olmaz. Bunun içindir ki biz, zaman kapılarında hep insan sırrını dilleyenleri kodlarız.

“Ol “dedik oldu. Olur mu? Oldu ama ölüler diyarında oldurmak da son derece büyük sorumluluktur. Hangi ölüm? Hangi ilim? Hepsi. Ama birlik ilmi, hakiki insanlığın ilmi olduğunda, ağır olmayacak yaşam. Bu kesin.

Hepimiz ziyanda olanları korumaya çalışıyoruz. Onların çoğu kontroldan çıktı. Ölüyü diriltmektir bu…Oğulları tohumlarken bunun için çabalıyoruz.

Astral boyutların kapısı açık hep. Ama kapıyı kapatmak gerektiğinde, ölüler öz geçişlerini dahi yapamayacaklar. Bunlar antlaşma gereği yaşamın ilmini kodlamaya gelenlerin, toprak ilmindeki kayıtlarıdır.

Onların mutlaka kontrolları gerekir ve bu kontrol ağır yüktür tüm zamanlara.

Kimse esmaları dilleyerek bütünün gücünü kodlamaz. Çokları esmalarla kontrol kurmaya çabaladı.

Asıl dünya, ilimle kontrol edilişte olan, itici kalem olan, kelamın kapısı olan dünyadır.

Semaya her anda sesleşirim; bilirim,,, ama bundan sonra daha yüce bir ilimle sesleşmeliyim.

Değerliler; taktir edersiniz ki cennet insanın kelamı, kalemi değil, ilmidir. Bundan sonra cennet, karanlığın tınısında ışık olacak….ve biz o cenneti kodlanmış ışığımızla tarıklara tanrı kalemi diye dilleyeceğiz.

Dere akmadan yaşam kodlanmaz. Dereler akmalıdır.

Baca tüter….tüter ama diri olmadan bacanın tütmesi dahi anlam taşımaz.

Bundan sonraki sayfada “BEDEN İNSAN” diyelim. Hadi diyelim!

YENİ PROGRAM, BEDEN İNSAN!

Biz bugün sizden bunu bekliyoruz. Şimdilik.

“Beden insan”….yeni program budur.

Hoş geldin beden, hoş geldin….Hayra, Hakk Kalem olup vardık….aha beden! Aha insan. İşte bu.

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ