“İnsan Resmi diye dünyaya yansıyan resmin dili Türkçedir ve adı Umuttur”

Bilinmelidir ki sessizliğin seslenişi dil iledir. O dil, eşyanın dilidir, yaşamın dilidir, Tanrı’nın dilidir ve dillendikçe yaşamları örgüler. Örgülenen, onu örgüleyenin resmidir. Ve bugün Türkiye bilinci, Yeni bir insan resmetmiştir. Resmettiği kendidir. Ve o tüm dünya için yeni insan prototipidir. O, kendisini ifşa etmiştir. İkrar etmiştir. Meydanlara çıkmıştır… kendisini haykırmaktadır… Asil bir biçimde, sevgiyle, aşkla, dansla, sözle, şarkıyla… Ama barışla… İlkel tüm duyguları aşıp medeni bir şekilde… O insan,yeni bir ruhtur. Ve o ruh, yeni insan hakikiyetini resmetmektedir. 

Meselesi sadece Gezi Parkı meselesi değildir. Mesele, gezegenimizin geleceğidir. İnsanın, yaşamın geleceğidir. Mesele, insanın kendini hak ediş meselesidir. Yeşilin insafsızca katledildiği, doğanın kirletildiği ve yaşamın sinsice imha edilmekte olduğu bir sayfada, insanların topyekün tepkimeleri Ölüler diyarı dünyada, ölülerinin ayağa dikilmelerinden başka bir şey değildir. Gezi Parkı dirilişin, simgesi olmuştur. Zincirleme reaksiyonlar siyasi, felsefi, ideolojik, dini her türlü görüşü tek bir bilinç çatısı altında birleştirmiştir. Bu birleşim, insana saygının, iradi özgürlüğün, fırsat eşitliğinin, yaşama hakkının ve tüm hakların doğal yasalarının yeni ruhla, yeni vicdanla yeni bir hak edişle yeniden doğumunu gerçekleştirmiştir. 

Bu resmin adı kuşkusuz UMUT’tur…