O simsiyah yaşamlar, tükenen her anı, tahditli olarak kodlayabiliyordu… Dünya dışını, tohum olarak tüm yaşamlara çeken, sessizliği dilleyebiliyordu… Tohum, insan soyuydu. Bu soy, kuldu ve kul, her anda vardı ama bu kulu, tohum olan bu yoğunluğu, anlayan yoktu.

Seyrettiğimiz zaman evrenlerin ve galaksilerin oluşumunu; Kübra’yı izledik. Sonsuz zamanları tohumlayacak olan Kübra!... Her gerçek insan, kelamda Halik olabilecek; yaşayan ilmi, tohum olarak göklerden çözümleyip, yerküreye çekebilecek; Halik olana, has ten, toplum olup inebilecek; Cennetler, cevherinde olacak ve Zaman Kapısı hep açık kalacak…

Dert değil ki yaşam!… Her insan, Zaman Sayfası’na girer ve beden alır… Dert değil ki yaşam!... Hepimiz, ziyan olanlar dahil, Kaynak Işığımızı yere çekeriz ve yerkürede nefes olabiliriz… Zaman, kelam olsa da yaşam yoksa ama nihan olan ilim, kulsa; “cennet” dedikleri mutlaktır…

Şu ana kadar herkese, her bilgi verildi. Ne yazık ki hakiki bilgiyi alıp okuyan yoktur. Nedir hakiki bilgi!? Nefes!… Kervan olan yaşam ve yol olan cennet!…

Sistem, Nizam ve Düzen olarak çalışanlar, daha güçlü bir zamanı tohumlamaya geldiler. Ne yaptılar bilir misiniz!? Salaha, sıhhat istediler… Salaha, sıhhat!... Bakın ne istediler!... Hak ettiklerini, alıp taşımak!... Ne istediler!? Beden istediler… Daha ne istesinler!? Bildikleri bu kadardı!... Başka ne istesinler!? Akıl Tınısı’nı duyamayan, ne isteyebilir ki!?

Bir kapı ilme açılmadan; Din Kapıları kapatılmadan; yerküre, görev almadan; Dince Kelam, nefese varmadan; tohumlar, kulluk yapmadan ne isteyebilir ki zaten!?

Canlarım, Tarık İnsan, İlim Kapısı olsun diye çalışıyoruz. Zordur biliriz insanın, kelama varması... Zordur biliriz zamanı, hologram olan yarınlara, kaynak yapması ve hologramı aşması zordur!... Toydur zira insan!… Zordur!…; Sorumluluğu yoktur!... Zordur!...; Yolu kontrolsüzdür… Zordur!...; yaşama inemezse, yarına varamaz. Zordur!...

Ölüleri dirilten; yer ve gök olan ve Kuran olan her insan, kendi çantasını taşır… O çantada, yaşam dürümleri var ve o çantada, yaşama kira taşır!… Kira taşır!... Ne demek istedim!? Dünya insanı, dünyaya kiracıdır…

Huzurlu bir yaşam için, barışın Canlar; barışın yaşamla!... İlme varın; barışın!... Nefes olun; hasat olun; akın!... Ama hak edin de yarını, hasata tohumlayın; Hak İlmi ile kiracılık yapın!… Şimdilik!…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ