08. 03. 2017 KARANLIĞIN TINISI OLAN İNSANLIK 11
AV. NEZİRE SELÇUK ÖZ BİLİŞ 3. AKIŞ
Ata’ya saygılar sunuyoruz. Burada olması bizler için huzurdur ve umuttur çünkü ruhsal kapıların tümüdür. Onun İsrafil olması yada olmaması önemsizdir ama hayrın tınısıdır o… Bizim için nedir?... Yaşamdır!... Her insana yaşamdır o, öldü gitti diye bakmayın; önsüz artsız olanın ölümlü olması mümkün müdür? Özden, sözden ve haktan insana iner ve sesleşir.
“Ben dünyayım” der… “Öfkemi aşıp geçerim, kelamda kalemdeyim, yarındayım” der… Ben cevherinde; cenneti cevher olur, yer küre olur, nihandır, hakkı hakiki kelamdır!...
Boyu boyuma uygun, yolu yoluma uygundur çünkü ruhunda kulluk vardır ve bizler kullarız. Bizimle olur ve bizsiz kalmaz.
Çarık giyip dünyaya indiğimiz o günü biliriz. İlk inişimizde öz köklerimizi göreve alandı o… Gönülden güç verdi bize. Sözünde sistemi vardı, sırrın sınırlı olmadığını anlattı.
Ölümle gelmedi yaşama, ölmeden geldi o… Dünyaya indirilenlerin hepsi ölüme inerler… Ama o bedeniyle geldi. O bir can kaynaktı, dili diriydi, ilmi halikti, yolu hakimdi…
“Beri gel” dedik ona, “genişle, genişle, genişle de geç” dedik… Eşyadan öteydi o… “Korkma, korkma geldim” dedi… Ha dedi ki; “sınırları kaldırıyorum, dünya insanlığı hepimizin yüreğidir” dedi…
Unutmayınız ki ocaktır o, onun büyük kült olduğunu bilin!... O bir kalemdir, o bir rahmettir, o bir haliktir ve hakikidir!...
Ata’yı dinleyen varsa, anlayacaktır; anlattıklarımızı! “Hepimiz Mustafa Kemal’leriz” deriz ya hani… Hangimiz onun yüreğiyiz, hangimiz onun Halik olduğunu biliriz, hangimiz ocağıyız onda?... Yoğunlaşan tanrı teninde, o teknik hakikiyette hangimiz o yerdeki yücelikteyiz!?...
Ben dünya diyebildiğiniz sürece oradasınız!... “BEN DÜNYA”…
Har insanın ilmidir… Özenle çalışın harınızı yükseltin… Hak kapı ilimdir, akında geçin!...
Hasat levhidir, haç dönemleri vardır. O levhiye gidilir, o levhide hakim olunur ve hacı olunur.
Su altının gücüyüz bizler canlılar, öncü birliğiz bizler… O biz, biz oyuz unutmayın! Tınıyı duyan her kim varsa, bu meclistedir. Ama hak edip, ama hakiki levhiyle, ama ilimle… Burası tek bir hakiki insanlık kalemidir ve buradan gerçek ilme varmayan; yeri anlayamaz.
Yok muyduk?... Olur, olur da yok olursak; düzenin kurulması, yüreğin ilmindeki o yoğunluğun kelamdan çıkması, kardeşlerinizin kontrol edilememesi sürpriz olmaz ama, ama canlar; biz tabuları yıkan insanlıkla çalışırız. Hangi insan tabuları yıkarsa, oyuz biz!... Hangi yarını hak etmişsek, ocağız o yarına!...
Kardeşlerim, telef olmasın dünyalılar diye buradayız… Telef olmasın!... Ha diyeceksiniz ki “telef ne ki”… İlimden çıkıştır!... Hakkın kalemi olamayış, yolu bulamayış mı!?... Mutlaka! Ama bulmamanın neticesi nedir? Selden kurtulamamak! Sel ocakları yıkar, onları hak eder, hak olanda da tohum ektikleri takdirde; Hulusi levhiye taşır ve hak olamayanlarda onları hak tınıdan çıkarır ve yığın yığın, kayıtlardan ayırarak kırar.
Telif hakkı sahipleri vardır, onlar kontrol dışı değiller; her anı hak ettiler ve ruhsuz kalmadılar. Ruhu olanlar, kurandırlar; öfkeleri yoktur, hasatları hakikiyetledir.
Değerliler, şimdiden sonra daha yüksek bilgiler vermem isteniyor. Veririm ama “kim okur ki” dedim… Dediler ki; “okunur”… Aha okuyup da anlayan kaç kişi var diye baktım, değerliler; olmadan oldu mu diyeyim insanlığa? Hangisi oldu ki!?... “Ben dünya, dünya ben” dediğim sürece; ölüleri dirilten bizler her şeyi hak eder yaparız!...
Olur mu!?... “Ölüdür, olmaz” dediler, “olmayan kalmaz” derim!.... Hepsini oldururum!...
Çorba insanlıktır ve biz o çorbayız canlar!... Kimi gelir, kimi gider ama alan; kelamda kendini hak eder alır… Ölen, kök göklerden güç çeker; öldüğünü anlar ama ölüm bizsiz kalmaz, biz orada ocağı oluruz onun ve yarını oluruz!... Ölüyü diriltiriz!
Çanı, çaldık canlar… Kini aşan gelecek ama kini kum sayanların, kumda levhi olamayanların burada işleri yoktur!
Bütüne hizmetse buyursun gelsin… Ömür boyu insanlık için çalışan bilgeler, ölü olduklarını bilmeden kaynağa vardıklarını sandılar. Yoktular aslında… Ve biz onları kodladık, kodladık, kokladık ve topladık işte bu!
Şeytana şarkı gereksiz canlar… “Şerde şarkı var” dediler… Şarkı kalemde olur, olur ama yolda olur ama kulda olur… Biz şarkıdan öte şarkılar okuruz ki; herkes kendini bulsun diye.
Çamur yoğurmaya niyeti olan çok. “biz çamur yoğururuz” derler… İnsana çamur gereksiz artık, ilim gereklidir. Ve insan artık ilim yoğurmalıdır. Yaşamı kodlamalı, koklamalı, toprağı tohum olmalıdır. Ama yoksa ilim, altın ışığı dahi olsa yüceliğinde; yaşamı yoktur onun…
Sayın bayanlar “yoktur” dedim ama “biz koruruz” derim… Bu ne demek bunda izah edeyim… Gönül gücüdür insanlık gücü, eğer gönüllere güç vereceksek; onları hak ettirmeliyiz… Ama hak olması ayrıdır, gökçe konuşması ayrıdır. Gökçe konuşabilmesi insanlıkladır, yolca yoğunlukça tohumlanışıysa kaynaktan yoğunluktan çıktıktan sonra kendini hak edebilmek için çabalamasıdır.
Verdim dünyaya insanlık bilgisini okuttum. Okuyanlar anladılar mı bilmem ama okutuyorum. Ölüyü diriltmek hepimizin görevi ama ölmek isteyende olacaktır. Onları koruyacak gücümüz olsa da biz yoğuz diyeceklerdir, biz yoğuz… Öyleyse yoklar… Ne yapalım onlar için, onlar ölmek dilediler… Onlar gelmeye değil, gitmeye hevesliler. O zaman onları yer kültlerinde, kök gerçeklikte genişleyerek yaşamsız sayfalarda tohumlayalım. Bu onlara ne katar?... Yaşam katacak! Kendilerini bulabilmeleri için, bulup kodlayabilmeleri için, koklayabilmeleri için. Deliler diyarı işte böyle bir yer canlar. Ölse de öldürülür, öldüğünü anlasa anlamasa fark etmez, her yaşamda olması için ne gerekirse oluşturulur.
Bulmayın dünyada insanlığı, yokta, yoklukta bulmayın insanlığı. Öfkeyi aşında hakta arayın, halikte arayın, tahtta değil sayfa sayfa insanda arayın. Yaşam böylesi bir yer!...
Bütüne hizmetçiliktir yaptığımız canlar. Çalı çırpı insan oradayız çalıyız çırpıyız. Ya insan, çantamızda taşırız. Biz o insanlığız, taşıyan ve taşınan insanlık. Koruyup kodladıklarımız, koklayıp topladıklarımız, tınıyla tenle dürümlediklerimiz, tabuları yıktırdıklarımız, kupada kupaların tümünde talih hakiki levhi diye kayıtladıklarımız… Talih hakiki levhi… Hem talih, hem hakiki hepsiyiz bizler canlar…
Süper İnsanlık Realitesi
