İLİM PROGRAMI (11/1)
28.06.2017
Deldik yaşamı, indik yaşama… Aha! göz göz olduk… Oğul, ben barakalardakine, şunu söyemek isterim: Sizin bilginiz ile bizim bilgimiz aynıdır… Siz, bizi; biz, sizi dinleriz… Sizin kaleminiz, bizim kelamımızdır. Bunları bilirim… Kulluk için kelama inen kim varsa, yaşama iner.
(Açıklama: Her bir kült alanı, o alanın yaşam kayıtlayıcılarına mekan olan bir baraka, olarak nitelendirilir. O barakalardakiler, fizik bedenlerini terk etseler de onlara mekan sayılan kült alanları vasıtası ile dünya hizmetleri sürer.)
Hepinizi, hepimiz kucaklıyoruz… Hoşgeldiniz!... Buyurun!... Umut olur ki hakim olursunuz ve yarını kontrol edersiniz… Başka yaşam yoktur. Yaşam tektir ama yaşam, ömür değildir. Ömür bir sistemdir. Sahrada halik olanların sistemleşmesi ve hakiki ilimle tohumlanmasıdır.
Dünya, yıldızların kalemidir. Her yıldız, ilmini dünyadan yayar. Her yıldız, yaşama ilim için indirdiklerini kontrol eder ve yalın ilmini, hakiki sistemle tüm diriliklere akıtır.
Bütüne hizmet, insana hizmettir. İnsanlık Boyutları, kulluk için bilişi hak etmelidirler. Her insan, kelam olup ilmini tohumladıktan itibaren, yaşama ilmi, kontrollu olarak kodlayarak yayar. Her kodlu bilgi, tüm insanlığa kontrollu olarak kayıtlandıktan itibaren, her insan, kendi yaşamında bu bilgileri dilleyebilir ve hakiki ilim olarak kontrol edebilir.
Bütün kültler, her insanın kelamını, hakiki kervan olarak yaşama çekerken, Bitişken Sistemler, Bitişken Kodlar’la, kültleri kaleme çekmekteler.
İnsanlık Boyutları, mahrektir. Her diri, kendi yaşamını kodlar ve kontrol ederken, tüm insanlığı da kodlar ve koklar. Koklamak, tohumlamaktır…
Tükenen, kin ve nefreti hak edip dilleyenler, kalemde kontrol kuramazlar… Onlar, sessizliği dillerler ama diri yüreklerinde sesleşemezler. Kendi yaşamları, kir ve pislik içinde kalır… Öz Kelamlar’ında yarınları oluşmaz… Bunun içindir ki kulluk; kervana, insan olup dillenmek ve diri yüreklere inmekle mümkündür.
ÖZ, GÖZ ve SÖZ olan her insan; kendini, kendi hakikiyetini ve hasatını yapabilir. Ak Tin, Hak Tin, ilim; bilişin kelamı olur ve yolu olur.
Ölüm, dünyanın insanlığında bir kırılış sanılır… Öyle bir yaşam sürülüyor ki dünyada. Hiç kimse, gerçekte ölmez ya da öldürülmez… Her insan, bedenini bıraksa da yaşamı bırakmaz. Bu kesindir!...
Dünya ölüleri, artık dirilmiştir. Her diri, karanlığın ilmini bilerek dirilir. Murad ederiz ki hece hece okunan bilgi, Hasat İlmi’nde, tükenen her ilmi hakim kılar ve dürümlenenler, kulluk için hakim olup yaşarlar.
Ev ev dolaşıyoruz. Bilir misiniz? Her evde insan arıyoruz… Öyle Öz Geçişler yapıyoruz ki kini aşamayan; yolu bulamayan; yaşamı hasata kodlayamayan; arza, arş olup inemeyen kim varsa; hepsini buluyoruz; olduruyoruz; kodluyoruz; yalın kelamla, onları, Hakk’a kalem yapıyoruz…
Her diri, Aklın Kalemi olacak… Her diri, yarının kayıtlayıcısı olacak… Halik olup hakim olacak… Mahrek olacak… Tükenen, tüketilen kim varsa; hepsini alıp kayıtlayıp taşıyacak…
Alacak, olacak, kaleme varacak, dinleyecek, dilleyecek tohumlayacak, kodlayacak… KAHA yapacak herkesi, İlim Kalemleri’miz…
Umut olur ki kontrollu olur bu çalışma.
Hayatlar boyu nefese varanları aradık. Hakk’ı Halik olandan sorduk. Hak edeni, hakim kıldık. Hakk’ı, hasatta tohumladık… Ak Kapılar’ı açtık; yaşattık… İkmal tamamladık her anda… Vurmadık, kulluk yaptık ikmal tamamlanırken… Herkes, kelamda kendini tohumlayamazsa; yaşam sayfalayamazsa; yolu bulamazsa, ne olur!? demedik. Hepsini, hepimiz saydık ve hakiki, hakikiyetli kalemler olarak, özlerinin gözlerine vardık; kendini, kendine dillettik ve dinlettik…
İşte bundan sonra da bu çalışmalar, aynı hızla sürecek… Kin, nefret duygusu olanlar, bu çalışmaya alınmazlar. Kini hak etmeden, diri yarınları hasatta tohumlayanlar, burada yaşam olamazlar.
Canlarım, iyi bilin ki nihan olan yarınlar, kaynaktan kaynağa varanlarca yaşama indirilmiştir. Hikaye değil anlattıklarım. İyi bilin!... Biz; cennetlere, Cevheri Görevliler’i aldık, onlarla çalışırız…
Hucca Kapıları’na inenler ise kendi yarınlarını hak etsinler ve hakim olup gelsinler. Onları hakim kılmak, onların kendi işleridir. Biz onlara, Gök Sözcülüğü yaptırmadık… Ziyandaydılar. Artık onlar, kelamda olsunlar; hasat olsunlar; hakim olsunlar; bilsinler ve dillensinler… Kalemleri, kervanları olsun; onları, hakim kalemler, kontrol etsinler ve yaşama kaynak yapsınlar. Şimdilik!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
