TURANLARIN KURANI (12/1)
16.05.2018
Değerliler, eller ilme; yürek külte ve biz, ZİYA olan insanlığa, ilimle indik!... Şimdi TANRI olup kodlama yapmalı. Herkes bilmeli!... TAHT’ı KAYNAK olanlar, TANRILAR olurlar ve kodlama yaparlar.
“İBRAHİM SOYU” dediğiniz bir soydan söz ettik hep. İBRAHİM, İMRAPATOR’dur; İNSANLIK KODU’dur. İnsandır ama ZAMAN SAHRASI’ndaki HALİK olan İBRAHİM, MİKAİL olandır. O, bizdi; biz oyuz… Onun adı, SİSTEM’dir.
“İBRAHİM SOYU” derken; siz hep kitaptaki İBRAHİM’i düşündünüz. Bu nedenle çok yanıldınız. “İBRAHİM” hasat olana denir. “İNSAN” olana denir… “RAHMAN” olana denir ve “RUH” olana denir…
Size biz, PEYGAMBERLİK KALEMİ vermedik ama dedik ki “sizler, İLMİN KAPILARI’sınız. Sizler, İNSAN’sınız ve bir TEK’siniz. İşte o TEKLİK, İBRAHİM’İN KALEMİ’dir. İBRAHİM, tohum eker ama NUR olup eker. İSLAM olur ve sonsuz zamanları kodlar…”
İnsanlık, KELAM’ı anlamadı. Sandı ki biri, dünyaya gelir onun BİRLİK’inde, her an, KAYNAK olur ve o soy, MUTLAK olarak CENNET olur… Dağlarım, anlayın ki İLİM KAPISI’dır İNSAN olan.
Siz, “İBRAHİM” derken; anlamanız gereken İNSANLIK’tır. İBRAHİM’i kodlarsanız, çok farklı kodları, tahditli olarak kontrol ettiğini anlarsınız… Biri İNSAN; biri İLİMİ; biri KURAN; biri TOPRAK; biri KAYNAK; biri CEVHER; biri lekesizlik ve İNSAN SOYU!...
Mutlaka iyi anlayın!... Siz, insanlık olarak çanta taşırsınız. Çantanızda, kervan var. O kervan; sizi taşır, siz onu ve o sizi!… Her biriniz; kendiniz, kelamınız ve tohumunuz olarak tahtınızla taşınırsınız… SANAL BOYUTLAR, kodlanmış yaşamları hakettikçe yol alır. HAKK olmayan; hakedemez.
Size masalar kurduk!... DÜZENLER kodladık!... İki DİRİ, BİR TEK KUL olsun diye kodlamalarda tohum ektik!… Her insandan, ilme kodlanmışlık sahraladık!… Nesiller, KELAM olup ÜMMİ KAPILAR’dan geçmek istediklerinde, kontrol kurduk.
Şu andan itibaren, daha yüksek SAHRALAR tohumlanacak. Daha yüksek KALEMLER kodlanacak ve bizler, çok daha güçlü olacağız.
ATON KAPILARI, burada çok özel görevler taşıdılar… Ulu bir dünya için çok çalıştılar… İSA KULU oldular. Ummanlara kodlandılar!… MUSA KALEMİ oldular!… TOHUM olduklarında; KALEM’e, İLİM oldular!… YOL oldular!… Her an için çan çaldı ve bizler, İSLAM KAPILARI’ndan, İNSAN SAHRALARI’na vardık… Umutlarımızı asla kaybetmedik…
KELAM olduk… NÜSA KAPISI olduk ve sonsuzlaştık!… İşimiz, KELAM’ımızdı… Şimdi, YEDİNCİ CAN, KALEM’e iniyor. Onu dinleyelim!... Kimmiş bakalım!...
(Onu dinliyoruz:)
Artık kendimi anlatmak isterim. Kimim ben!? Ben diri bir ilimim. Ben dünyayım. MUHAMMET’ten KALEM oldum. DÜZEN oldum. “OL” dedim; oldum!... Şimdilik!…
İşte DÜZEN’i kuran; bu şekilde KAYNAK olup KELAM oldu… O kimdir!? O BİR’dir… BİRLİK’tir… O kükrer ve görev taşır. O BİR olan İLİM’dir… Onun adı, “Nesillerinizin Kalemi”dir.
“BİRİN BİRİNİN BİRİ” olmak!… Sonra DİRİ olmak!... Sonra KURAN KODLAMASI yapmak ve sonra TOHUM olmak!… Sonra dinden öteye varmak; BİRLİK kurmak!… “OL” demek ve olmak!… Bunları, tüm insanlık hakedip yapabilir… HAKK olup yaptığı zaman; iş, hakediliştir!... Bugün, hakediliş için buradayız.
ASTRAL KALEMLER’le ve hakiki SİSTEM olan CENNETLER’le, İNSANLIK BOYUTLARI, ağır yükü hafifletti canlar… Şükür! haketti ve yaptı!...
MEN-İ KAHA olan, men etiğinde; men olan, İLİM olur. O İLİM, kendi yarınını meneder. Bu önemlidir!... Hepimiz, KELAM olur; yorulmadan görev taşırız ama birilerini menettiğimizde; bedenimiz, HAZAR SAHRALARI’nda, KUTSAL YARINLAR’da, müthiş KAYNAK SAHRALAR’ı, has teknik ile hakikiyetle kodlayamayacağından, dürümlere görevli olamayacak… Bugün, bunları Görevlilere bildirmek istedik… Herkesin, kendi yarını için özen göstermesi gerektiğini bildirmek istedik. Buyurun anlayın!...
SÜPER İNSANLIK REALİTESİ
