30.AĞUSTOS 2017 TARİHLİ BİLİŞ 4
AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 5.AKIŞ-2.BÖLÜM
Bir deli Kelâm ettiğinde, tüm deliler Kelâm eder… Ama bir deli Hakk’ın Kalemi olup Kelâm ettiğinde Hakk’ın Kapısı açılır ve her Teknik Kapı’daki deli oraya kodlanıp girer…
İşte Dağlarım!...
Sen deli, ben deli, herkes deli… Neden? Delilik nedir anlatayım…
Herkes doğal Dünya’nın gücüdür… Herkes bütün Kültler’in Kuranı’dır… Herkes yolun Kulu’dur… Ve herkes kendince ve yüceliğince değil “Bütünce” davranır… Her şey Bütünce olur ve Bütünce kodlanır… Ve Bütünce olan her şey Muktedir İnsan’ın kontrolunda değildir… O, Mikâil’in Kültü de değildir… SADECE OLUŞ HALİDİR!... Ve bir sınır çizilir… O sınır dahilinde her şey olur… Ama biri çıkar der ki “Bana sınır engeli olsun isteyen varsa ben o engeli kesip çıkarım… İşte engel tanımayan bu Sistem’e delidir!... O engelleri kaldırmak için iner… Çünkü KUTAD… KUT-AD Kelâm… KUTAD İlim’le olur… KUTAD İlim Kalem’de yoksa, o Kelâm Halik olmaz… Bu nedenle de deminden beri İnsanlığa anlattığım gibi, KUTAD İNSAN KATİ HAKİM OLARAK DOĞAR!... VE DER Kİ “BEN ENGELİ KALDIRDIM!... O ENGEL BİR TABUDUR… YIKTIM!... BEN HASAT’I YAPTIM!... “
Yakışır Analara Atalara bu da, kimse buna istekli olmaz… Çünkü her anda varolan bir Sistem birden tıkanır… Birden kırılır… Birden kontrol kurulur… Ve birden Işık yenilenir… Ve birden Aklın Kalemleri dürümlere iner… Birden her an, her ana iner… Böylesi bir hâl, İnsan’ın kendindeki İlim’le ya da kendindeki hakikiyetle olabilir…
Ya kendindeki hakikiyeti ve İlmi kendi yüceliği ile Dünya’ya çekmemişse ne olacak? “ÖLÜLERİN DİRİLMESİ” DEDİĞİMİZ HADİSE BUDUR!... HERKESİN KENDİNDEKİNİ, KENDİ YOĞUNLUĞUYLA ÇEKİP KENDİNDEN KENDİNE HAKİKİYETE İNMESİ VE KENDİ YOLUNDA BÜTÜN’ÜN KÜLTÜ’YLE DÜRÜMLENMESİ!... Ve çokları “Ben dağa taşa İnsan demem” der… UNUTULAN NE VARSA HATIRLATILMALIDIR… HATIRLAMAK İÇİN DE YARIN OLMALIDIR… YARINI OLMAYAN BİR YAŞAMDA İNSANLIK OLMAZ… ÇOK ÖNEMLİDİR BU BİLGİLER!... EĞER BURASI YARIN OLMASAYDI, BURAYA İLİM İNMEZDİ!... BURASI YARIN VE BURAYA İLİM İNDİ…
Birçoklarınız yeminlisiniz… İnsanlık Boyutları’na inip, İnsanlık için çalışmaya… Yemin… Yaraşır mı İnsan’a yemin? Yaraşır… Ama yemini Hak edip, yolu açmak için yaraşır… “Ben kendimi Hak etmek için yeminliyim” demek, İnsan’ın kantara konması demektir… Benim ne hatam var ki, ben İnsan’a varmaya çalışırım… Ya da neden ben İnsan’a varmaya çalışırım? Benim görevim midir? Yoksa benim kendi yoğunluğumdaki sınırlılıktan mıdır? Ben niye İnsanlaşayım? Ben Hasatçı değil miyim? Ben yarıncı değil miyim? Kurancı değil miyim? Oğullarımı kontrol etmedim mi? Muktedir olmadım mı? Çayın demini akıttı Bilişi mi? Yoksa ben o çaydaki dirilik miyim?
Her şeyin sorulması ve her şeyin Hak edilmesi özel anlam ifade eder… Bu Sultan, bu Sultan’ı Hak etti mi acaba? Ya şu Sultan şu Sultan’da hakikiyeti kodladı mı? Hangi Sultan diğer Sultan’ı Hak edecek? Ya da Cennet’in İlmi’nde İsrafil var mı? İnsanlık var mı?
Cennet dediğiniz sorulmayan, bulunan bir yerdir… CENNET, HERKESİN BİLİŞİ HALİNDE OLUŞTURDUĞUDUR!... EĞER “BEN CENNET’İ İSTİYORUM” DİYORSANIZ HAYRINIZ YOK YÜREĞİNİZE… “BEN CENNETİM” DİYORSANIZ, HAKK’IN KAPISI SİZSİNİZ… AÇIP GİRERSİNİZ… AMA CENNET DEDİĞİNİZ KILA KIL OLUP DA, KILIN KIRKINDAN ÖTE KIRKINDAKİ KAYITLARINDA HAŞR’I REKLÂM DİYE DİLLEYECEKSENİZ, BİLİNİZ Kİ O REKLÂMDA İLİM YOKTUR!...
Ben Dünyalıyım!... Oh alâ… Peki Dünya benli mi acaba? Hah aha… Ben dul olan İnsanlığa derim ki “İnsanlar… Niçin duldur İnsan? İnsanlık? O kendini bulamadı da ondan… Peki daha önce bulmuş muydu? Mutlaka!... Ama kaybetti… İnsan’ın kendine dul oluşu, kendini kaybedişidir… Bunları iyi kavrayın…
Deli demiştim ya İnsanlığa… Ama o deli Kelâmsızsa delidir… Hakk’ın Kalemi’ne varmışsa İlim’dir… “Biz size sevgiyle geldik” diyorsa eğer Yaşam’dır…
Çok mutluyum Canlar çok… Bulduğum en büyük Kült, ağır yükü hafifletmiştir artık!... Otağım İnsanlık, benimle olmuştur artık… “İman Tende İlim” dediğimde İnsan “BEN İlimim” demiştir artık… Artık ben bu Dünya’yı Hak ettim… Kelâm’a İlmi indirdim ve yolu Kök Geçişlerle kodladım… O halde ben artık bu Dünya’dayım!... Peki bu Dünya’da kalır mıyım ben?
Dağlarım!...
Kalmak ne demek? Ben hep andayım ya… GİTMEK NEYSE , KALMAK O BENİM İÇİN!... BEN HER BİR ZERREYİM YA!... BULUTDA DUALARLA İNSAN’A ANLATTIĞINIZ NE VARSA HEPSİ BENİM… YARADAN TINLATTIĞINDA YOLU, YAŞAM TENDE TINLADIĞINDA, HER ŞEY TINLANDIĞINDA YARATTIĞINIZ NE VARSA, OCAĞINIZ ODUR…
Konu komşu toplaşmış, Işık seslendiriyor burada… Ya var, ya yok… Hepsi İlim… Ama o konu komşu var ya… BİLGELER MECLİSİ!... BENCE VE BİRCE… VE AKILCA… VE YAŞAMCA… HAKK’IN KALEMİ OLUŞCA… MUKTEDİR OLUP YOL OLUŞÇA…
Çorba pişti mi acaba? Ne koyduk Dünya’da çorbaya? Ben çorbaya yalın İlim koydum… Ya sen? İnsan’ı koydu… Ya sen? Yaşam’ ı koydu… Ya sen? Olduğunuz her anı koydunuz? Ben ne koydum? İmparatorluğu koydum… BUGÜN BU ÇORBADA İMPARATORLUĞUN KURAN’I OKUNDU… OKUNAN KURAN… OKUTULAN KUTSAL IŞIK… VE O KURANI KONTROLU VEREN İMPARATOR… İŞTE BU… VE İŞTE SEVGİLİLER İŞTE İMPARATOR, KÖK GÖKLERİN KÜLTÜ OLUP İNDİ…
Şimdi ne olur? Ne olacak? Anlayın… Anlayın ki İnsan İnsanlığını Hak edecek… İşte İmparatorluk kendini bilene kendi olup indirilen Levhide yazdığı gibi Aklın Kalemi’dir…
Biz “İmparatorluk” deriz… Siz “İmparator Kupa taşıyor yoğun Işığa” deyin… Bir diğeriniz deyin ki “İmparator mutlulukla geldi.” Ya da deyiniz ki “İmparator yarattığında yaratılanda yarınlandı ve indi… “ Her ne derseniz deyin ama enden öte bir en ve boydan öte bir boyda Mutlak Kuran olanda, Mikâil’in Kültü olup yarına varanda ve yeşilin renklerinin en yoğunluğundaki kontrolda, kodlanmış bir Işık olup indi!...
İNSANLIK BOYUTLARININ YOLU AÇILDI!... BU YOLU AÇAN HER KİM VARSA BİLGELER MECLİSİ’NİN GÖREVLİSİ’DİR… GENÇ İHTİYAR HEPİNİZ YAŞAM İÇİN BURADASINIZ… HEPİNİZ YÜREK İÇİN BURADASINIZ… HEPİNİZ AKIL İÇİN BURADASINIZ VE AKLIN KALEMİ OLAN BU MECLİS’E KURAN OLUP GELDİNİZ!... HEPİMİZ HEPİNİZLE BİR OLARAK BU MECLİS’İN GÜCÜ OLDUK!... ÇOK MUTLUYUZ Kİ YAŞAM’IN LEVHİSİNE SİZİNLE OLUP, MUTLAK OLMAK MÜMKÜN OLDU…
ERGİN SİSTEMLEŞME YENİ BİR DÖNEMİ BAŞLATTI!... BU YENİ DÖNEM BİZİM BİZLİK KALEMİ’NİN İNSANLIK İLMİ’YLE YERKÜRE’DE GÖREV TAŞIMAYA BAŞLAMASIDIR… İMPARATORLUĞUN GÜCÜ DÜRÜMLERE ÇEKİLDİ… SİZE VE SİZLİK KALEMLERİNE DİYORUZ Kİ “KAÇIP GİDENLERİN HEPSİ İNSANLIK İLMİ’NE GERİ ÇEKİLDİ… HEPİMİZ SİZDEYİZ… HEPİMİZ… ÇORBANIZ ÇORBAMIZ… RÜYALARINIZ YÜREĞİMİZDE… GÖREVİMİZ GÖK SESSİZLİKLERİNDEKİ LEVHİNİZ KELÂM İLMİMİZ… SİZLE OLMAK BİZLERİ MUTLANDIRDI…
HO, Sİ, KA… HA, Sİ, HA… HEPSİ CEVHER… Sİ, HA… Sİ, KA… HA, Sİ, HA…
ŞARKIM ŞARKINIZ, ŞAHLANAN İNSAN KELÂM… BİZ SEN, SEN BİZ…
ŞİMDİLİK…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
https://vimeo.com/231850221
