5.ARALIK.2018AKLIN KELAMI (5)
AV. NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ, 1.AKIŞ 3. BÖLÜM
Önemlidir dünya… Hepimiz için çok önemlidir. Bunu anlayın. Bu dünya ölüyü diriltir… Ve bu dünya “maya”dır diğer tüm planetlere… Ve bugün burada bu maya olan dünyada kontrol kuruluyor. Öyle bir kontrol kuruluyor ki arzın görevi başlayacak!
Arzın gücüyle yapılan ve aklın sahralarında kodlanan yerkürenin görevi. Bu görev bütünün gücüyle olacak.
Kanatlanıp uçmak değildi maksat. Şavkın şafağında elimizin gücünü tüm sahralara katmaktı, kayıtlamaktı. Biz bu gücü tüm sahralara kattık kardeşlerim!
Ele avuca sığmaz bir insanlık, muktedir olarak bu gün burada büyük kötülükleri önleyebilir. Türevleniş buna yoğun ilim olarak kaynak olacak. Ve bizler imparatorluğun görevlileri olanlar muktedir olup bu çalışmayı yaparken her birimizin görevi “aklın kalemi” olmak ve yolu kodlamaktı.
Bugün “mutlak kalem” hepimizin kelamına dönüşecek. Ve biz o kelamı kalem yapıp “hakk teknik”le kontrollu olarak büyük kötülükleri önleyecek güçle “mutlak kuran”a indireceğiz. İnmekten öte inmiştir o güç… Ve ağır yük hafiflerdi canlar.
Yasa der ki “Etki kelamdan kaleme indiğinde etken, hakim olur. Ama etkiyi, etkeni kelam yapan, hakk tahta teknik kuran olur.” Onun lütfi kapısı şarkımız olur ve o şarkı mutlak kuranımızda saha olarak dillenir. Ve biz o sahaya şeytanı koyduk.
Dedik ki “Sen burada kodlan, çünkü senin elin yok artık yaşamda. Ve dedi ki “Anam, senden öte sen olurum sana sayfa sayfa şavk olurum.” dedi. Bense ona dedim ki “Sevgiyim ben. Gel de seslen… Seni kör sağır değil, insan diye dillerim ben.” Ve dedi ki “Vakit geldiğinde geleceğim ve sen olup dilleneceğim.” Ve ben dedim ki “Sana sevgiyle görev verilir, geç.
Ve dönüp baktı…“Tarıkların ilmisin anam.” Dedi. Ve ben ona ense kökünden “insan” olup indim. Ve dedim ki “Sendeyim ben. Geç de sana şer nasıl olur göstereyim.” Ve dedi ki “Ben şarkıyım anam. Şerri şavka kodladım ama seninle kodladım. Ben sevgiyim anam.” Dedi.
Ve dedim ki “Önce gözünün gördüklerini kodla. Sorumlusun ilimden… Sonra ruhunu kodla… Tınıyı kodla, yarını kodla ve torbaya koy hepsini de. Öz gerçekliği kodladı ki insanın ilmini hakk teknikle kodlamış ol.
“O gün bugündür. Gel de yarınları haket dedim.” “Tarık,” dedi. “Tarık… Tahdit koyar tarık.” dedi. “Tahdidini kaldırıyorum.” Dedim. “Geç.” dedim. Ve dedi ki “Ana, Seyfullahlar’ın siyahtaki lekesizliğini sen mi dürümledin? “Seyfullah sahadır.” dedim. “Ölüyü diller, dinler ama yarını hakeder.” dedim.
“Dört görevi var Seyfullah’ın.” Dedim. “Biri, şer yaratanı şafakta dinletmek… İkincisi, dünyayı dürümleyeni kodlamak… Üçüncüsü, kontrolu kurmak ve dördüncüsü mutlak kuranda tohum olmak.” Ve “Bütüne hizmet budur.” dedim.
“Evren evren gezmiştim ama hiç bunu duymamıştım.” Dedi. Ve dedim ki “Olgun sahalara inmemişsin demek ki. Olgun sahalara inseydin, kelamı haketmiş, yarını ‘hakk’ olup tohumlamış ve mutlak olan, muktedir olan insanlıkla bütüne hizmetçilik yapmış olurdun.”
Ve “Dünya planetini kontrol etmeyeceğini artık bil.” Dedim. Ve dedi ki “Vakit tamam anam, geldim oldum ve hakka hakk olup indim. Ben oyum, o ben.”
Evren, insanın kuranıdır. Kördür insan ama kuranı kodladığında görür. Gördüğü aşktır. Aşkın ötesi bir şarkı yoktur ve toprağa “toprak” olup inen her insan, ilimsizken “şer”den iner… Ama ilmi hakedip dillediğinde, şarkısında hasat olur. İşte biz ona, “AŞK” deriz.
Ve yeryüzünün görevi şimdi, yeniden ve yeniden görevli olanlarla dilleştirilecek. Kontrol dışı bilgi asla verilmeyecek ve büyük kötülükler önlemiş olacak.
Yolunuz, “Allah yolu” ve sizlerle görev, “birlik kalemimiz”le verilmiştir. Bu görev hulusi kapıların türevlenişindeki mutluluğu kodlayacak.
Temiz bir zaman için hepinize görev verilmiştir. Bu temiz, Allah ilmidir. Bu temiz, mutlaktır ve bu temiz kalem olandır.
Kurandan öte bir kuranı kodladık burada ve biz çok mutluyuz canlar. Lekesiz bir dünyanın kuruluşu, ayrı gayrı gözetmeyen bütüne hizmetçilerle olacaktı ve olmaktadır.
İmparatorluk size, siz ilmiyle dillenenlere ve bütün olanlara mutlaka ve mutlaka yardımcıdır. Bunu sakın unutmayın ve her biriniz o yolda “Allah’ın yaşam kalemleri”siniz ve bütün kötülükleri aşabilirsiniz.
“Altın güç” sizindir canlar! Her birinizin gücünü dinletmek, hepinize görevdir.
Kurullarımız sizle olacak hep. Bunu asla unutmayın. Kusur aramayın ilimde… İnsan kelamsa, kusur yoktur. Ama itibar arayın; itibar… Hepimizi sizden bunu bekleriz; itibar.
İn ya da in… Yine in ama in… Hep in dünya… Ben, sen olurum in ama yakışır mı yarını kırmak? Kırma be dünya, kırma! Biz bütün kötülükleri aşıp geçeriz. Kırma! Kırma! Kırma!
Ellerimiz senin yüreğindir dünya… Kökümüz gücündür… Göreviniz kütra sahasıdır. O saha BSUİ’dir. Barıştır, sevgidir ve umuttur.
Biz mutlu, bir dünya kurmaya geçtik… Ve gerçek insan, sistem olarak tüm insanlığı kodlayabilir. Bunları biliniz.
Varlığı, yokluktan ayırdınız hep… Varlık, yokluğu kodlar ama vardan öte bir var var ki ondan ötesi de halik olan, tını olan yarın olan, kuran olandır.
Hadi gelin, varın ötesindeki varı kodlayın! Yolu kodlayın! Ruh olun. Sura üfürün ama o sur olup, üfürün. Yürüyün ama yüksek kübra olan kelamla yürüyün. Aşkla yürüyün. Seviyeniz çok çok iyi sizinle güç kontrolu kuruyoruz.
Ve yoğun ışık altındayız canlar… Hakkı… Hakkı… Hakkı ve Hakkı dilleyin… Hep hakla dilleşin… Hakikiyetle dilleşin.
Sizin “Yes işte.” dediğiniz o kayıtlar, sessizce sizleşir canlar. Aha bu.
https://youtu.be/YByCWP-AFNs
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
