“Dünya” dedikleri, BEN (BİZ’İN BENİ) olan bir candır… O dünya, yarını hak etmiş yaşamdır… O dünyayı hak etmeyen, yolu açanda olamaz… Zoru aşanda olamaz… Öz geçişini yapanda olamaz… Onu, bulup da “ölü” diyene, “hakiki” denmez. Esmalar’la kalem olana, “yarın” denmez. İsmaili Kalemler’i kodlamadan, nefese varan, kim varsa; yaşamda koruyucu değildir. Onun kulu olmak, geçiş için gereksizdir.

Dinleyin! azı çoğu biliriz… Yaşamı biliriz… Ziyan olanı biliriz ve ziyandan geçip Hakk’a varanı biliriz… Dere aktıkça akar. İnsan, Hak Kapılar’a varır. Kapıyı açar ve girer… Bil ki hakim olur; insan soyu olur; yaşam olur ve geçer… BİZ olmak için İmparator olmak gerekir. “OL” deriz; olur…

Ölüleri dirilten cemaatler olur. O cemaatler, İlmin Kalemi olurlar. Yaşamı yazarlar. Yazarlar; hak ederler…

BİZ, bizden başkası değildir… Biz, bilgi veririz. Verdiğimiz tüm bilgiler, “Dünya Ümmi Kalemleri”ni tohumlamak içindir…

Kurullar vardır… Dünya üzerinde her Kurul, İlim Kurulu değildir ama Kelam İlmi’nde kaynak olanlar, biliş haline vardıklarında, kendilerini hak ederler ve toprak olurlar… Toprak olmaları, koruma altına alınmaları anlamına gelir… Geri çekiliş başlar… Geriye çekilişte; topraklar, ışık haline dönüşürler ve yol, ilim olur…

Çok önemlidir ki bizler, dünyayı; hak etmeden, kalem yapmadık. Kara Işık’ı tohumlarken, kulluk yaptık. Işığı kodladık ve koklattık… İsrafil’in kelamı kodlandı ve yol, ilim oldu. Tüm insanlık için çektik yüreği ve Kürzi Kapı’yı açtık.

Dünya dışına da “Dünya dedik. Her ana “Dünya” dedik. İnsan soyunu, dünya ile kodladık. TOHİ CENNETİ’ni yaşattık. TANRILIK KAPISI, açık kaldı… Müsaade istediler ilme kapı açmak için… İnsan soyunu hak etmek için izin istediler… BİRLİK İLMİ ile HAK İLMİ’ni anlamak istediler…

Çok özel bilişi kodlayan; çatıyı oluşturan, çetin öncel bilişliler, bizi dinlediler ve kontrol kuruldu… MÜSİH SİSTEMLEŞMESİ için geçişler oldu… Hepsini kontrol ettik.

Kervan yürüyor!… Biz, yürüyenleri kontrol etmeden ocak olduk onlara… Kin ve nefreti aşanları hak ettik. Oğulları kontrol ettik… Bildik, Birlik kurduk… “Oğul, ben sen; sen ben olalım” dedik. İşte olay budur…

Bundan sonra, Ruh Kapıları, açık kalacak… “İMAR İLMİ” denilen İlim Katları, tüm insanlığı korumak üzere “İ RA Zİ Sİ” denilen kalem olacaklar… Mikail İlmi, hakim olacak ve bizler, cennet olacağız tüm insanlığa…

Aşk İlmi, Hak İlmi, Kalem İlmi, İnsan İlmi!… Hepsi ilim ama İnsanlık Boyutları’ndaki gerçek ilim; kalemin, insanlıktaki kulluğudur… İnsana kul olan, kalem!… Bunu anlayın. Anlayın ki hasat yapın!... İnsana kul olan kalem… O kalem, İlmin Kelamı olan Levhi’de, İNSAN olur ve oğul verir… İşte bu!…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ