S: Dünyayı salt zihinsel bir imaj olarak görmek ne kadar zor! Onun elle tutulur gerçekliği öylesine inandırıcı görünüyor ki.
M: İmgelemenin sırrı, onun öyle hakiki görünmesidir. Siz bekar ya da evli, bir rahip veya bir aile erkeği olabilirsiniz; önemli olan bu değil. Siz hayal gücünüzün esiri misiniz, yoksa değil misiniz? Her ne karar alırsanız, her ne iş yaparsanız, o değişmez biçimde, gerçekler kılığında gösteri yapan imgeleme ve varsayımlara dayalı olacaktır.

Maharaj

S: İnsanlara nasıl davranmalı?
M: Neden ve ne için plan yapmalı? Böyle sorular endişe işaretidir. İlişki canlı bir şeydir. Kendi iç benliğinizle barış içinde olun, o zaman herkesle barış içinde olursunuz.
Şunu idrak edin, olayların efendisi siz değilsiniz, geleceği kontrol altına alamazsınız, salt teknik husular dışında. İnsan ilişkileri planlanamaz, o çok zengin ve çeşitlidir. Sadece her türlü çıkarcılıktan uzak, anlayışlı ve şefkatli olun.
S: Kuşkusuz, ben olanların efendisi değilim, daha çok esiriyim.
M: Ne efendisi olun, ne esiri. Uzak ve ayrı durun.
S: Bu eylemden sakınmak anlamına mı gelir?
M: Siz eylemden sakınamazsınız. O da diğer herşey gibi vuku bulur.
S: Eylemlerimi kuşkusuz kontrol edebilirim.
M: Deneyin, az zamanda göreceksiniz ki yapmak zorunda olduğunuzu yaparsınız.
S: İradem yönünde eylemde bulunurum.
M: İradenizi ancak eylem yaptıktan sonra bilirsiniz.
S: Arzularımı, yaptığım seçimleri, aldığım kararları hatırlar, ona göre eylem yaparım.
M: O zaman, kararı veren belleğinizdir, siz değilsiniz.

Maharaj

S: Swami Ramas'ın benzer bir rica ile meşgul olması gerekmişti. Bazı müritleri bir gün onun çevresinde toplanarak kendilerini özgürleştirmesini istemişlerdi. Ramdas gülümseyerek dinledi, sonra birden ciddileşti ve dedi ki:"Özgür olabilirsiniz, şimdi, burada ve mutlak biçimde. Kim istiyorsa öne çıksın." Kimse kımıldamadı. O teklifini üç kez tekrarladı. Kimse talip olmadı. Sonra o dedi ki: "Teklif geri çekildi."
M: Bağımlılık cesareti yok eder. Veren her zaman vermeye hazırdır. Alan ortada yoktur. Özgürlük demek, her şeyi gitmesine bırakmak, koyvermek, talep etmemek demektir. İnsanlar herşeyi elden bırakmaya pek razı değildirler. Bilmezler ki sonlu olan sonsuz olanın bedelidir, ölümün de ölümsüzlüğün bedeli oluşu gibi. Her şeyin gitmesine razı ve hazır oluş, spiritüel olgunluğun belirtisidir. Vazgeçiş ise ilk adımdır. Fakat gerçek vazgeçiş, terk edilecek birşeyin bulunmadığını idrak ediştedir. Bu derin uyku gibidir; uykuya daldığınız zaman yatağınızdan vazgeçmezsiniz - sadece onu unutursunuz.

Maharaj

"Ben cahilim" itirafı bilginin şafağıdır. Cahil insan cahilliğinden habersizdir. Cahilliğin mevcut olmadığını söyleyebilirsiniz, çünkü fark edildiği anda o artık yoktur. Bu nedenle onu bilinçsizlik ya da körlük diye adlandırabilirsiniz. Çevrenizde ve içinizde gördüğünüz her şey sizin bilmediğiniz ve anlamadığınızdır - bilmediğinizi ve anlamadığınızı dahi bilmeden. Bilmediğinizi ve anlamadığınızı bilmek gerçek bilgidir, alçak gönüllü bir kalbin bilgisidir.

Maharaj

M: Sizin gerçek varlığınız "bu" ya da "şu" olmayıp, olmanın ve olmamanın saf farkındalığıdır. Farkındalık kendi üstüne döndüğü zaman, bu "bilmeme" duygusudur. O dışa döndüğü zaman "bilinebilir" olanlar varlık kazanırlar. "Kendimi biliyorum" demek terim olarak çelişkilidir, çünkü bilinen "kendim" (öz varlığım) olamaz.
S: Öz Varlık eğer sonsuza dek bilinemez olan ise, kendini idrakle bilinen, idrak edilen nedir?
M: Bilinenin "ben" veya "benim" olamayacağını bilmek, özgürleşmek için yeterlidir. Kendini bir anılar ve alışkanlıklar dizisiyle özdeşleştirmekten kurtuluş, erişilecek sonsuz varoluş aşamaları karşısındaki şaşkınlık ve hayranlık hali, onun tükenmez yaratıcılığı ve mutlak aşkınlığı, her bilinç şeklinin geçici ve hayali olduğunu bilmekten doğan mutlak korkusuzluk - hepsi, derin ve tükenmez olan bir kaynaktan gelir. Kaynağı kaynak olarak, görünüşü de görünüş olarak ve kendini yalnızca kaynak olarak görmek, kendini bilmektir.

Maharaj