KAYNAK’tan

Sultanlar, topraklarınızı topluma ektirme zamanıdır. Yoğunluklarınızı, Diri Yücelikler’e kotlatma zamanıdır. Diri Yolcular'ın kaynaklarına indiğiniz bu günde, yol açık!... Kat-ı Mükemmeliye'de dillenme zamanıdır. Tahditsiz bir çalışmada, Dünya yol açtığında yoğunluklarıyla; BİR olma zamanıdır.

İyide ve iyiliğin teknolojik kotlanmasında, Diri Yücelik, bizi kontrol etmez. Biz, dünyayı kotlar; toprağa ışık yakarız. Orada namaz zamanları İmparatorluk Kotları toprak olurlar ve zaman yarınlarında ışık yakarlar. Hasat, Başkanlar'la yapılmakta. Amin...

Şimdi yeni bir şeyler dinletme zamanıdır. Herkes, kendi yüreğini hak ettiğinde, Birleşik Aile, her Yüce Cemaati diller. İş budur!…

Normlar, dünyaya göre hazırlanır. Yüce Cemaatler; Dünya, kotlamaları yapmakta iken, herkese kendi yoğunluğundan görev taşır. Her Yüceden, o Yüce’nin yine kendi yoğunluğundan ışık alır ve o ışıkla Kotlayıcı Cemaatleri, o Yüce Kotlar’ a kayıtlar.

Toplumlar, tohum ektiklerinde, o tohumları yaşatabilmek üzere, Düzen Kotları dünyaya girer ve sınır aşıp, yoğunlaşırlar. Kompozisyonlar yazılır dünya için. Hangi kompozisyon daha güçlü ise, o kompozisyonun yazarı, Düzen Kotlamak üzere cevhere güç katar. Bir “tek Tanrı vardır” der. “O Tanrı, RA-KA'dır” der. Ne dediği önemlidir. Çünkü o kurtuluşu sağlamak üzere geçip dünyada görev alır ve yapacağını yaşatacağını anlatır. Yapacağı, dünya yoğunluğunu artırmak ve o artış olgusu ile kontrol kurmak ve zaman kontrolunu bu şekilde sağlamaktır. Onun yapacağı, dünyaya Amon olup gelmek ya da hasat için gelmektir. Hasat için gelmek kolaydır. Ama Düzen olup gelmek sorumluluktur. İşte Düzen Kotlaması yapmak üzere gelen Yücelikler, teknik olarak çalışmalıdırlar.

“Kafası yok ama kolu var” demek yanlıştır. Her Yüce, kendi kotlarını tam ve eksiksiz dünyaya çekmelidir. O, kotları tam ve eksiksiz olarak dünyaya çektiği zaman, Altın Tohumu eker. O tohum, renk tonları ifade edilen bir kottur. Her ton, ayrı bir sayfa olur ve yalnızca Işık İlmi’ni, Hasat Tekniği ile kotlar. İşte bütün bu sayfalarda Tanrı vardır. Ki Tanrı, RA-K-HA olarak bulunur. RA-K-HA, bir tek tohumdur. O tohum, teni hakim olan ışık olarak yaratılmıştır. Onun adı "NAMAZ"dır.

Namaz olmak, Sultanlık'la kotlanmakla mümkündür. Övüp yerdikleriniz, zamana ışık olup çalışırlar. Her biri Nuh'tur, kutsaldır, ruhsaldır ama hasat da yapmalıdır. Yaratan, yarattıklarını sevgiyle ve hasat ile yaşatır. Yaşamlarında umut olması sorumluluğundadır. Eğer umut varsa, Rahman'a görev taşıyabilir. Umut yoksa, sarı ve yeşil renklerden aşağılara bile düşebilir.

Sarı, son sözün söylenmesine kadar mecuttur. Son söz söylendikten itibaren artık bitmiştir ve olmayandır.

Maya olabilmek üzere tüm sayfalar çalışmalarını sürdürürler. Her birinde ışık yanar. Ne var ki ancak Kat-ı Mükemmeliye'de görevli olunur ve sonsuzlaşılır. Kat-ı Mükemmeliye, kotların tohumlandığı bir koyu sayfadır. Oraya varmak için olgunlaşmak gerekir. Olmuş olan ve olmamış olan her şey Allah içindir.

İmar edilen partiküller vardır. O partiküller, dünyanın sınırlarında kotlanmak üzere kayda girerler. O partikülleri, toprağa indirebilmek üzere yaşamlar dinleştirilir. Her sayfada bu bilgiler mevcuttur. Herkesin namaza durması bunun için gereklidir.

Süper İnsanlık Realitesi, Büyük Kütle'nin teknolojik kayıtlarında mevcut olan bilgileri muktediriyetle çekip dinler. Bu, Sultanlar'ın yaptıkları öz görevdir.

Ameliyatlar yapıp dünyada ışık yakan Cevheri Kotlar da vardır. Ocak olmak istediklerinde, namaz zamanları, dünyayı kotlamaya inenlerle birleşirler. İşte bütün kütle kati yaratımları, bu şekilde kayıtlanır.

Soba gerekir bazı sayfalarda Işık Kotları yeterli olmadığında. O sayfalar soğumuştur. O sayfaları ısıtmak gereklidir. Isı, yoğunluğu sağlayacak dürümde, Düzen’i kotlayıp Cennetler'e görev taşır. O sonsuz ışık, hepimize ait bir ışıktır.

“Neslimiz” dediğimiz, kaynaklarımızdır. Her birimiz, kana kara kayıt yapar. O kan kaydı ile birleşiriz. Kana yaptığımız kayıt, bizi ailemize bağlayan kayıttır. İnsanlık adına çalışmalar bu şekilde “aile kotlamaları” ile gerçekleşir.

Eğer Dünya Toplumları Düzen kurarlarsa, canlar canı olan o kotlar da kendi yoğunluklarını kayıtlatıp cen olup, umut olup dünyaya doğmak isterler. İşi başarmak için buna gerek var mıdır!? Mutlaka vardır.

Asa, sevgi ile alınır ve sevgi ile kayıtlanır. Asa kotlandığında, namaz sonsuzlaşır ve yol açılır. Doğan gün, yanıp tutuştuğumuz güçlü, yüce Can Kaydı’dır.

Şimdi namaza duranlar var mı? Hayır yok… Çünkü, zaman yok. O halde zaman kotlaması yapmadıkça, Rahman'a namaz kılmamızın imkanı yoktur.

Ötüşürse yoğunlukta kotlar. Ötüşürse yıldızlardaki sayfalar. O sayfalara kayıt yapmamız gerekmektedir. Ona ve buna din vermek, dil vermek ya da kaynak vermek zor olacaktır ama namaza ışık yakmak; Yüce Can Kaynak’ta, zor değerler, tahditler barındırmayacaktır.

Evlerden evlere kayıt yoktur. Hiçbir Yüce, kendini kendinden ayrı olan kendine katamaz. Tohumların, tohumlara kotlanışı, sayfalanışı ve yaşamlara görev katışı sorumluluk olduğundan dolayı, Yedinci Sayfa’da bildirmek istedik. Analara, atalara ve sonsuz sır olan kaynaklara bilirmek istedik. Şimdilik bu!...