Kuran dedikleri insan, Kuran’da kalem olan yaşam oldu. Yaşamı tohumladı ve yarınları hak etti.

“Ben tüm insanlığım” dedi. “Her insan ben oldu” dedi. Halik olduk; hakim olduk; Akıl olduk; Bildik, dillendik, başarttık.

Öze, göz olduk. Aktık!... İşte bu!… Nüsa Kapıları (Nüsa Serveti olarak anılan, Yaratım tablosunun bulunduğu, Rahman Boyut Kapıları) açık tutulacak artık. O kapıları bilenler; bilebildiklerini, her insana anlatacaklar. O kapılarda, her bir resim, kelam olacak. Aşk sırrı, Hakk Kelamda halik olacak. Her insan bir cennet kuracak. Öz Kelam, Halik’te hasat yapacak. Bütün kütle bunu bekledi ve bu oldu!...

Kusura bakmasın kimse! “Ben, kelama varamadım” demesin. “Eşyayım” demesin. Her insan, her insandır artık öğrensin… Bir Can, hasat olduysa her bir Can, Hakk olur; hasat olur. Bilinsin!...

Dede, kelam ederse; baba, hasat olur. Ya oğul! oğul ne olur!? İnsan olur… İşte sizin gen zincirleriniz; sizi, size kodlar…

Sizleri hep izledik… Hangi soy kelam oldu da Kuran olacak diye. Sizleri, hepinizi izledik ve tüm insanlık için neler yapacağınızı, kodlarınızdan öğrendik… Sizleri, sizin yarınlarınızı, Hakk Ten’de tohum olarak köklere görevli kıldık.

Büyük Kült, nefesti. Cennet kurduk; cevhere güç kattık… Hikaye değildir bunlar. Mutlak bunlar olacaktı ama bunları yapabilecek olanlar seçilecekti. Siz, sizi tohumlarken; biz, bizi kodladık ve açık bırakılan her bir sırrı. Bilgi Kapısı’na kodlayarak, öte sırları açıkça, öğrettik insanlığa. Kuran olan insanlığı, Halik kıldık. Aha bu!…

Bundan sonra Rahman’la, mahrek olan farklı olmayacak. Mahrek; kervandı, mutlaktı. Rahman ise yaşamdı. Öz Kürzi Kapılar’ı açtık ve bildik. Siyahın ilmini bildik. Yarını bildik. Hasatı bildik… Şu andan itibaren her insanın, kendini bileceği bir sistemi kurduk.

Önlenemeyen bir sır bilişle, her bilgiyi, Hakk Tını’yla okuyan bu Meclise, şükran borcumuz var.

Suya görevi koyun. Her insan, o suyu içsin ve kelamı dillesin. Buyurun başarın. İşte bu…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ