NİHAN İLMİ (9/2) 
12.10.2016

Ey Cennet, hani neredesin!?

Yaşam, Zaman Kalemi’yle tohumlanır, kodlanır ve sonra yarınlar oluşur… Ama ya zamanda KAHA yoksa ve yarınlarda yaşama sınır çizilirse ne olur!?

Ne olur bilir misiniz!? Dünya Zamanları, Kaynak Işık’tan çıkar. Orta Kapılar’ın (Küresel Zamanın Merkez Kapıları’nın) hepsi kapanır. Yol, Lütfi Kalem’den ayrılır. Kayıtlardan sıyırılan ve atılan kim varsa, yaşamdan ayrılır. Çünkü onlar, tohum için çalışmadılar… Ocak yakmadılar… Rahman’a KAHA olmadılar. BSUİ olmadılar… Ondandır ki Rahman’dan ayrıldılar.

Şimdi! daha öncelere gidelim ve dinleyelim yaşamları… Neler olmuş bakalım. Kim,, kimi hak etmiş. Kim kimden kervan olmuş; Kuran olmuş açıklayalım… Şu anda, 200 yaşam sayfasını açtım tümünü okuyorum… Dünyalı İlim Kapısı; bize, kelama güç almaya gelmiş. Bizden kendini istiyor… Sorgu başladı:

Ona soruyoruz: “Yolunu buldun mu?” diye.

O da diyor ki “buldum…”

Sorgu devam ediyor… “Ummana vardın mı?” diyoruz.

“Sorguda bu yoktu!” diyor…

“Ama şimdi biz sorduk!” diyoruz.

O da diyor ki “Umman Amonlar’ındır. Amonlar, orada çabalarlar… Beni hak ettiklerinde orada olabilirim… Cennet dedikleri bir yaşam için mücadele ediyorum. Hulusi Kalem için yaşamı yazıyorum. Beni hak etmeyen, cennete koymaz zaten. Ben, bende Hakk olayım ki her anda cennette olayım. Talebim budur.”

Bunu duyduğumuz zaman mutlandık… Aha!.. dedik. İşte!... dedik. İnsanlık kaleme varıyor… Soylarını hak edecekler ve kendilerini, Hakk olup sonsuzlaştıracaklar. Aha!... İşte dedik!... mutlandık.

Sonsuz zamanlara geçerken olan buydu… O yol, ilme vardı. O yol, tohum oldu. O yol, insanlık oldu ve daha sonraki yaşamlarda, her an, bilişi kodladı…

İşte biz, 200’cü Zaman Kapısı’ndan girdik ve şimdi, diri yüreklere sesleşiyoruz. Onlar, bizi bizden dillediler. Bizi hak ettiler ve yolu açtılar. Bizi hak etmeyen, yaşamı hak etmedi.

Bundan sonra Rahman’a kapı açacak olanlar, İlmin Kalemi ile yaşamı yazacaklar. Ayrılık bitiyor… Biz, zamanı kodlayanlar, Dünya İlmi ile kontrol kuranlarız. Düzeni kuranlara şükran borcumuz var. Geçip geldik. Aha bu!…

Bundan sonra yok edilen hiç kimse olmayacak. Dünya insanı, namaz zamanlarında yarınları hak etmeye gerek duymayacak. Ziyan olmayacak… Aşk Sayfaları tohum olacak ve nur olan Kuran İnsan, aşka varacak… Aha! insanlık bunu başardı… Çok mutluyuz. Çokk!…

Şimdi dara düşene bakalım!… Alın onu; yaşatın!... Aha bu!… Şimdilik!…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ