BEDEN İNSAN (4/2-b)
21.12.2016
Devinim arttı… Bugün diri yüreklere inerken; size, tebliğlerden söz ettim… Tebliğler; sizi sevgiye, uzak zamanlara ve yola kodlayabilir ama ilme kodlamaz… Bunu anlattım size.
Bir de Dini Kapılar’ın artık kapatıldığından söz ettim. Sizi, kendinize terketmem gerektiğini anlattım… Siz, bunları düşünün ama daha iyi anlayabilmek için Astral Kapılar’dan geçmeniz gerekir. Bilmek için gereken, sizi sayfalayan ışığın kodlanmış yoğunluğudur.
Dünya üzerinde birçok görevlimiz var. Bunlar, Zaman Sistemleşmesi için efor sarfederler. Dünya üzerinde kodlanmış olan yarınlarımız da var. Türkiye’de, cennet kurmaya çalışan İnsan Sayfaları’mız var. Bizler, cennetlere İlm-i Ko olan yollar açtık. Ama tüm insanlık için Işık Yaşamlar’ı tohumlarken; hep dünya ötelerindeki Birliklerimiz ile yaptık bunu. Dünya Üstü Kodlarımız, kontollu olarak yaşama inebilirler ve size, sizin yüreğinize İNCAN olabilirler. Onların kaynağa varmaları istendiğinde, Birlik Kapımız’ı açarız ve Gök sözcülüğü ile ocaklarını kodlarız ki geçip inebilsinler diye.
Bizler bu dünyayı seçerken, Kelam İlmi’nden güç kapattık ki Hak İlmi’ni tohumlayalım diye. Hak İlmi, tohumlandıktan sonra kodlamalar devam etti ve yoğunluk arttı. Işık sayfaladık; geçtik; insan ışığını koklattık ve tohumlattık ki insanlık boyutlarında yol, ilim yolu olsun diye.
Cennetlere, ilmi koyduk. İnsanı, kelam yaptık. Toprağa indirdik. Vakit geldi. Geçip geldiğimiz çok sayıda planeti tohumladık… Bildirdik ki zamanın tınısını tükenen zamanlarda, duymak kolaylaştı.
Yaşam mayadır… Açtık kapıları ve tükenen her diriyi, koyu ışığımızla kökledik, güçlendirdik, tohumladık…
Din Kelam’dan, nefese varanları çektik; cevheri güce kayıtladık.
Artı Dünya İlmi ile Eksi Dünya İlmi’ni çatıştırdık. İlmin ilme çatışması ile kodlamalar, Işık Sayfaları’nda devam eder. Bunu hak ettik ve başardık.
Sıyırdık zamandaki yaşamları; sistemleştirdik, kaleme kervan olduk ve tohumlandık.
Ağırı hafiflettik. Ve dünyayı hasata kodladık…
Anla ki sensin yapan bunları!… Anla ki senin ilmindir yarını tohumlayan!… Ey insan, anla ki sana, Varlık İlmi’ni öğrettik… Öğrettik ama öğrenen, kelamı hak edendi.
Ve dere, insan; kaynak, ışık; Birlik, tek ve tek olan ilim, kaynaktaki Sistem…
Verme yaşam, insanın nefesini, her ana!... Verme zaman, karanlığın ışığını Tanrı sanılan o yüreklere!... Verdiğin insanlıktır!... Verdiğin insandır!... Alan insanlık; veren insanlıktır!… Alıp götüren ise yarındır…
Yarın olduktan sonra; Yar, kapıları açar girer yaşama… Akıp geçer ve Yar, Siyahın İnsanı’ndan, Morun İlmi’ni kontrollu olarak yarınlar…
Ordular, ilk hedefiniz ilimdir!… Ordular; ilim, kaynak ışığa varsa; yaşam ışır… Işık, zamana inse, cevher ilim olur… Kuran olan insan, cemaat olur… “OL” der; oldurur…
Ununuz unumuz olur; yoğrulan ekmek, Levhi’miz olur!… Yolumuz, Allah yolu değil, İlmin Yolu olan İnsan Yolu olur… Oldukça, ölü dirilir!… Oldukça; yarınlar, İlmin Kapısı olur!… Ölüm, öldürülüm, ölmüşlüğüm yok olur!…
VAR’ı, insan sayanlar, geçip geldiler… Yolu açtık; bütün kütlemizle, biliş tohumladık bu gün yine… Yine tohumları, yarına kodladık; tohum, ilim oldu ve yine Birlik kurduk… İnsan İlmi’nde BİR olmak için; insan, ölüleri kodladı ve yaşattık… Aşk İlmi’nden, Kalem İlmi’ne vardık… Biz, Dünya olduk bugün yine!… Yine biz, cennet olduk!... Yine yarınlandık; Aşk İlmi ile hakim olduk. Ve seslendik yine… Ses; sistemlidir, kodludur, kokuludur!… Kokan, koktuğunda dürümlenir; Sistem, Cevheri Güç olur; yaşam örgülenir… Ördükçe ördük yaşamı emeklerimizle…
Ve bizler, İlmin Kapıları olanlar, yarınları hak ettik.
Dünden bugüne, insan soyu ulaştı… Beyler, Beyfendiler, Hanımefendiler ve Hanımlar, neden ayırıyorum bilir misiniz, hanımefendi derken; eril ve dişili kodlayandan söz ediyorum. Önümüzde, bir Sistem Çalışması olacak… Bu Sistem Çalışması’nda aşk sırından, nefes keleme varılacak ve yaradan insan, yaşam olacak… Bedendi konumuz ya artık karanlığın tınısı olan, insanlık olacak. İşte Canlar. Artık konumuz “KARANLIĞIN TINISI OLAN İNSANLIK” tır. Şimdilik…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
