-Dert değil Dünya!… Yaradan yaşama inerse, güçlenir ve yolu kodlarsa; dert olmaz insana Kuran olan Dünya!...

Burada oluş sebebimiz, Amonlar’ın temiz zamanlara geçişlerini sağlamaktan öte tüm insanlığın kulluk yapabileceği bilişi kodlamaktır. Tükenen her anı, yarına tohumlamak ve koklayarak Kök Görev yapmaktır!...

Hepimiz, ziya olan yaşamları kodladık. Otun kopması, İsrafil’in kaleminin koklanmasıdır… Ot koptu ve İsrafil’in kulluğu başladı.

Netice olarak ses verilirken; ses, her ana kaydolmaktadır… Her anda kaydolan ses, yarına kodlanmaktadır…

Dünya için bunun önemi büyüktür. Dünyada, yürüyenler var; koşanlar var. İbrahim Soyu, bu çalışmayı yaparken, hepimiz ama hapimiz, o soy olarak yol olduk. Temel direk, insandır. İnsan sırrını bilenler, dünyada ikmal tamamlandığını da bilirler.

Çektiğimiz herşey, çekiş halinde kodlama yapar. Her bir çekilen, her bir Levhi’de çeken olur ve yol olur. Telif hakları olanlar, yarına Hakk’ın tınısı olup varırlar. Şükür ki hak ettik ve yolu açtık.

Devreleri kontrol ettik. Her devrede, yoğun ışık oluşmuş. Büyük Kült, nefes olmuş… Kalem olmuş… Yürüyen, koşmaya başlamış. Düzen kurulmuş. Aha şimdilik!…

(Ziyaretçiye soru yöneltiyorum ve diyalog başlıyor:)

-Değerliler, alışmadık henüz sizlere!… Size soracağım var. Neden Yaradan olup yarınları kodlamaya inenlere, görev taşıtmak istediniz!? Siz, sizde olanlardan bunu başarıp yapabilirdiniz.

Niçin bizim bu görevi yapmamızı istediniz!? Açıkça biz, dünyayı kodlarken, siz, dünyayı yok etmeye çalışanlardınız. Bu gün gelmişsiniz, bizden güç bekliyorsunuz. Açıkça nedenini öğrenmek isterim.

-Çalı çırpı olduğumuzu düşünme!… Bizi hak etmen gerekliydi. Hak etmen için senin, yerküredeki Nefs-i KAHA olan ışığını kodlamamız gerekliydi. Bunlar olmadan senle çalışamazdık… Bizi, her birimizi hak ettiğin zaman, sende olacaktık… Bu gün göreviniz, hak ettiğiniz için başlıyor. Şimdilik!…

-Değerliler, hasat yapana görev taşıttırılmaz. Biz hasatçıyız. Görev taşıyacak olanlar, kendi yarınları için taşıyacaklar. Şimdilik…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ