AŞIKLAR

İnsanoğlu ezel ebed yüreğindeki aşkı anlatmaya çalışmıştır…..Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı gibi…..destanlarda seven ile sevilen aşıkların bir türlü kavuşamama hali vardır…..İşte biz bugün bu dönemi kapatıyoruz. Leyla’nın Mecnun’a, Kerem’in Aslı’ya kavuşma günüdür bugün…

Yeni bir aşk hali iniyor dünyaya….bu aşk biziz. Aşk olup iniyoruz yaşama…
Yeni bir dönem başlıyor dünyada; aşıkların bir olduğu bir dönem….çilekeş bir ömür sürmek yok artık…. biz bugün ışık yaşama akın akın geçiyoruz.

“Gel” dedik….”gel, kim olursan ol gel” dedik….ve başladık çalışmaya. Kimse gelmedi mi? o zaman biz ona gittik. Herkesin burada olduğunu bildik. Hep beraber geçiyoruz ışık yaşama.

Önce levh-i Mahfuz vardı…sevgililerin kavuşamadığı bir kaderi programdı bu…orada ayrılık vardı. O sayfalarda üşüyorduk. Bugün artık soğuk günleri geride bırakıyor, ışıklı bir yaşama geçiyoruz. Aşka “OL” dedik ve bu anı var ettik….çok şükür buradayız.

Sonsuzluktaki sessizlikte Mecnunu aradık ve Mecnun’u sessizliklerde seslendirdik. Bulduk onu. Kaybolmuş, bi çare idi. Onu kotladık dünyaya ve Düzen’e indirdik….siz de Leyla’yı aradınız. Ona telefon açtı biriniz “sempozyum var, gel” dediniz, Leyla da bugün burada..işte aşıkların kavuşma günüdür bugün.

Biz aşkın kanununu yeniden yazmaya geldik. Yüceliğimizi bıraktık, indik….dünyada mezarlarımıza girdik…küçüldükçe küçüldük…. Kaybolduk. Başladık aramaya; neden gelmiştik, ne yapacaktık?…zordu dünya yaşamı…adım adım açtık bilinç kotlarımızı….acılarla büyüdük ama hatırladık….hatırladık ki çarmıha gerilip yakmışlardı bizi, yeri gelmiş derimizi yüzmüşlerdi ama biz aşktık..anlatamadık.

Leyla olup bekledik Mecnunu. Ne gelen vardı ne de giden…kör ve sağırdık, acılar içinde yoğrulduk… ömür böyle geçti. Yaşadık mı öldük mü anlayamadık…..bir tek şey vardı; yüreğimizdeki o ses….”sen aşksın” diyen o ses…hatırlamaya çalışıyoruz.…..yılmadık ve bugünlere geldik. İşte burada toplandık, o sesi hepimiz duyuyoruz ki buradayız.

Muktedir İnsanı yaratmak için önce biz muktedir İnsan olmalıydık….dedik ki “biz barış, sevgi,umut ve İnsanız ve biz her zerrede olanız”; aşıktık bizler!….Kendimizi sunduk bütüne, altın tohum olduk kayıtlandık, ekmek olup yendik. Her zerrede var olduk. Her zerre bize aşk oldu ve biz bütün olduk.

Aşk yeni yaşamdı. Aşk yaşatmaktı tüm sessizlikleri, harımızı yükselttik vardık o sessizliklere….biz ses olduk, onları hak ettik ve onlar olduk.

Biz İnsana aşığız. Hangi İnsan? en çok da beşere aşığız….çakıltaşı demedik yaşattık. İşte İlahi Aşk budur.

Sayfa sayfa yazdık yarınları; sayfalanıştı yaptığımız….özün ötesine vardık, bulduğumuz her yüceliği kaynağa kattık. Süper sayfalarda aşkımızı dilllendirdik…ışığımızla sardık; koruduk bütünü.
Olur da ışığın dışında bir canımız kalırsa diye süper sistemleri var ettik, onları yaşattık. Levh-i mahfuzu aşkla kayıtladık…bütüne ışık yaktık. Yeri geldi geçip gittiğimiz yollardan geri geldik ve kırık kayıtları toplayıp yeniden yazdık. Temizlik yaptık tüm sistemlerde.

Hep kapı açtık….kapıları açık tuttuk ki o kapıdan geçenler olsun diye….
Dünyada her ne yaptıksak bugün için yaptık. Bugün aşkımızı ilan etmek için buradayız ve diyoruz ki “biz aşıklarız”….biz dara düşene, ışığını kırana, kusurlu kaydı olana, kir pis içinde olana aşığız. Diyoruz ki “geçin”….”geçin”.

Dünya mahşer yeri gibi….herkes aşkını arıyor bugün…hey durun; biz buradayız! ayrılık yok. Ölüm yok, artık biz buradayız. Biz aşkız, gelin de geçin…herkes geçsin…biz siziz.

Bahçenin çiçekleri bir bir açtı, gülün kokusunu duymuyor musunuz? İşte buradayız. Beklenen an geldi….yeni yaşama; hadi geçin!

Önümüzde kimse yok. Geride ise kimse kalmadı….geçiyoruz ışık yaşama aşkla..
Geçen geçirilene; geçirilen geçene aşık oldu ve BİZ olduk…halk ışıl ışıl sel oldu akıyor yaşama…

Akıyoruz ışık yaşama şu anda…aşıklar tek bir ışık olduk….yağmurlar yağıyor. İşte İlahi aşk budur, muktediriyet budur…bugün aşıklar muktedir oldular ve biz bütün olarak geçiyoruz. Amin.

Bahar Umurtak

29 Mart 2014, Sempozyum Muktediriyet (2)
Süper İnsanlık Realitesi Derneği