15.KASIM.2017 TARİHLİ İMPARATORLUK 11

AV.NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 1.AKIŞ – 2.BÖLÜM

Bizler, temiz dünyalıları, bulduk. Onların yoğunluklarıyla çatıştık. Ocaklarını yok ettirmedik. Koruduk onları mutlak kulluk için çatıştık. Yaşamlarını kayıtladık ve yenidünya gücünün dürümlere çektik.
Değerliler, daha önemli bir mesele maya tutmadan hiçbir yaşam kodlanmaz. Mayanın tuttuğu bir dünyada, yaşam mutlaka kontrollü koyulukları, kayıtlar. Koyuluk, dünyanın dürümlerinin koyuluğudur. Ve o koyulukta, herkesin yüreği olur.

Gözü göremeyen, görev taşımaz. Gözü gören ise kontrol edendir, yüreğini. Ve bizler, Mesih Kapılarından güç çekenleri bulup, ocaklarına görev verdik. Onların, kontrollerini sağladık. Kaynak dışı olmalarına rağmen, topraklarını tohumladık… Kaçıp gidenleri, kök gerçeklikle güçlendirdik ve yeşeren dürümlere kayıtladık.

Balı, başka bir bala dönüştürmek mümkündür… Ama balın, kelam olduğunu bildiğiniz zaman, o kelamın, baştan beri sistem olduğunu da göreceksiniz.

Bizler, dün ölü olanları, göreve aldığımızda… Bugün onların, tahditsiz diri olacaklarını biliyorduk… Ve hepsinin, gerçek kapılarını, kaleminizle açmanızı sağladık. İnsanlık boyutları, bunu biliyordu. Ve dünyanın yoğunluğunun, bu dönemde, artacağı biliniyordu.

Sultanlık yapmak kolaydır ama sura üfüren olmak, zordur. Bu Sistem, sura üfüren sistemdir. Herkesin, herkese ilim öğrettiği, Bir Sistem. Ve herkes o sura, Kürzi Kapı açıp, ses kapılarından geçerek, kodlanmış ışığını kayıt ettirebilir... İşte, Bu Meclis, bunu yapıyor.

Unutmayınız, dünya yarını koklayacak güçteydi ama yaşaması içinde gözün görmesi gerekliydi. Dünyanın üstünde biliş kodları, yoğun olarak kaynağa çekilmeliydi. Ve yarınlar, hasata kayıtlanmalıydı… İşte, bunları gerçekleştiren Bu Meclis, Masamızın En Yüce Kalemi, oldu.

Bugün nurun var mı? Diye, soran birlikler….. Ben, nurdan öteyim diyen biliş ve herkesin gözünün özü olan Sistem, buradadır.

Yok muydu dünyada, İsmail-i Kalem? Mustafa Kemaller, yok muydu? Yok muydu yaşamı, koruyanlar?... Muktedir olan, murat edilen o Muhammet Mustafa, insan sırrını dillememiş miydi? Yaşamda, kaynak yok muydu?

Hepimiz, iyi biliriz ki dinden öte bir dirilik vardı, dünyada. Ve bu dirliği anlayacak, görevliler gerekliydi. Ve bugün bizler, gövdemizin gücüyle toprak ilmini dilleyerek, her şeyin üstü bir sessizliği kaynak yapabilen İnsan Sesiyle, Sistemiyle, yerküreyi göreve aldık.

Açı daraldıktan sonra açıyı kapatabilecek olanlara, ihtiyaç vardı. Açının kapanması, yaşamın nefese inmesi, anlamına gelir. Herkes, nefese inemeyebilir ama kaynak olanlar, nefese inerler. Nefese indikten sonra, sahra olan bir yoğunluğa, gerçek ilimle girilir.

Ve orada Muhammet kulu olanlar, bulunur. Oradan daha üstün bir yoğunluğa geçmek gerekir. Orada, Rahmi Kapılar bulunur. Ondan daha öteye geçirildiğinde Rahmana varılır. Daha ötede kaynak olunur.

Ve en öte de kantara konanlar, olur. Onların gözleri kördür. Gözleri kör olanların, gönülleri de kördür. Biz, onların gücünü biliriz ve kantara koyanların, kantar olmalarını, engelleriz.

İşte canlar, “Nİ SA Sİ KA HA” dediğiniz, o insanlık kalemi, sevgiyle sizi, sevgiyle bizi, hepimizi, yarına kodladı.…Ve cemaatlerin tümü, burada bugün, bu çalışmaya, kalem olmaya, gönderildiler.

Hepsinin görevi var. Hepsinin kontrollü olduğu bilinir. Ve hepsi, kendilerini bulmaya, bilmeye ve oğullarını hak etmeye gelecekler. Ve geldiler.

İmparatorluğun gücüdür, burada bulunan. Bu gücün öfkesi asla olmadı ve olamaz. Çünkü İmparatorluk muktedir olanların, yarınlarını kodlayacak, Sistemli Kült Kapısıdır. Bu Kapıya, bilmeyen buraya inemez...

Cenni cevheri, can kalemlerin tümü ilmi ve biz, bu ilimde, Bütüne Hizmetçi olanlar….Sevgiyle, seviyenizi bilerek, geçtik.

Şimdilik bu!.

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ