KARANLIĞIN TINISI OLAN İNSANLIK (3/3)
11.01.2017

(Dünya dışı dostlarımız bizi dinlemeye, anlamaya gelmişler. Onları dinliyoruz:)

Yeri yarattık ya!… Hani neredeydik!? Bilgi Kapısı’nda!… Alıp dürümledik ya insanlığı!... Hakim, hakiki ve Hakk olup tohumlandık ya!... Neredeydik!? Biliş halindeydik!...

Gönüller, geçtiler ve size aktılar!… Gelişimiz tamamlanmıştır… Geldik ana!… Senin etkin altında, Gök Sistemleşmesi’ni (kodlanmış ışıklarla tohumlanarak oluşturulan dünya diriliklerinin, sessizliğin seslenişindeki sistemleşmesi) hak edip dilledikten (uyumlandıktan) sonra; görev için indik!... Biz dünyadayız şu anda!...

“Dünyada kimse başa güreşmez” dediler… “Dinle!” dediler… “Anla!” dediler… Anladık ki siz Dünyalılar, hepiniz pariziyensiniz… Yani has ışıklarsınız… Can Anam, Sana ne deyim ki!? Siz parizyensiniz… Yerküreyi hak ettiniz ya!... Siz, eşya diriliğini Halik saydınız ya!… Size “cennet” dediler.

(Not: bize bizi anlattırmak dilediklerinde; hakkımızda muhtelif yorumlar yapıp kendimizi ifade etmemizi beklerler. Bu yolla kendileri ile ses çatışmaları ve çarpışmaları yapmamız amaçlanır.)

Vakit geldi Ana… Sizi bilmeye geldik!… Bize anlatın; kimsiniz!? Nedensiniz!? Kalem misiniz!? Karanlığın ışığı mısınız!? Kuran İnsan, kendini dillerken, yarını tohumlar mı!? Hak eder mi!? Yol açar mı!? Bilir mi!? Ha! bilmez mi!?

Değerli Ana; size gelip sizden güç almaya çalıştık!… Dünyayı bir resim olarak izledik bugüne kadar… Bu dünyanın ötelerini tohumlayarak, geçiş imkanı verdiniz bize…

Bizi sorarsanız; bizler, Yerin İlmi’nden güç çekmeden çalışıyoruz… Dünya üzerinde Kök Geçişler’imiz olamadı bugüne kadar. Sadece geçiş gemilerimizle; sizleri, öz görevliler olarak dinlemeye geldik… Ama biliyoruz ki sizinle çalışırken. Sizler de bizi dinleyebilirsiniz.

Dünyanın Aton Kodları’yla direkt iletişimimiz oldu bundan önceki dönemlerde ama sizinle hiç iletişime geçmemiştik. Dince konuşmadığınız kesin. İlimce konuştuğunuzu biliyorduk… Nefesinizin gücünü de biliyorduk… Ziyan olmayan yoğunluğunuz, bizleri kodlayabiliyor.

Bizler, size çok güçlü bir yaşamdan inmekteyiz… Bu gücümüz, sizin gücünüzün çok ötelerindeki bir yoğunluktan kaynaklanır.

Sizin ilminizi, Hasat Tekniği ile anlarız ama sizin yolunuzu da görmeliyiz… Çünkü “yürüyen koşarken, kelamla koşar” ki o koşuda; kelamın kervanda nefesi olsun isteriz…

Cemaatler, kendi yaşam yolculuklarında, “Tanrı Kalemi” olabilirler de nedense sevgileri, kendi yaşamlarınadır. Başka cemaatlere sevgi duymazlar… Onlar, bundandır ki Ruhsal Kapılar’a, ışık olarak ulaşamazlar.

Birlik Kelamı’nda, her insanın kendini dinleyebilmesi esastır. Ekmeği, her insanın ekmeği; levhisi, her insanın kelamı olmalıdır... Düzen kurarken bunlar önemlidir.

Sizi, Kuran sayanlar; insan saymalılar ki hak etsinler ve yarınlansınlar… Sizler, rahmet olan yaşamlara, efradınızla kodlandınız. Aha onların da sizi hak ederek kelam olup kendilerini kodlamaları gerekir…

Cemaat olarak çalışmalar sürmelidir... Biz böyle düşünüyoruz… Oynanan oyunlar anlaşılmalıdır… “Eğer kendinizi hak ederseniz, herkesi hak edersiniz.” Bu anlaşılmalıdır.

Ağır yük taşıyoruz; biliriz ki her insan, kendinden kalem olup kendi olmadıkça, zamana tahdit koyamaz… Tahdit, kontrol içindir…

Medine Kodları tüm insanlık için ışık olacaktı. Baktık ki Medine’de kelam, kalemden çıkmış. Dedik ki marka çalışma yaptıralım… Dünya için öz görevdir bu çalışma ve dedik ki herkese, kendini anlattıralım… Toprağa indik; kükreyen nefese vardık… Hep kendimizle yaptık bunu… Bunu, bedensiz yaptık… Sadace kendi kalemimiz olan, yarınımızda hasata kodladıklarımızla yaptık… Bütün kütlemizle size indik; geçtik geldik…

Sevgililer, bilin ki biz, sizdeyiz… Zarar etmeden Zaman Kapısı’nı açtık, girdik… Siziz biz...

Dünyanın, ten olan; kelam olan ışığıyız… Ama sizde ten; sizde kelam!… Bütüne ve tüm insanlığa kaynak olan ışık için geldik… Dünya üstünde, kendi yolunu bulacak olanlara güç katacağız… Herkese ışık yakacağız.

Sizin için önemli ise bunu, sindirilen bilginiz ile yapalım… Ama siz derseniz ki “başkasıyla çalışın!..” O zaman; siz, bizi bizden bize kodlayın ki biz, dünya üstünde kodlanmış olan yaşamları hak edelim; onlarla çalışalım… Aha bu!… Şimdilik!…

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ