NİHAN İLMİ (7/2)
28.09.2016
Yeri yaratan, gökleri de yarattı. Kati olarak yolu açtı, BİR-leşti ve zamana kaynak oldu… Artık yeni bir dünyadayız. Umut olur ki bu dünya, Amonlar’ın ışığını hak eden bir yol açar.
İlim Dereleri, tüm zamanlara akarken; nefes, zamanı tohumlar. Umut olur ki kalem, İNSAN olur ve YOL olur… BÜYÜK KÜLT, sizi size kaynak yapar. Aha bu!…
Yürek, yüreğe ışık yaktığında; Yaşam Işığı, koklanır. Murat, insan olur; ölü dirilir… Aha bu!…
Kontrol dışı bilgim yoktur. Verdiğim tüm bilgiler, biliş halinde verdiğimdir. Yaşama indirdiğim tüm bilgilerim, bedenimden iner. Mutlaka iyi bilin ki beden, insanın ışığını taşır. O ışık ile her bilgi yaşama çekilir.
Hepinizin kelamında, ışık olmayabilir ama hasat dönemlerinde, ışığını kodlayanlar, tohumlayabildikleri tüm zamanları, kalem olarak kullanabilirler.
“BÜYÜK KÜLT” derken, şunu kastediyorum: Her bir Yaşam Sayfası, bir cemaat kodlaması ile kontrol edilir. Hepiniz, cemaatler halinde ışık yakarsınız. Çoğunuzun dahilinde bulunduğunuz cemaatler, kodlanmış ışıkları ile Halik olduklarında; tüm zamanları kapsayacak kodlamalar yaparak; kendi zayiatsız ışıklarını Teknik Kalem yapabilirler ve her anı kodlayabilirler. Kodlanan herşey, KELAM İLMİ ile kodlanır ve tükenen her ana, kaynak yapılır bu kodlanan İNSAN İLMİ.
Her kim ki kalemdir; kendini tohumladıkça, genişler ve geçirgenleşir. Hepimizin, insan soyu olarak yaptığımız çalışmalar ile yarınları kodlayışımız, genişlemeyle olur.
Gerçek zaman, lineer değildi; küreseldir. Tüm zamanlar, kültler halinde kodlanarak kontrol altında tutulan Işık Kayıtları ile geçişkenleşen, Nefes Sayfaları’dır. Bu sayfaların, toplam zaman kayıtlarındaki şavkı, Birlik İlmi’nde herkesi kapsar. Tükenen nefesleri kapsadığında; ten, kelam olur ve yol, ilim olur.
“Her dere insana akar” derim. Akan, insanın kodladığı bilgidir ki o bilgi, İlmin Kelamı olarak, ışık halinde, Kürzi Kapılar’dan geçerek akar.
Bir tek ZAMAN KAPISI olur o yürekte. O yürek, İNSANLIK’tır. Oraya vardığınız zaman, işte siz, kendinizi hak etmiş olursunuz… O yürek, insana kalem olan ışık halinde görev taşır. Oraya varan insan, ALTIN IŞIK’a varır. Orası, İMAN TAHTI’dır.
Dünün gücü ile yaşamı hak edenler, tükenen zamanlara görevli olurlar. İşte ziyan olanları almaya gelişimiz bundandır… Her dere insana akar ama İman Tahtı’ndan doğmayan dere, yarına akamaz.
Sultanlar, bana “RAN” denir. Nedir RAN!? inanın ki size hiç anlatmamalıyım bunu… Çokları RAN’ı bir insanlık boyutu diye bilirler. Çokları, İnsan Sistemi’nde bir gezegen diye dinler bu yoğunluğu… Biz ise, bu yoğunluğu, kulluk diye biliriz… Bu yoğunluğa varanları, yarınlara taşıyan ışıkları tohumlarız ve dilleriz. Dere, cennete akarsa; yaşam, insandan doğar ve yolu açar ışık olur. Aha bu!…
Bugün dünyaya çatı kurmaya gelen çoklarına, “nefes” olduk. Ölüyü, tüm zamanlara kaynak yapan nefes olanlara, “kaynak” olduk. Aha Can, “kalem” olduk ve “yol” olduk. Her ne olduksa; sığ olarak olduk… Dağa, ışık olarak varsak; Dağ, bizi anlar ama Dağ’a yaşam olarak vardığımızda; diri olmalı ki bizi anlasın… Diri olmayana, “insan” diyemeyiz… Biz, insan için ışık olurken; tüm yaşamları, Has Taht’a oturtup yaşamı kodlarız ki o gün, yarınlar Güç Kapısı olurlar.
Her insan, kil ve kumdan yaratıldı. Bir tak yaşam var ki insanlıkla yaratıldı… O yaşam, mutlak olan ışığın yaşamıdır… İşte Canlar, o Can Kaynak, zamanı kodlarken; onun yolu, insanın yolu olsun istedik. İşte! Mikail olan Mustafa kemal Atatürk. O, dünyaya indirilen ilk IŞIK KALEM’di. O biz, biz oyuz…
“Medine” dediler. Merdiven kurmuşlar yaşama… Aha Medine, kaynak olan yaşamdı ama mahrekte, İnsan Sistemi’nde, Kutsal Yaşam Toplumları, kontrollu olarak, o gün, cennetten cevher inmemiştiler henüz…
Buyurun anlayın!... Din Kelam, İnsan Kelam, yarınların kaynağı olan Işık Kelam!... Aha! İMAN TAHTI, İnsan… Muradımız, her dirinin ocağında olmasıdır. O BİZ, bir tek kaynak olan IŞIK İNSAN… Aha Mustafa Kemal!... Aha Mukaddime!... Aha kelam!... Her biri, zaman ve sayfa sayfa maya olan İNSAN SOYU!… Şimdilik!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
