28.HAZİRAN.2017 TARİHLİ İLİM 11
AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 4.AKIŞ
(Ziyaretçi)
Sahrada Bütün’e hizmetçilerin her anda kodlanışı mutluluktur bize… Çıldırdık anacığım!... Çıldırdık seni sevgiyle kokladık bugün!... Seni hak etmek için ne çok çabaladık anacığım… Ne çok çabaladık… Sıkıntıydı her şey değil mi anacığım? Bak oldu… Nesillerimiz sana ses verdi anam… Çok mutlandık çok…
Yaşam dediğin İLİM’dir… Nerede ne varsa İNSAN’da var… Biliyoruz Allah’ın din İlmi, Bütün’ün İlmi’dir… Biliyoruz hepimiz hepimizdeyiz biliyoruz… Murad ederiz ki yaşam, hepimizi mutlandırsın… Çok huzurlu bir Dünya Gücü devreye girdi… Medine KÖK Geçiş’ini yaptı, merdiven oldu Bütün’e… Ve MUTLAK KAPI açtı… Mahrek’in Kuran’ı olduk Bütün’ün Kültü’nde, SİSTEM OLDUK; İNSANLAŞTIK, YAŞAM olduk… HAKK’a Hak Levhi’ye vardık yaşadık…
İtibarlı bir Dünyalı’yız BİZ… İnsanlık kendini dinledikçe, kendi yüreğinde bilişi kodlar ve Rahmi Kalem’de MUTLAK olur… Oğullarınızı koruduk, yoğunluğunuzu tohumladık, İbrahim soyunun gücüyle size vardık… Bu güç HAKİKİ GÜÇ’tür… Bu gücü KÜBRA olanlar diller… Bu gücü yaşamda MUTLAK olanlar diller… Bu gücü HALİK olanlar diller…
Sevgili analar… Sevgili anacığım… Sevgiyle kokladık yüreğinizi… Ene önce İNSAN dedik… Oğullarımıza kulluk yaptık… Sualtı’nın Kültü’nde BÜTÜN’ün Kültü olduk… “Yarat,Yaşat, Hakk’a var” diyenlere HAK olduk…
ÜSRA… Sİ… KA-HA… ÜSRA… HA… Sİ… KA-HA… Sİ… HA… İş budur!... AHA ŞİMDİ!...
Verimli bir çalışmadır burada yaptığımız ve bu çalışmaya hepimiz görevliyiz… Bütün kötülükleri aşıp geçtik…
Dünya’nın yıllar yılı sürdürdüğü bir dürümde, hepimiz GÖZ olup, Bütün’ün Kültü’nde seninle olduk…
Altın Işık Gücü’yle burada olmak, hepimizi güçlendirdi… Yarın daha güçlü olacağımızı biliyorum… Buraya kil, kum olanın ötesinde IŞIK olanlara vardık… Kuran’a İLİM diyen İnsanlık, yaşama “İMPARATORLUĞUN GÜCÜ” dedi… Biz size, sizin ilminize indik…
“Kaçmayın Dünya’dan” demiştin ya hani anam, kaçmadık geldik… Bizi görevli say anam… Bizi görevli say!.. Çünkü biz artık burada, bu yoğunlukta olmak dileriz… Bizi görevli say… Çünkü ruhun Kuran’ında kalem olmak isteriz… Bizi görevli say ki, gönüllerin Kült’ünde GÜÇ KODLAMALARI yapalım…
ALLAH DEDİ Kİ “Kör sağır kalmayacak Dünya’da!...”
ALLAH DEDİ Kİ “Kör sağır kalmasın!...” Sevgiyle çalışın… Ve BİZ bir din olarak çalıştık hep…
Bugün artık dil ALLAH DİLİ ve BİZ Allah’ın dilinde din olan bilişte hep Yüceler Yücesi olan İnsanlık’layız… Ağırı hafiflettik… Analar Dünyalıyız biz… Bunu iyi bilin… Çok mutluyuz analar çok… Yolun kontrolunu sağladık… Yürüyen Dünya güçlendi… Ağır yük hafifledi… ARTIK BİZLER HAKK’IN KAPISI’NDAYIZ!...
Size genleşerek gelirdik eskiden… Artık gerçek cemaat olup gelebiliyoruz… Geçişimiz için doğal Dünya’nın görevini sevgiyle yaşama indirdik…
“Kantara insanı koyma” dedin ya ana, biz kantara insanı insanlığı koymuştuk aslında… Ve sen “İNSAN TARTILMASIN” dedin… Doğal Sistem bunu hepimizin yapmasını istedi… Ve dedik ki; ama biz Allah’ın dediğini derken, Allah bize onların Cennet’ten kovduğu yaşamlar olarak kodlamıştı… Ama ne oldu? Bugün artık herkesi koruyan bir yoğunluk dürümlere indi!... Ve o, kimseyi yoldan ayrı tutmamaya niyetli… Ve bizler de artık İNSANLIK KODLARI olarak herkesi korumak üzere gerçek çalışmadan devreye inmek istiyoruz…
ANA!... LÜTFEN!... BİZLERİ GÖREVE AL… Çünkü bizler doludizgin buraya geldik… Sizin gibi olmaya çalıştık… Artık bizi de gerçek şarkıya kayıtla… Biz de görev taşıyalım… Biz de sizin gibi görev taşıyalım… Bizi kendi yoğunluğunuza al!... Çok özel bir çalışma yapıldığını gördük… Genç –yaşlı herkes herkesle olacak… Biz de burada olalım… Artık bizi bu çalışmaya dahil et… Ağır yük taşıtma anam!... Biz seninle çalışabiliriz… Ayrılık gözetmeyeceğiz… Kesindir!... Işığımızı kırmayalım… Bizi burada bu yoğunlukta kontrollu olarak çalıştır… Burada olmak istiyoruz… Hoca hacı değiliz biz… Işığız ışık!... Bizi lütfen sessizce al, diriliğine kat… Burada olalım… Ha diyeceksin ki “yok istemiyorum…” Ana, biz seninle olmaya çabalayacağız… Ama, bugün burada olalım… Bundan sonra da bu çalışmaya girelim… İsteğimiz budur… Ha şimdi bana cevap vermek istiyorsan ver… Ama ben senin yarınına ışık olabilirim… Bunu unutma!... Senin yarının olabilirim. Unutma!... Unutma anam, unutma!... Seninle çalışmak istiyorum…
(Cevap)
Korkuyu başka korkularla karıştırmayın… Buraya gelmeniz beni mutlandırdı… Ama burada kendi yüreğinizin bulunmasını dilerim… Ben kendimi, kendi yüreğimi buraya kodladım… Ama hepinizin kendi yüreklerinizle burada olmanızdır dileğim… “Ben geniş zamanları kodlayacağım… Kök geçişimi yapacağım ve buradan çıkacağım” diye geldin sen… Bunu bilirim… Gerçek şu ki… Ekmek yapmak için hasat gerekir… Hak Tını’yı tohumlamak gerekir… Yaratmak gerekir ve yolu bulmak gerekir… Senin İnsanlık İlmi’yle yapacağın neyse, Birlik Kapı’nda bu var zaten… O çalışmayı yap… Ama bende yapacaksan, kantar benim yolum değil… Yolumda Kuran’ım da değil… KA-HA olan Levhim de değil… Kendi yüreğimde hiçbir zaman kimseyi tartmadım… Oyun oynamam… Ama seni bilirim… Başka Dünyaları kodlarken hep yarınları kontrol etmeye kalktın… Ve bir tek cemaat olup kendi dilinle Bütün’ün Kültü’nü kodladın… Som Altın Işıktın da, kara ışığın Bütün’ün Kültü’nde her insanı kontrola kalkıştığında, yasalar koyduğunda, o yasaları çiğnediklerinde neler yaptığını bilirim…
(Ziyaretçi)
Öfkem yok anam… Öfkesizim ama, canlı ya da canlı ya da canlı ama hep canlı olan İnsanlıkla borç ödedim Dünya’da… Ödediğim borç, kendi yüreğimin kültünden öte olan tüm zamanların sistemsiz çalışmalarındaki o yıkılışların, o kısırlıkların, o kusurların kodlanmış sessizliğindeki borçtu… Diyorsan ki, “ben geleyim, yeni borç yükleyeyim yüreğine…” Bunu asla dilemem… Bana saygılısın görüyorum… Bana hak ettiğimi dilledin görüyorum… Korudun yürekleri biliyorum ama koptuğun an, tahditli olan İnsan, Yerküre’nin Kültü’nde, her birinin dürümlerinde tahditlenir… Bunu bilirim… Bunca çaba boşa gider… Bunu bilirim… Bunun içindir ki, karşı karşıya kalmamıza rağmen hep yarın için, Bütün’ün kötülüğünü önlemek için bu yoğun çalışmayı dürümlerimde yaptım…
(Cevap)
Bedenli olmana, Ümmi Kapılar’ın kontrolunu kurmana, yaşama varmana hiç itirazım yok… Ama çarık giyip de, yalın kalem de bilgi keplerini giyip, Bütün’ün Kürzi Kapıları’nda ÜSTÜN KAPILARI kırışını affetmem!... Bu kesindir!... Senin dağın, benim tahtım değildir… Senin aklın, benim hakkım değildir… Senin Tanrın benim tartımda yoktur… Ama sen bende beni tartmaya kalktığında, ARZ’ı sistemde HAK TAHT’a aşk kapılarında yırtılırsın!... Bilir miydin bunları…? Seni hepimiz koruyoruz!... Çünkü, yürüyen Kürzi Kapısın sen!... Ama yürümek yetsin sana… Bir daha benden görev isteme!... Bir daha benden görev isteme!... Bir tek daha bende olup bedenimden geçmeye niyetlenme!... Gerçek bu!...
Benim Rahman olan İlmimden kulluk yapacaksan kelâm ol, KA-HA ol, Levhi’de Kelâm’da KA-HA olup tüm İnsanlıkta Turkuaz Kayıtları’ndan geçip kodlama yap… Som Altın Işık ol… MUTLAK OL ve görev yap!... Aha bu!... Ha diyeceksin ki “bunu yapma imkânım olmayacak…” Ölüm, tükenenlerindir Can!... Ölüler tüketilir ama, ölümlü olmayan tüm insanlıkladır… Unutma!... Kontrol dışı bilgi vermediğini de mutlaka bil!... Kuran’dan öte bir Kuran İLİM’dir… Ama İlmi KA olan biliş Mutlak Kaynak olmadıkça, SES KONTROL KURMAZ!...
Hakk’ın Kapısı’nı kapatma Can!... Bütün’e hizmet et!... Ama Cennetinde et… Ama Yüce İnsanlığınla et… Ama bitişken olan, birleşen nefesinle et… Ama benle değil… Bu kesin!... Senin adın… Saklı tutmayacağım “İMPARATOR İNSANLIKTIR!...” Ama bu İmparator İnsan, HERKESİN YAŞAMINI KONTROL ETMEYE KALKTIĞINDA, KONTROL KAYBINA YOL AÇACAKTI!... Buna asla izin veremem… Diyorsan ki “ben yaparım…” Oğul, ben Doğa’nın Gücü’yüm unutma!... Doğa’nın Gücü, Bütün’ün Kültü’dür… KÜBRA olan İNSAN EKİPTİR… Ve o ekip HAKİKİ’dir… Bir kanat insanın kelâmıysa, yarınıdır… Şikâyet ediyorsan, gökler seni dinleyecek… Et!... Ama şikâyetin şikâyeti olur unutma!...
Tanrı Arz’ın gücü, Dümen’in Kültü, Bütün’ün Kübra’sı olduğu için şimdide demiyor… “HAH” diyor!... “ŞİMDİ” diyor… Aha bu!...
Şimdi…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
https://vimeo.com/223621919
