BİRLEŞMEK VE ÇALIŞMAK (Özden):

Doğanın Kuranı’dır BİRLİK. Doğa bir kitaptır. Birlik temeline dayanan bir kotlanışı vardır. Yaşamların tüm sayfalarında Yarınlar tohumlanmış olarak kayıtlıdır. O kayıtlarda yine BİRLİK vardır. Dünyaya göçen her Yürek, bir ilmin hasatını yapmaya göçer. Yıldızlardan, girdaplarında yoğunlaşan bilgiler ile girilir dünyaya. O girdaplar, toplumları kotlayan Yücelikler’ce dillenir ve hakikiyette kotlanır. Değerliler, geçişler Zaman Kotları olarak yapılır. Yani her biriniz bir Zaman Kotu olarak yoğunlaşarak Kuran olur, tohum olursunuz. Zaman yaşamlarında, Yarınların Kuranlar’ı olursunuz. Bütün’e hizmet, BİR’e hizmet ve zamanı yaşatmak böyle olur.

Yaşamları ve can taşıyanları tohumlatmak, cemaatleri dillemekle mümkündür. Onlar, tohumlanırlar ve yoğunlaşırlar. Her biri bir yalın ışık halinde göz olur ve söz olur. Gözün gördüğü herşey hakkında; “iyi kördür; kötü közdür” denir. Her ikisi de dilden ilimdir. Ne var ki hasat olmadan Kuran olunmaz.

Bizler tende iyi olan; yürekte ışık yakan ve zamanı yaşatanlarız. Her halükarda zarar önlenir. Yeter ki ki Hak İlmi, hakim ilim olsun da Kutsal Işıklar yansın. Biz, çok kutsal cevherleri dilledik yüreklerde. Ne yazık ki hala dünya Kuran okuyamıyor. Kuran, Ana Katta, yarınların kaydında var olan Birliklerin kotlarıdır.

Çok korku yaşar Yüceler dünyada. Çünkü Ana Kaynak’ta ışık olmazsa Cennet Kotlar, Kutsal Işıklar halinde dillenemezler.

Tende yürek olursa, yaşamda ışık yanar. Doruklar ocak olurlar ve kulluk yaparlar. Bütün’e hizmet bu şekilde olur.

Kervan yürüyor. Bu kervan Ana Kapıları açan Yücelikler tarafından her yüreğe gönderildi. Tüm yürekler o kervana katılmalıdırlar; o kervana kaynak olmalıdırlar.

Nesiller boyu İnsan İlmi, Hak İlim olarak okutuldu ve açıklandı. Hazır olanlar bilgiyi alıp hak ettiler. Hazır olmayanlar bildiklerini hak edip dinlettiler. Şikayet, kolları kapattığımız zaman oldu. Çünkü kol, hepimizi sarmalı, kucaklamalıdır.

Döküp saçanlar, dinden çıkanlar, toplumları kontrol etmek istemeyenler, yeni bir yaşam kotlamasında bulunamazlar.

Döküp saçanlar, Birliklerini hak etmediklerinden hepsini savururlar. Ve derler ki “onlar hasat olmadılar. Onlar Kuran olmadılar. Onlar yaşam olmadılar.” Canlılar, hala yaşayabilecek dürümde olanlar, kullar olarak yaşayacak iseler, onları yaşatalım ki kaftan giymeseler de kul olsunlar.

“Medet ya Ha!” diyerek Düzene güç katmak isteyenler, kendi yollarını kapatan Yücelikler’den Göç Kapları’nı alıp yüreklere güç katmak isterler. Eklentilerle bilgi çalışmaları yapmak isterler. Akıp gittiklerinde, Bilgeler Meclisi’nde Kuran Tohumları okunacak. Amin...