YARINLAŞMAK
Yaşamın devinimi, “Tohi Yaşam Sesi” olan, tabii yoğunlaşımı gerçekleştiren kodlayıcı sesleşmeler ile artırıldı.
Daha ışık sonsuzlaşmadan evvel devinim, ışığın hızını eşit bir hıza ulaştı. Her yanda yeşeren ışık, dinci yarınları, hakikiyetçi yarınlara ulu koyuluklarla taşıdı.
Yeni ve eski, yeşeren ışıktan üstün bir sessizleşimle, akışı kapattığı zaman; Ses Sestemleri, dili hakiki olan sesleşenleri dinledi ve yeri hak eden o sesleşenlerden, kendi yarınlarını tohumladı.
Her Bütün’ü zikreden, bütünleşmeye başlar diye düşünmeyin. Her bir yaşam, Birlik Tohumları haline geldiği zaman; ses, zahiri aşıp batıni oğullamaya geçer.
Zavallı soylaşım ışıması!… Soylaşmaya, aşığın ışığı ile beşerin şevki bir olduğunda ancak robotik tahditler aşılır ve geçilir. Nesiller bu şekilde toplantılarını yapıp kendi sistemlerinde Birlikler kurarlar.
Ne rica ne minnet, sadece biliş ile hak edilir ve yarınlara varılır. Eğer sesleşebiliyor ve hakikiyetini has tahditle kodlayabiliyor ise Yüce Can, kendini tüm insanlığa vakfedip bütünlenişini tamamlayıp Birlik kurarsa, karışık ışıkları dürümleyip, tertipleyip, yenileyebilir.
Dünya; nesillerin, beden alıp yüreğe umman olmaya geldikleri bir yaşam kaynağıdır. Bu kaynak, Dini Yarınlar için Birler Kapısı olsa da yeni yaşamlar için İlim Kapısı’dır. Kapıya varan, ışığa varır ve Kaynak Toplumlar’la Bütünlük kurar. Nurun Kuran’a varışı ve yarınların tahditsizleşmesi hep Birleşik Işık iledir.
Evrenler, sesleşmeleri dinlerler. Baharlaşan yaşam, yenileşen şavk, hep zamanın tohumlanışını müjdeler. Her cennet, bir cevheri tohum olarak kontrol altında yaşamsallaşır. Ve zamanın, nesilleri hak etmesi ile koyu bir sessizleşim başlar. Hata yapan her diri, o yürek sayfalarından ayrılır. Ayar bozanlar da o yürek sayfalarından ayrıştırılıklar.
Sonra merdivenler açılır ve o merdivenlerden çıkış başlar. Her bir yürek, o yoğun tohumlanış ile başarılı çalışmaların sonucunda, medeniyetin teknesine biner. Her değerlendirilen ve hakikiyetine umut bağlanan, o tekneye alındıktan itibaren, çanın çalınmasına geçilir. Her değerli Kod, çanı bilir ve anlar. Soğuyan Birlik Işığı ile yenilenir ve kelama Kuran olup, torbasını koruyup kodlar. Bütün mesele ses ile tahditlenmektir.
Kayalar (kati, koyu biliş sayfaları) olur yoğunluklarda. Kayaları bilen, minareyi (Birlik İlmi ile seslenen) de bilir. Kayalar, minarelerden görev alır ve soylaşmayı sağlarlar. Her kaya, bir resim olarak bilinmelidir. Türleşme zamalarında, kaya resme, safa sayfa ışık yakıp Sistem olan Cennet Kod, Birlik kurar.
Ses ve Sessizlik, bir tek Kuran’dır. Okuduk ve okunduk. Aha Birlik kurup ışık haline geldik. Yasaların çatısı kurulduğundan itibaren resmi yaşam sayfalaması yaptık. Mesele Aile, soy veya kodlanmış yaşam tohumlaması iken biz, Sistem olarak türlendik ve bütünlenip ışık halinde tahditlenmeden çalıştık. Şimdiye kadar beden alıp da dünyaya geçen hiç kimse bunu yapamamıştı. Bugün bu yapıldı ise, Birler İlmi’nin teknik kodlamasının yapılmış olmasından dolayıdır.
Yukarının ekibi ve aşağının ekibi teknik olarak tek bir ekip halinde çalışmaktadır. Rahmet olan yaşam, hakim olan ilim ile birleşmiştir.
Medine, ekran yaptığında; merdiven kurulduğunda ve zaman kodlandığında; her resim, ilim ile yapılır. İşin başı insandır ve zirve zamanlardan ışık yaşamlara Ulu Kodlar olarak ulaşıldığından hepimiz Sistemleştik ve zararı engelledik.
Vezir hakim ise hasat tamdır. Vezir ışık ise Hakim, Hak’tan ışır ve zamanı sonsuzlaştırır. Hakim, hakikiyetin tekniği ile bütünlenmişse iş birleşikten olmaktadır.
Müsterih olun tamamlanan bir sayfanın ışığı yanmıştır. İşte bu…
Süper İnsanlık Realitesi Derneği
