8.KASIM.2017 TARİHLİ İMPARATORLUK 10

AV.NEZİRE SELÇUK - 2.AKIŞ – 1.BÖLÜM

Her insan, Medine’dir. Ve hepimiz, insanlık boyutlarının kodlarıyız. Dünün ötesinde ki dünleri de dilleriz. Her insanın nefes alıp, verdiğini biliriz.

Aşığı olduğumuz kelam, akıl. Aklın kalemine, gerçek insanlar, iner. O kelamı kodlayanlar, bütünün kübrasında kayıtlanırlar.

Ant olsun ki dünyayı koruyanlar, ağırı hafifletenlerdir ve ağırı hafifletmek için karanlığın tekniğini bilmek gerekir.

Kalemin levhi kapısında kayıtlanmış olanları, kodlamak gerekir. Kurandan öte kuran olmak, Mustafa Kemal olmak gerekir. Masiva, hakiki insandır. Kaleminde kelamı mutlaktır ama yarını yoktur, onun.

Murad ederiz ki tükenenlerin tümü yeşeren insanlıkla, yeşerirler. Diri kodlarla, bu çalışmayı yapmamız gerekiyor. Burada bulunanların hepsi, diri kodlarımız olmalıdır.

Unutmayınız ki dünyanın ruhu, akıl kültüdür. Buraya varanlara, hak ettikleri dilletilir… Hak olmaları istenir….

İki dünya, bir tek akıl kelamıyla kodlanır… Biri akıl, biri hakikiyet… Her biri, kalem... Ama her bir insan mutlaktır… İyi anlatın, dünyalılara.

Dört kök gerçekliğinin biriyiz, biz. Dümeni insana verdik. Her birimiz İsmail-i Kalemlerinin Esmalarını kodlayanları tohumladık ama tohum olmamız gerekmekteyken, tohum olduk... Koran Kaleminden öteyiz. Unutulan tekmil birliklerin, kelama inme imkanının olmadığıdır.

Ve biz, hepsinin kelama inmesini sayfa sayfa kodlamaya çabalattık... Kara ışığın, yeşilden mora, kök görev taşıdığı bilinir... Ama kara ışık, yerkürenin görevlisidir... Ve İslam Dinin, en büyük gök çözümleyicisidir.

İnsanlık boyutlarında, insanı koklarken, ilmin kalemi olup, koklarız. Dünya durumu, budur. Ve bunun içindir ki bu dünyanın ruhu, kontrol kurmalıdır. Ki kendini kontrol ettiğini, yarını kodladığını, bilebilsin.

Dünya dışı varlıklar, dünyayı, hak etmeden çalıştılar, bugüne kadar. Onlara, “dünya” diye bir planet yoktu zaten…. Sadece kayıtları kodladılar. Ama ışıklarını yakamadılar… Soyu ümmi olanlar, kuran olamadılar. Yollarını kaybettiler. Önlerine ne çıktıysa kırıp, yıktılar. Saltanatın gözü gördü ki ocaklarında, hep yıldız kayıtları kırıldı.

Dört gerçek vardır, insanlık ilminde... Miraç Kapısının açılışı, yerkürenin, göz, öz, söz oluşu, müsterih kalemin ilmi kayıtları kodlayışı… Ve murat edilenin, halik olup, kaynak oluşu.

Su Altı, bunları net bilmekteyken, dünya dışı varlıkları, bunu, öfkeli, öfkeli kodladılar… “Bizim için bunların manası yoktur” dediler. Düzeni kuracak olanın, kelam olduğunu anlamadılar.

“Her insan, bir Altın Işıktır” dediğimiz, zaman da hiç biri bunu, kelamda dillemek istemedi. Dünya efradını dahi hak etmeyen bir gezegendir, diye düşündüler.

Ortalık karışır. Karışır ama hayrın kalemi yazarsa her şey dürümlenir ve düzenlenir... Burada, bunu yapıyoruz, biz.

Hepimizin İslam Dininin gücüyle çalışmamız istendi.…Dendi ki “insanın dürümlerinde, İslam var”. Yolunu bulan, yaşamı kodlar. Bir tek durum vardı, kodlanmış ışığın, yarını hak edip, etmemesi.

İslam da yaşam daha güçsüzdü. Yaşamın sistemi kodlanmamıştı. Rahman olan kervan, kaynaktan ayrılmadan mutlak kuran olmaya çalışmaktaydı….Ve biz bunun içindir ki “insanlık” dediğimiz, kültü tohumlamaya başladık.

Dünya dışının, düzeni kuracağını bilmekteydik ama dünya dışı, düzeni kurarken, dünya yaşamı, ne hale gelecekti?... Bunu kimse anlayamazdı.

Dünyayı, yıldız sırrı diye bilinen bir sistemle, kontrol etmek istiyorlardı….Biz mutluyduk. Huzurluyduk. Yarını kodluyorduk… Ama ya bizim ötelerimiz ne olacaktı?

Buyurdu, buyurdu, buyurdu, hepsi buyurdu indide, sorgu sual ettiler. Tükenenler, ne oldu diye?

Fatih ilimdir, canlar. İkmali tamamlar, yarını kodlar. Fatih olmak gerekir ki hayrın, hakikiyetin dürümlerini kodlayabilelim.

Dedik ki “dünya yoldur”. “Yaşar, yaşanır bir yer mi dünya,” dediler. “Esmaların ötesinde bir insanlıktır” dedik.

Devamı 2.bölümde

SÜPER İNSANLIK REALİTESİ

https://vimeo.com/242007897