KARANLIĞIN IŞIĞI (9/1)
31.10.2018
Canlarım, yerküre; sizi, “BİZ” diye dinledi. Burada, bu kadar uzun çalışma, daha önce çok ender olmuştu. (Not: Çalışmanın ilk bölümü olan ses kaydından söz ediliyor.)
Bugün için “İNSAN” dediğimiz “KALEM”, bizi de KÖK GERÇEKLİK’e kodladı ve “RUH” olduk. ALLAH, “DİRİ” olanı hakeder ve dinler. “ÖLÜ”yü dinlemez ALLAH… Onun “KÜLT”ü yoktur ki onu anlasın; onu dinlesin…
Bizi, bizden sorar “İLİM SAHRALARI”… “Niye dünyadasınız!?” diye. Biz, insanlığa “KURAN” olan yaşamlarız… Dünya insanlığına, “İNSAN” olup “KURAN” olmaya geldik. ZAMAN SAHRALARI; bizi, “İNSAN” diye bilir. Biz “BİR TEK”iz.
Aza sorar; “Niye geldin!?” diye. Ona deyin ki “biz, dünyaya cennet olmaya değil cennet kurmaya geldik.” Peki cennet; Şekil Boyutları için ne ifade eder!?
İSA demişti ki “insan, cevherini HALİK kıldığında; o, cennet olur.” Ama MUSA da demişti ki “insan, KELAM ettiğinde, HALİK’tir ve HALİK olduğu için cennettir.” Ya MUHAMMET ne demişti!? O da demişti ki “ben, cevherimi HALİK kıldım; yarınımı hasata kodladım. “TOHUM” oldum ve ben, “BİR TEK” olup cennet oldum.”
Bunları, Dini Kitaplar yazmaz ama YAŞAM SAHRALARI’nda bu bilgiler vardır… İnsan, insanı anlamalıdır. İman edin ki insan olan, KÜRZİ SAHRA’dır ve o, KELAM ederken, kendini diller. İnsanın, İLİM’i dillemesi, yarını dinlemesidir. Her insan, bir “CEVHERİ”dir ve her insan, bir “CENNET KAPI”dır. O KAPI, insanlık açıldığında; açılır. İnsanlık kapandığında; kapanır… BÜYÜK GERÇEKLİK budur.
İnsan, “İLİM”ini HALİK kıldıkça; yarını da HALİK kılar.
Unutmayınız, yazılar yazılır ve yazılar okunur… Okuyan, okunan olur… Okunan her insan; nesillerini, “KURAN” yapar ve “RUH” yapar. “RUH” olması, “HASAT” olması anlamına gelir.
BİLİŞİN HALİKİ, “İLİM”dir. İnsan, o “İLİM”i hakettikçe; TOHUM eker. Ekilen TOHUM, “İNSANLIK TOHUMU”dur.
Burada, bu çalışma neden yapılıyor!? Bunu, bir kez daha açıklamak isterim: Dürtülerle çalışmalar yapılıyor dünyada. Bu çalışmalar, sayfa sayfa TOHUM ekiyor ve o TOHUMLAR, kontrol kurmaya çalışıyorlar. Ne var ki TOHUM, kontrol kurmak için yetkin olmalıdır. Yetkin olmayan TOHUM, kodlama yapamaz ve SONSUZ SAHRALAR, görev taşıyamaz o TOHUM’a.
TOHUM olmak, KÖK GÖREV’i kodlamakla mümkündür. O KÖK GÖREV, CEVHERİ GERÇEKLİK’le kodlanmalı ki HALİK olan her insan, HAS olup BİLİŞ halinde “GÜÇ” kaydı yapsın. Bunu yapabilen her çalışma, “DİRİLİK”ten yapılır. “DİRİLİK”, “RAHMAN” olanın kaynağıdır. O Yücelikte, her bir insan, geçiş yapar ve “KÖK GÖREV”ini hakeder “HALİK” olur ve Sonsuz Zamanlarda güçlendirici olur… İşte insanlığın, her birimizin yapmamız gereken budur.
Bütün kütle kontrol kurarken; bizler de kontrol kurarız. Her birimiz, Cemaat olarak görev taşırız. Cemaat; İLİM’dir, KELAM”dır, HALİK’tir ve her Cemaat , “DİRİ”dir. DİRİ oluşu ile birlikte, “TOPRAK” olur. TOPRAK, insanın tohumudur.
Bizim için beden gerekir ki her insanı kodlayabilelim… Bedenin olmadığı bir SAHA’da, “İLİM” olmaz. Bizler, TEKNİK TAHDİT’le beşere, KELAM ederken; bilgiyi, kendi diriliğimiz ile kodlarız ve sofraya koyarız. Kodladığımız bilgi, diriliğimizi artırır. Ağır yük taşırken; DİRİLİK, müthiş bir güç halinde bize, imkanlar tanır. Her insanın kendini bilişi; BİR’e hizmeti ve hasat oluşu ve benzeri imkanlar!...
“ALLAH”, “ALLAH” deriz hep. O, biz; biz, O’yuz ama O’nu bilmek; insanın, “İLİM”ini bilmesi ile mümkündür. ÖZ GERÇEKLİK’tir BİLİŞ HALİ… BİLİŞ, İLMİN KELAMI olur. İLMİN KELAMI, tüm insanlığın tahditidir ama o tahdit, HAKİKİYET’te HALİKİYET’i doğurur ve RUH SOFRASI’na varılır. RUH, KELAM’dır ve MUTLAK SAYFA’dır. İşte o sayfaya, “NEFES” denir.
Her insan, bir “SİYAH KÜLT”tür ve her insan, bir “RAHMET”tir. “SİYAH KÜLT” diyenler; “DİRİLİK”i dillerler ama “RAHMET” diyenler; lokamatif olan şafağı dillerler. Biz, DİRİ olan ve HAKİKİ olan “BİLİŞİN SİYAH KÜLTÜ”yüz ve her SİYAH KÜLT’ün “SA HA” olan kaynağıyız. BÜYÜK KÜLT, bunu dürümledi ve dilledi.
Sizleri kucaklıyorum!... Buyurun, soframız hazır. Herkesi bekliyoruz!... İş budur!... İş budur!... İş budur!…
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
