- Dağlarım, "Turkuaz Göz" sizin yüreğinizi dinledi. Şimdi size şunu anlatmak istiyoruz. Dünya Meclisi yenileniyor. Bu Meclis'e "iyi" ve "kötü"nün hakikiyetleri ayrı ayrı katılmalıdır. Kimse ayırmak istemezse; iyi ve kötünün ayrışması mümkün olmayacak. Bu nedenledir ki size ilmi anlatmalıyız. Gördünüz, 2 tabiat gücü devreye indi biri "iyi" biri "kötü". Tabiat güçlerinden "İyi"de nefes yoğun ama "kötü"de nefes yok. "İyi"nin gücü, Ak Tabiat’ın gücü ; "kötü"nün gücü ise ışığı söndürme kürsüsü. Neden ikisi birlikte indi yoğunluklardan? Çünkü, Dünya Meclisi böyle çalışmaktadır. "İyi" ve "kötü"nün birlikte yoğunlaşması ile bu meclisin yenilenmesi mümkün olur.

"Kötü" anlatılamaz. Çünkü "kötü"de göz yoktur. (Göz=Görev taşıyıcılığı Gözün olmamasından öte cemaat (Cemaat=birleşim bilinci) de yoktur. Çünkü kötü, İlim Sayfaları’nı yırtar ve cevherde ışık söner. "İyi" anlatılabilir mı? Anlatılır, "iyi"de göz vardır. "iyi"de ışık vardır ve yol, Allah yoludur. Öyleyse "iyi"nin üzerinde hiç bir yürek yok mudur!? "İyi"nin ötelerindeki o iyiliklerle birleşebilecek olan hepimizin yüreği vardır.

"Dava, nefsi aşma davasıdır" deriz. Kötünün, aşılması davasıdır, dava. Peki, kötülük aşılırsa ne olur? İnsanlık, ışık kayıtlarına inebilir mi? hayır, inemez. Kötülük, ışık kayıtlamasını güçlendirir. Herkes iyiyi bilir ama kötülüğü de bilmek gerekir. Işığın güçlenebilmesi, kötünün mevcudiyetinden dolayıdır. Eğer ben, körün (kör=Beşer Bilinç gücünü azaltırsam, güçsüz kalırım. Bu nedenle körün gücü de olmalıdır. Peki, kör küçülür mü? Yok hayır!, "kör küçülür" denir ama küçülmez, çünkü körde görev yoktur. Görev olmadığı zaman, cevher yoktur. Cevher olmadığı zaman, cemaat yoktur. Cemaat olmadığında göz olmaz. Olmadığında, görev, tabiata aykırı dahi olsa, yoktur.

"İyi" ve "kötü" derler yavrum. "İyi"de ilim haktır, "kötü"de ise ışık haktır ama hak etmeden olur mu!? Olmaz... Kötü, iyileştiği zaman Hak olur. Bu kesindir. Bir şey daha anlatacağım. "Kötü"de ışık olmadığından kötüdür. Işık oluştuğunda iyileşir. İyileşmesi onun hak edişidir.

Canlarım, durgun toplumlarda, "kötü", "iyi" eşittir. Şimdiye kadar Dünya Tekniği, ışığı kendi yüreğinizde taşıma tekniğiydi. Sizler, Işık Yolcuları’sınız ama ışık sizdeydi aslında. Ve sizler, kandinizde mevcut olan o ışığı, kendi yolunuzdan alıp, kendinizden güçlenerek bütünlenmeliydiniz. O mevcudiyet, varlaşmadıkça, kantar sizde güçlendirici olamaz. Kötü dahi olsanız, mevcudiyet olarak sizde ışık vardır. Mevcudiyet…, yani potansiyel olarak vardır. Ne zaman ki siz, Hak Tekniği’yle tabiatın gücünü alacak düzeye varırsınız, İyilik Sayfaları açılır. İlim toprağa indiğinde, yürek ışır ve bizlerle olursunuz.

Şimdi Dünyalılar’ı izliyoruz. Herkes, ışığıyla burada ve ışık yoğunlaşmış sizin yüreğinizden taşmakta. O halde ışığınız, toprağa iniyor, inmekte ama ışığın toprağa inmesiyle birlikte sizler de tohumlarınızı toprağa indirmektesiniz. Hepimiz toprağın gücünü tartmadan biliriz ki, toprağa inen, toprakta yaşam sürer. Işık dahi toprakta yaşar ve sizler her biriniz toprağın koyuluklarında kendinizi dinleyecek düzeye ulaşacak hakikiyettesiniz. "Ben, mezarımı açtım" derken; ben Tabiata indim demektir bu. Bunu anlamalısınız. Ben Tabiata indim. Tabiata inmemiş olsaydım, mezarımda olurdum. Tabiat, bütün kütlelerin gücüdür. Benim kütlem, benim bedenimde saklı değildir belleğimdeki güçten de üstün, bütünlüğün kütlesidir ve ben, o kütleyi kendi yüceliğimle hak ederim. Hani derler ya, "rüku'ya eğildik de bütünlenenlerin gücüne sahip olduk." İşte izlenen Görev Tekniği budur. Ben, yarına bugünden güçlü olarak inmeliyim. Benimle olup, benden güçlenecek olanlar da bana benzemelidirler ama benim benzerlerim, benden güçlü değillerse, benim ocak yoğunluğumda onlarla birleşmek imkanım yoktur. O halde, onların görevleri gereği daha fazla örtüşmeliyiz onlarla. Daha fazla güçlendirmeliyiz onları ki bizimle birlikte çalışabilsinler. Bunun içindir ki bir çok bütünlük küçültülmüş olsa dahi onları yetkinleştirmek için Birlik Kayıtları’mızı, onların Birleşik Devreleri’ne katarız ki güçlendiricilik budur.

Nezire hanım,

Merhaba. Tebliğin bu bölümü gerçekten etkileyici idi. Yazdığınız için teşekkürler, bir kez daha okuduk, düşündük.

Anladığım kadarı ile tanımlar da biz geliştikçe değişebiliyor. Hani üniversiteye gelince lisede okuduklarınızı unutun deriz ya, onun gibi birşey...aslında düşünüyorum da Hak İlmi Dünya'da var. Ve bu da iyi ve kötü'nün var olması demek...ama bu hiçbir zaman değişmeyecek değil mi? Yani başka bir düzende ilm-i hak olmazsa Dünya yok olur. Hani diyoruz ya 200 yıl süren bu Altın Çağ dönemi sonunda yeni bir dünya olacak diye...nasıl olacak?

Biliyorsunuz, indigo-türkiye yahoo grubu RA KA ve DOĞA tebliğlerini yayınlamıyorlar. Ben de vaktim kısıtlı olduğu için gruptan çıkmak zorunda kaldım. Aslında mesela çok basit, demek ki başka bir yolda olmaları gerekiyormuş, o yoldalar. Hepimizin görevi farklı. Benim açımdan sorun yok...beni tek düşündüren ayrılığı yaratan biz olmamalıyız. Ve ben onlardan ayrıldım. O zaman güçlendirici olamadım demektir? Öyle mi?

Saygılarımla,

Baharcığım Merhaba,

Hak İlmi, hakiki ilimdir. Dünya sonsuz sayfalarında bu ilmin hakimiyeti vardır. Herkesin kendi yolunu bulabileceği ve kendi yolcularını tabii kotlamalarla dinletebileceği bir can taşır Dünya. Ama son söz yeni bir söz olduğu zaman, görev alınır. Her diri kendi yolunu başarılı görmektedir. Zaman sayfalarında bu bilgiler var ama huzur kotlaması yapılmadıkça güç, yolculara tanıtılmaz. Şimdiye kadar Atlanta Kotlaması diye Din Tekniği size dillendi. Bu teknik, artık kendi kotlamanızı sağlayacak bir yüceliktedir ve artık her Yüce kendi tekniği ile birleşecek. Bunun içindir ki birleşmek, zamanı sonsuz sınırsız kotlamalarla sağlayacak.

Birleşerek zaman sonsuzluğunda bizlerden çıkan çokları, teknik olarak kantar olabilecek dürümlere varamadıklarından her Yüce ile dillenemediler. Kati bilgidir ki Kara Kaplı Kitap'ta bütün bilgiler saklıdır. O kitap, sizi sizden anlatacak bir cevherdir. O kitapta, Atlanta Ana Kapları vardır ve zaman sonsuz sırrı olan görev tekniği vardır. Orayı kotlamak ve oraya ulaşmak için teknik tebliğ niteliğindeki o kitabı alıp okuyun. Herkesin kendi yüreğini anlatması yetmez. kendisini dillemesi de gereklidir.

Sevgiyle,