İLİM

Yere ve göklere görev taşırken, tüm yaşam sesleşir. Tüm yaşam, “SESSİZ ZAMAN SAYFALANIŞI”nda, rahmet olan tüm kaynakları seslendirir. Yarınlanır ve tohumlanır. Yolu, bütün kütledeki IŞIK ÇALIŞMALARI ile dürümler ve yolcuları kodlar.

BİRLER KAPISI haline gelir. Dünyayı toplar ve korur.

Üstün bir çalışma yaptık yarınlaşmak için. Çalıştık ve çatıştık. Dünya biz çalıştırıcısıydı. Birleşiktir tüm yaşamlara ve çatıştırıcıydı dünya.

Zannetmeyin ki halikiz ve hakikiyetle tüm yaşamı sonsuzlaştırdık. Yaşam bizi sonsuzlaştırdı.

BİR’in cevherinde biliş vardır. Yaşam sayfaları vardır ve tohumlar vardır. Her biliş, bir rahmettir ve zamanın kayıtlarında, bu yaşamın tahtında, BÜTÜNLÜKLER vardır. Her BÜTÜNLÜK bir cevherdir. Teknik tahditle çalışırlar ve yolu açanlar, o yoğun çalışmalarda bulunurlar.

Dünün ekmeği yaşamın sırrıdır. Yaşam, bir tek kaynaktır ve yarını “KO SAYFALANIŞI” ile kodlar.

Türkiye’de iki yaşam bir tek sayfaydır. Bu yaşamların ekrana yansıtılması, sistemleşmesiydi. Dünyayı hak edenler, tüm insanlığı hak ettiler ve yarınlandılar. Dünü hak etmeyenler, ilmi hak ettiler ve yarınlandılar. Ekmek olanlar, ışık haline geçtiler ve yarınlandılar. Tüm yaşam sayfalandı ve yarınlandı… İşte yarınlanan tüm sayfalarda tartı kondu. Bütün kütle tartıldı ve dillendi. Hangi yaşam daha isteklidir tüm insanlığı kodlamaya. Buna bakıldı. Yüreklere görev verildi ve bakıldı, Hakikiyet’te ışık olan kimdir diye. Bütünlüklerin çürükleri seçildi ve ayırıştırıldı. Her derede bunlar oldu. Bütün emekler bu yaşamı hak etmek içindi. İşte Hak olanlar, tohumlandılar ve Sistemler’i ile yaşamı hak ettiler.

Türkiye çok çalıştı ve dürümlerinde her dereye güç kattı. Verdikleri ve hak ettikleri çok güçlüydü. DÜNYANIN ANITIYDI TÜRKİYE. “Buyurun ölüleri hak edin” dendiğinde, oradaki Çalıştırıcılar, “biz, ALTIN IŞIK YILLARININ GÖREVİ’ni hak edip alırız” dediler. Ve dediler ki “aktığımızda, hologramda “IŞIK SÖZÜ” verelim. Her diri “OL” desin. Bütün meşaleler yansın.” Olan buydu. Ve tüm yaşam OL’duruldu.

KÖK sessizdi. Görevi hak etmişti ama HAK TEKNİK ile sesleşmek istemedi. İşte BİLİŞİ TOHUMLAYAN, suskunlaştı ve zorun zorluğunda kollarını, tüm yaşama açtı. Her diri onun yüreğindeydi. Her diri, yaşadı ve sonsuz zaman sayfalarında tohum ektik.

Bilgi kanatlanırken, İNSAN KAYNAK sayfalandı. Evrenler türlendi, tümlendi ve köklendi. Tertiplendi.

Biliş haline geçen yaşam, TANIRLARIN TARTISI’nda tahditlendi.

Yerküre AMON oldu ve kodlandı. Aha olan buydu.

Şeytan, şafakta şavkını tohumladı ve zamanı kodladı. ATLANTA OTAĞI kodlandı ve yol, cevhere vardı. Hepinizin çalışmaları bunun içindi.

Vergiyi verdik. Dünya, verdiğini dinletti. Bugün yaşam sayfalarında bu konuşuldu. Dünya verdi ve hak etti. İş buydu. Ama şafak söktüğünde; YARIN, TOHUM OLUR VE TÜM YAŞAMLARA IŞIK YAKAR. İşte OL’du.

Kör göz gördü ki HAK TAHT’ta, nafaka veren oturdu. NAFAKA, İNSANIN IŞIĞINDAKİ GÜÇTÜR. Şimdilik…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ