21.HAZİRAN.2017 TARİHLİ İLİM 10
AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 2.AKIŞ
Dert midir dünya bize?... Asla değildir!.. Yolu kapatanlar için de değildir... Yaşama varanlar için de değildir... Ama bize akıl gerekir.
Akıl olmazsa nesillerimiz yolu bulamazlar... Bize akıl gerekir ki yolu bulalım... Öksüz yetim değiliz canlar...
Buluştuk bugün yine yücelerle... Yüce canlarımız bize biz olup dillendiler... Onlar bedenliydiler, biz bedendik... Hepimiz diri olarak dürümlere indik ve sesleştik...
Harika bir dünya diyoruz biz... Her yer, her şey görev. Ama çok güzel bir dünya...
Peki ya diğer planetlerde böylesi güzellikler yok mudur?...
Soy sop insan bilsin ki her an görevdir... Ama görev gök sözcülüğü ise o sözün kelamı olan her şey kendi yüreğinizde ki gibi tüm zamanlarda yer kürenin gerçeği olur ve yarında tohum olur... Yaşam olur, oğul olur kulluk yapar ve Formal Sistemleşme devreye girer...
Formal Sistemleşme dünya sisteminin diriliği ile olur... Bütüne hizmettir dünya... Hepiniz dersiniz ki "bu dünya bir labaratuar..." Herşey formal olarak var oldu... Öyle çok doğru.. Ama formu hakk edip dualarla değil diriliklerle kodlayan sizler, her insanın yolunu açabilecek görevlilersiniz...
Bu dünya siyahın en siyahıyla mutlak kuranı kodlarken, buyurup gelen bütünlükler bizim yüreklermizde kendi yücelikleri ile an kalemi oldular ve yaşamlar kayıtladılar...
Nereye, ne şekilde kayıtladılar?... Kendi yoğunluklarıyla yaptılar. Nedir yoğunlukları?... Kendi kültleridir... Peki o kültler ne işe yarar?... Kendi yüreklerindekini kontrollu olarak varlık kodlamalarıyla yarattırır...
Peki yaratılış nedir?... Yaratılanın toprak topluma tohum ekişidir... Hepimiz yaratıcıyız.. Hepimiz yer gücünü dürümlere indirip yaratıyoruz!...
Ama çın çın çınlayan bir ses var ki dünyada! Bu hiç bir planette olmayan bir sestir... Nedir bu ses bilir misiniz?...
Acı tatlı dediğimiz tüm zamanların simsiyahtaki sesidir... Yani sevgililer, acının tatlıyla çatışması...
Dünya mutlu... Ümmi kapılar mutlu... Kodlanmışlar mutlu çünkü dünya yaratıyor... Ama çatıp çatıp yaratıyor... Çatıp çatıp yaratıyor an sistemleriyle her andaki yoğunluğu... Bütüne hizmetçilik yapıyor dünya...
Ama yolcu, ama yol... Ama yoğun ilim... Ama tohum... Her şey mutlak ve mutlak olan muhakim ve hakiki işte dünyanın yaptığı...
Sizler ve bizler, hepimiz dünyada yeri yaratıyoruz... Ve yolu açıyoruz...
Ben cemaatime cemaat olurken; cennetimi cevherimle kodladığımda her ana cennet kelamındaki halik olanı kayıtladım...
Benim yaptığım budur ama etimle yaptım... Ama ekmeğim olan insanlığımla yaptım... Eğer beden giyinmedimse, bedensizsem dünyada; yerdeki gücüm hak kelam olduğundandır...
Bugün giyindiğim yok.. Bu beden benim yolum sadece ama giysim tüm zamanların ilmi olan giysim bu dünyaya inmedi!... İndirmedim...
Neden bilir misiniz.? Çorba pişirirken o beden buradaki tüm çorbaların türevlerini korur, koklar ama toprağını da korur... Korursa burada çakı çıkarıp yolu kapatmak diye bir sorun olmaz. Olmamalı mı? Olmazsa olmaz ki oldurulur...
Dağlarım yaşam insanlıkladır ki çarpıp böldüğümüz yaşamlar vardır... Öksüzün öksüzlüğün kültlerinde hakim olduğumuz sayfalar vardır...
Biz dünyayı çarpıp bilmeliyiz ki her şey her şeyle kodlansın... Aksi halde yol olsa da yaşam olmaz dünyada... Yaşam için çarpmamız gerekir...
Bütün kötülükleri yapmamız mı?... Yaptırmadık canlar asla!... Ama Yaradan, yerdeki gücü kök göklerin kültü ile yarattığında, kök göç başladığında; yarattığında kırıcılık da vardı...
Üzüm gözlüler Allah der ki " ölüm Allah'ın levhi kaydıdır ama ölü kalmaya niyet yoksa çarpışın!..."
Ölü kalmaya niyet yoksa tohumlarınızı kodlayın!... Çorba yaptığınızda o çorbaya yarını koyun... Yolu koyun... Öfkeyi aşın!... Mutluluğu koyun... Daha ne diyeyim size!..
Ama çarpmadan, bölünmez ki dünya!... Bölmek için çarpmak gerekir...
Arza arşı eklemek, toplamak gerekir... Yolda kulluğu kodlarken, kontrol kurup aklın kapısında yaşamı, kelamdan çıkartmak gerekir. Her şey matematikseldir. İyi anlayın. Aha bu...
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
https://vimeo.com/223252074?ref=fb-share
