Süper İnsanlık Kalemi diye sizlere anlatmaya çalıştığım, ilimdi… Kendini bilenler, kendi yarınlarını hak ettiklerinde, yarını koruyucak İsrafil Levhisi’nde, kelama varırlar ve yaşarlar.

Dünya, insan soyuna kontrolcüdür. Ölü dirilir ama kaynaktan nefes olmadıkça, yarını tohumlamaz… Biliriz ki “Ziya” dediğimiz Zaman Işığı, tükenen her anı kodlar ve kodlattırır. Nefes olur; yaşar… Nefes olur; ölüleri diller… Diri yüreklere ekmek yapar. Cennet kurar… Der ki “hak et!”

Evrenler, siyahı dinler… Diri yürekten nefes akarken, yarını diller… Evrenlere, Gök Sözcülüğü için ışık yakılır… Tüm evrenler, Yaşam Kapıları’ndan ilim tohumlarlar ve dünyayı yaşatırlar.

Evren, diri bir Levhi’dir. Her evren, diri ilmi ile dünyaya kükrer. Her bir İnsanlık Kalemi, o kükremede, diri yaşamlara ışık olur ve Ruhi Sistem dirilir.

Dünden öte dünlere, Gök Sözcülüğü için varıldığında; her bir gün, Düzen için yaşama iner. Bizler, Bizlik İlmi’nde, Kuran okurken; yarınlar, nefes okur… İşte! ölüyü diriltmek budur. 
Düncü Yüceler, Yaşamcı Kürziler’i, hak ettiklerinde, kalem olduklarını da anlarlar.

BİR’e hizmet, cennetten cevhere varanların işidir. Bir tinler teni vardır!… Bir Kelam Kalemi vardır!… Dini Kapılar vardır!… Kulluk yapanlar vardır!… Hepsinden ötede Cevheri Güçler vardır!… Tükenen her anı, hakiki Levhi ile hak edenler vardır!… Dere aktıkça akar… Cennet, et olur koklar yaşamı… İmar İlmi, hakiki ilim olur… İşte bunun için yaşam, yarınlara varır…

“Dört Gök Sözcüsü” diye bahsi geçen Görevliler, her diriyi hak etmeye inerler. Ocak yakarlar; yaşam sayfalarlar; bilişi kodlarlar ve yolu açarlar… Tükenen her anı hak ederler. Onları, Mutlak Kaynak Işık olarak bilin… Buyurun anlayın!... Tanrı, diri göklere, Kök Güçler’i çekerken, bununla yetinmedi kelama kalem olanları da hak etti ve yarınladı… Temiz zamanları hak etti ve yaşattı… Mutlaka bilin ki ziya, cana kaynak oldu. Kök Geçişler tamamlandı. Aha bu!…

Büyük Kült, ilimdi!… Büyük Cümle, yaşamdı!… Büyük Kaynak, nefesti!… Birlik Kelamı, hakiki insandı!… İki Can Tanrı, diri yüreğe vardı. Hakiki nefeste, cennet oldu…

Oğul, senim ben… İşte bu!… Şimdilik!… Aha bu!…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ