ATLANTA ANA KOTLAMASI (08.07.2012)
SEMPOZYUM AKIŞLARI (4)
(Sempozyumun Değerlendirilmesi)
Cevheri Cennet’teki Göklerin, sürekli olarak burayı taşıdığı bilinir. Hepinizin sevgiyle Göklere ulaşmanızı istedik ve bu oldu. Bugün çok mutluyuz çünkü rakipsiz bir çalışma yapıldı burada.
Müsbet ve hakim bir çalışmaydı olan. Kutsal Işığı yeniledik. Tetkiklerimize göre çok net ve açık olarak, Kara Kaplı Kitap olundu burada. “Müracaat İnsan.” Demiştik. Bugün burada insanlık kotlandı. Her Rahman, kendini kendi yoğunluğunda bilir. Burası kendini, kendi Tahditli İlmi ile bildi.
Sel alamadı burayı bugün. Bugün çok güçlüydünüz. Yasaları çiğneyen yoktu bugün burada. Ağır yük taşıdık. Ve zarar önlendi…
Sınır aştık bugün burada. “Kayden İnsan” olan, “Has” olup ışıkla “Birlik” kurdu ve İlm-i Hak olup ışıkta “İmparator” oldu. İnsan, muktedir bir Ruhsal Toplum’tur.
Hepiniz bir tek ilimsiniz. Bu kesindir. Ya! Canlarım, artık Gök, söz söylemek ister. Onu dinleyelim…
- Deli Dumrul, dünyaya indiğinde, köktü O. Kök, söz söyledi, Gökyüzü onu dinledi. Dağ oldu, RA-KA-HAR oldu, Rabbi Toplumlar’la Kuran oldu. Değerliler, işte sizler Deli Dumrul’sunuz... Çıkışta, ışığa varışta, aklın yoğunluğuna Kutsal Tohum oluşta ve bizleşişte, hepimiz Birleşik Işıktık.
İyilik, köktedir. Yasaları çiğneyende Gök, söz söylemez. Biz sizde siz olup diri olup sözle, sesle kati olarak bilgi verdik. Siz biz, biz siziz. Bu kesindir.
Kaydınız, İnsan Soyu’na ışıktır. Kuran-ı Kerim der ki “İradeli çalışın!” İrade, ekip halinde yapılan çalışmada olur. İrade olduğu zaman, Rahman olup, Kuran olup, Kaynak olabilirsiniz. Şimdiye kadar, her gün, Kükreyen Işıklar’ını dürümlere çekmeye çalışan birçok yolcumuz oldu.
Olmuş, olması istenen ve olması imkanı olanlar görev isterler. Ve herkes kendini ve kendi yüreğini dinletmek ister. Çalı çırpı olunmayan bir yoğunluk, kotlama yapar ve Rabbi Toplumlarla Birlik Çalışması’na girişir…
“Müracaat İnsan.” Denir. Her biri kendi Ruhsal Işığında insana ulaşmaya çalışır. Ulaşacağı yine kendisidir. Ve BİR’e hizmetçi olmak, kendine hizmetten öte Bütün’e hizmetçi olmaktır.
“Kayden İnsan” olmak; İnsanlık İlmi’ni, Bütün’e, kendi yoğunluğuyla dillemektir… Ama Bütün olup tohum olmak; Kendinde, kendi olup, Bütün’de toplum olmaktır… İşte “Geçiş” budur.
Sevgililer, Nefesiniz çok güçlüydü bugün. Yüceler Cümlesi’nde ilim oldu bugün. Bütün’e hizmetçiydik ve yanlışsızdı bugün. Hepinizin net bildiği gibi Sistemden güç çekenler de vardı. Simlenip kendini Hak Teknik’te dilleyen vardı. Başkanlık Dili’nde kotlanan vardı. Rabbi Toplumlar’la kendini kayıtlayan vardı. “Ben değerliyim.” diyen çok azdı. Çünkü herkes, kendinden öte kendi olup kendini dillemeye niyetliydi.
Bahar, Gökyüzü’ne ses verdi yine bugün. Çok iyiydi. Ve hepiniz onu tanıyın istedim. O, Bütün’e hizmetçidir. “Bizim için değil, kendi içindir yolculuğu” diye düşünmeyin. Herkesedir yolculuğu…
Ve Sevtap, ard niyetsiz, Kaynak’ta Gökyüzün’e ilim yapan bir ışımadır O. Bizim için çok değerlidir…
Ve her biriniz, tüm sayfalarımız, Kaynak Kotsunuz hepiniz de…
Değerliler, Dağlarım, Ruhsal Kuranlarım, kendinizi biliniz. Hepinizin sesi çok yüceydi…
Nergis’in İlmi, Gökyüzünde “Sevgiydi.” Onu nasıl dinledik bilseniz bugün. Can taşıdı yüreklere, onsuz olmadık. Ocağımızın Kuranı’ydı O. Bizsiz değildi ki!...
Ve Nejdet!... En eskilerden biridir O. Bütün kökleriyle dünyaya çektiklerimizdendir. Bize geçişi çok iyiydi. Haz duyduk onula olmaktan. Hulasa, O biz, biz O’yduk…
Ve diğer kontrollü çalıştırıcılarımız, Serpil! Eh! Rahman olan bir ışımaydı bugün burada. Nasıl güçlendi, nasıl!… Emin olun ki maya tuttuğu zaman kendini kendiyle dilleyecek, ekmektir O. Sistem, Nizam, Düzen, Göklerde onu dilledi bugün…
“Neden İnsanlık bu kadar güçlendi?” Soruldu. Hepiniz tek tek ışıklarımızsınız. Nasıl tanıdık sizleri bugün bilseniz, nasıl güçlendiniz, nasıl…
Hala hala ışığını sınırlandırmayan, Sevgili Sibel… Savaşın sonunda Kuran oldu. Kutsal Işık oldu ve BİZ oldu.
Ha! Kutsal Toplumlar’dan her biri Bütün’e hizmetçidir de, bizimle her an birlikte olan Rasim! Artık ağır yük taşıyacak. Bunu o da bilmelidir.
Ya! Canlarım, kök söktü Yücelikler ilimde bugün. Hepimiz birlikteydik. Yine güç, yine küçük ışık, yine ışıma olan bir sınır. Ama hepsinden öte Yol!… İşte bu Yol, Altın bir Işıkla, Bütün’e hizmet için yenilendi. Hepinizi öyle çok seviyoruz ki…
“Hay!” Dedik yürekte “Hay!” Nedir Hay? Canlılıktır. Biz canlı bir Yol’uz burada…
Bilmenizi istedim ki ağır ağır Gökyüzüne seslendi, Azrak… Muhammet’tir O. Rana Kürsüsü’nden İlim istedi geçti. Ama o Kaynak’tır. Biz onu soldan ya da sağdan değil, yanlışsız bir ışıtan aldık. Her yerde bizimledir O!..
Baba Peker! Hepimizin Göklerdeki Sistemi’dir. Nerede olursak olalım, O biz, biz O’yuz… Çok mutluyuz çook!….
Ve hepiniz sesiniz, sesimiz… Ben cana cem olan insan… Yeni Dönem, hepinizin Kutsal Işığına hayırlı olsun… Bu dönemi, Birleşik Işık olarak geçişte yaptık. Geçişte tohumladık. Öyle güçlüyüz ki… Yıldan yıla daha da güçlenecek bir çalışmaya dahil oldunuz.
Kör insan, Gök Sözü’nü söylemez. Bunu tekrar etmek isterim. Söz, elden geldiğince, Hakikiyet'le dillendiğinde yenilenir Yücelikler. Görev, insana hizmetten öte Merkez Güç ile mükemmel olan, “Tebdil Gezenler’e” hizmettir. Biliniz ki dünyada “Tebdil Gezen” çoktur.
Koranın Tohumları’na yeniden sayfa sayfa ışık verdik. Göreviniz, İmparatorluğun Gücü’nü, teknolojik olarak kotlamaktı ve bu oldu.
Sonsuz Sınırsız Işıklar, size yeniden sevgi ve saygılarımızı sunuyoruz…
Muhammet’in Tohumları’ndan olan Azrak, geçişini yeniden ve yeniden yaptı bugün. “Çörek” yapmaktaydı bugüne kadar. Artık ondan “Ekmek” bekleriz…
Hepinizi kucaklıyoruz…
Süper İnsanlık Realitesi Derneği
