İNSAN VE NEFES

İlim, insanın nefesidir. Bilirsiniz kendi yoğunluğunuz vardır. Bu yoğunluk, ilim hakikiyeti ile yaratılan Birleşik Işığınızın tahditsiz yaşam sayfalarından yoğunlaşmaktadır. İlmin kaynağı olan bu kayıtlar, ışık tahditleri ile kendi yolunuzu var eder. Her yol bir rakipsiz yaşam kaynağı olarak sizi sizden size taşır.

Yani, sizlerin her birinizin kendi yaşam sayfalarınız kendi yaşam kayıtlarınızdır. Tekneleriniz olan bu yaşam kayıtlarınız sizi sizden size taşır.

Taşınan canlıdır; taşınamayan cansızdır. “Yaşamak ya da Yaşamamak” ilmin hakiki koyuluğu ile var olmak ve tüm ilim hakikiyetlerinde hakim olmak, sonsuz yaşam sayfalanışı ile her yarında tohum olmak... İşte yaşamak budur. Ya da yaşamamak... Yoksunuz, siz yoğunlaşmadıkça anlatamam sizlere yokluğu. Anlatsam da anlayamazsınız. O yoktukta siz, sizsizsiniz. Ve sizsiz olan siz olarak kendi yüreklerinizde dahi yoksunuz. Öyle bir yokluk ki bu, aileniz ve sessiz işçiler olarak hak ettikleriniz, size siz olup varamazlar. Öz ses yoktur orada. 

İşte bu çalışmalara girerken, herkes ölüydü. Dünyada bedenli olmak canlı olmak anlamına gelmez. Asıl canlı oluş, ilim hakikiyeti iledir. “Öleyim kurtulayım” diyenler olur. Ölüm kurtuluş değildir. Siz ölürsüzün ama siz olan sizin tüm yaşamlarınızda varlığı bilinen dürümleriniz, her daimiyette, size sizi dinletirler ve derler ki “o hiç yaşamadı.” Ya da o “yaşadı ama ölüler diyarında yaşadı.” İşte, “bilişin olmadığı bir yücelikte, oğul vermek ve hakikiyeti Hak Teknikle dinletmek zor” deyişimiz bundandır. 

Dünya, nefesin hakiki kodlarının yaşamsallaştırıldığı bir yerdir. Bu da başka bir konu. Dersiniz ki “ben nefesim.” Amin ama nefes olsanız zaman sayfalarınız olur. Yani kendi yaşamlarınızı, kendi yüceliğiniz ile kaynağınızdan var edersiniz. Kendinizi, kendi yüceliğinizi sessiz sayfalardan, sesi olan sayfalara akıtırsınız. Böylelikle yaşam sayfalanışınız gerçekleşirsiniz. 

Bir tek nefes alıp nefes vermek için her diri, bu çalışmaları yaşamlarınca gerçekleştirir ki kendi yolunda kendi olsun da başarılı bir kaynak Ak RA-KA-HAR (Rahmanın, Kaynak olan Harı) olsun diye.

ÖLMEK, Rahmin Kuranı’ndan ışık çekecek dürüme varamamak; ÖLDÜRÜLMEK, hak etmemek; UMMANDA ÖLÜ OLMAK, hasata hazır olmak; Yaşama ışık yakmak ise tüm yarınlar için CEVHERİ OLMAK’tır. İşte bu...

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ DERNEĞİ